Gravity

Onderwerp: Gravity di jan 03, 2017 11:32 am

Merde! vervloekte ze voor de zoveelste keer binnensmonds. Ze was wel zo gemanierd dat ze nooit in het openbaar zou vloeken, maar de situatie waarin de poes zich nu bevond, klonk dat wel heel aanlokkelijk. Met haar domme verstand had Tissa gedacht dat het een goed idee was om eens ergens anders heen te gaan dan enkel rond de Peculiars te hangen. Het was niet dat ze een hekel had aan die kinderen, juist niet. Meestal zorgden ze voor een aangenaam gezelschap, zoals de kleine Josie. Het meisje was enkel in haar kamer gekomen om haar olifanten knuffel te vinden, maar had ook een pratende poes gevonden op haar bed. Ieder ander was gillend weggerend, maar Josie niet. De kleine meid was enthousiast een gesprek met Tissa begonnen. Iets wat Tissa op prijs kon stellen. Het was een hele tijd geleden dat ze een goed gesprek gehad had met iemand. Nu kon je een gesprek met een vierjarige niet van hoog niveau benoemen, maar het was iets. Het vulde enige leegte die Tissa had gevoeld. De leegte was enkel al snel weer teruggekeerd zodra ze het pand had verlaten. Om afleiding te zoeken, had ze haar toch gezet naar het strong. De zee lucht had in enige zin al haar interesse getrokken. En nee, niet enkel omdat er vis in zwom. Ze was niet een kat met een jachtinstinct. Altijd had ze al haar eten voorgeschoteld gekregen, dus ze zou niet snel haar krachten of nagels en tanden gebruiken om voedsel te krijgen. Ze had zich naar het strand begeven. Echter had ze niet verwacht dat de wind zo sterk zou zijn.
Ze kon de lucht besturen, maar dat had natuurlijk zijn limieten. Ze kon niet het hele luchtruim stil zetten of de windrichting veranderen. Ze kon enkel de lucht om haar heen veranderen. Zo kon ze ervoor zorgen dat ze rustig in de lucht kon zweven en boven het strand zweefde, maar het zand dat mee werd genomen door de wind kon ze niet tegenhouden. Dat belandde genadeloos in haar witte vacht. Ze was nou eenmaal een dame met klasse, dus kon ze er niet tegen dat de zand haar witte vacht langzaam beige kleurde. Met haar ruwe tong met scherpe haakjes probeerde ze het zand eruit te likken, maar net op het moment dat het zand uit haar vacht was, zou er een nieuwe windvlaag komen om het zand er net zo hard weer in te storten. Ze slaakte een zucht en richtte haar blik op de zee. Misschien moest ze maar gewoon terug gaan. Ze was nooit een buitenkat geweest. Ze draaide zich om, maar merkte op dat moment beweging op vanuit haar ooghoek. Een kat kwam op haar af. Echter was deze kat wel een meter groter dan zij. Licht nieuwsgierig en geïnteresseerd bleef ze in de lucht zitten.

OOC: Sorry flut en klein, ik hoop dat je er toch iets mee kan >.<

Onderwerp: Re: Gravity do jan 05, 2017 12:20 am

A k e y n a

Wat loom en met zware poten, was Akeyna het huis uitgesloft. De vrouw die zichzelf kon veranderen in de enige vogel die Akeyna gek genoeg niet als lekker hapje zag, had haar toegesproken en verteld dat ze beter binnen kon blijven. Ze snapte het wel, de mensen zouden zich een ongeluk schrikken van zo'n wild beest in zo'n klein dorp. Maar Akeyna had niet terug kunnen praten dus technisch gezien had ze ook niet met de overeenkomst ingestemd. Daarbij had ze wel genoeg van het gevangen zitten. Ze had een leven opgeofferd om te ontsnappen, for christ's sake. Dat ging ze zichzelf niet nog eens aandoen. Akeyna had er wel voor gezorgd dat niemand haar zag, maar in de schaduwen leven was geen probleem meer voor haar. Ze had immers ook geen zin in bonje met de vogelvrouw. Onder de kussentjes van haar poten voelde ze plotseling hoe de bodem veranderde. Verbaasd keek ze neer en schraapte met haar neus over het zand. Even keek ze aan alle kanten om zich in, alvorens haast een sprongetje te maken van geluk. Niemand zou haar hier zien. Het was bijna als... thuis. Voordat iemand het zou wagen weer zo'n vervelend, verdovend pijltje in haar bil te schieten, zette Akeyna haar poten in beweging om op een drafje de duin naar beneden af te rennen. Vrijheid en wind in haar haren. Het was een lange tijd geleden geweest. En het voelde ontzettend goed.

Bij de kustlijn stopte ze het draven. Even snoof ze de frisse lucht op, wat haar haast deed spinnen van tevredenheid. Uit pure naïviteit liet ze haar tong over de kalme golfjes gaan, waarna ze haast moest kokhalzen van walging. Even niet nagedacht over het zout. Hoe aantrekkelijk de kleine visjes in het heldere water er ook uitzagen, dat zou ze van zijn lang zal ze leven niet nog eens proberen, daar had haar trial-and-error wel voor gezorgd. Even likte ze haar lippen, maar toen, met heel veel zelfbeheersing, slaagde ze erin haar blik los te scheuren van de zo voor de hand liggende prooien, klaar om de rest van het strand in acht te nemen. Akeyna was zo verrukt met deze buitenlucht dat het haar haast niet deerde dat de combinatie van het zeewater en het strandzand haar poten modderig maakte. Plotseling ving haar oog iets wel ontzettend vreemds. Akeyna dacht veel gezien te hebben, maar de aanblik van de zwevende huiskat deed haar haren toch wel overeind staan. De blauwe ogen van deze witte, langharige poes, stonden echter enigzins nieuwsgierig. 'Everyting... Okay?' vroeg ze dus maar, nog altijd wat schuchter ook al paste de kat ongeveer tien keer in Akeyna.

ugh hoe post je met een beestje // kitty // meow

Onderwerp: Re: Gravity do jan 05, 2017 10:14 am

Tissa had de grote katachtige eerder gezien dan de grote tijger haar had gezien. Ze leek verrast te zijn door Tissa’s verschijning. Dat was wederzijds. Tissa had nog niet eerder een tijger hier gezien. Zou het een normaal dier zijn dat was ontsnapt uit een circus of dierentuin? Of was het een bijzonder dier, zoals Tissa zelf. Ze besloot het bij een nieuwsgierige blik te houden. Als het een wilde tijger was, zou het hoogstwaarschijnlijk Tissa uit de lucht proberen te slaan. Anderzijds zou het dier Tissa aanspreken, mits het dier kon praten. 'Alles... Oké?' vroeg de tijger. Dus het praatte. Ze klonk schuchter, alsof ze bang was. Tissa kon begrijpen dat haar zwevende verschijning iets weg had van een geest, maar de tijger kon toch ook berekenen dat zij vrijwel sterker was dan een simpele huiskat zonder huis. ”Oui, of course, everything’s alright, ça va bien,” antwoordde Tissa vluchtig en in een verwarde taal. Haar gedachten hadden haar spraak in de weg gezeten. ”Excuses,” zei ze daarom, maar ook dat woord kwam er behoorlijk Frans uit. Ze sloot haar ogen voor een moment, er vanuit gaan dat de tijger haar niks zou doen op het moment dat de kat haarzelf even wat rust probeerde te gunnen.
Ze opende haar ogen weer. Haar kristal blauwe kijkers, vielen terug in de blauwe kijkers van de tijger. ”What are you doing here if I may ask?” vroeg Tissa zo beleefd mogelijk. Als je haar onbeleefd zou krijgen, had je wel heel veel dingen verkeerd gedaan. Tissa stond bekend als een rustige, begripvolle en respecterende kat, die geen beslissingen nam op vooroordelen of meningen. ”And what is your name?” vervolgde Tissa rustig. Ze wou de tijger natuurlijk niet boos maken. Ze hoopte dat haar vragen gezien werden als een aanknooppunt voor een fijn gesprek en niet voor een uitbrander. Als het om brute kracht ging had de tijger waarschijnlijk het merendeel.

Onderwerp: Re: Gravity vr jan 06, 2017 1:51 pm

A k e y n a

Het was inmiddels wel duidelijk dat de langharige kat ook woonachtig was in het tehuis van de vogelvrouw, waar alle dieren een tikkeltje bijzonder waren. Niet zoals die ongelofelijk domme circusdieren, die zonder pardon hun hersenspoeling ondergingen en zich daarna volledig onderwierpen aan hun baas. Akeyna had gemerkt dat ze vrijwel de enige was die met alle dieren kon communiceren en hun taal kende, en had vaak als tolk van de gesprekken tussen de kamelen en de otters gefungeerd. Ze was niet per se met de gave geboren andere talen te begrijpen, het was een kwestie geweest van kennis opdoen. Enkel de taal der mensen was nog lastig te spreken, misschien omdat ze het vertrouwen in de mens enigszins was kwijtgeraakt. 'Oui, of course, everything’s alright, ça va bien.' Ze zei het zo haastig dat Akeyna het niet kon laten haar wenkbrauwen op de trekken. In haar ogen zag de in de lucht zwevende kat er niet bepaald uit alsof alles goed ging, maar dat kon haar overhaaste conclusie zijn. 'Excuses,' verontschuldigde ze, in een Franse tongval. 'That's okay, take your time...' Akeyna meende wat ze zei, geeuwde eens en hield haar hoofd schuin terwijl ze gefascineerd toekeek hoe de kat even diens ogen sloot om zichzelf te herpakken. Akeyna plofte neer in het zand, met haar voorpoten nog wel recht zittend, en begon wat modderresten van haar voorpoot schoon te maken met behulp van haar tong. 'Wat are you doing here if I may aks? And what is your name?' werd Akeyna op uiterst beleefde wijze door de nieuwsgierige poes teruggeroepen. 'Well...' begon ze, 'The land-lady prohibited me from going out and I couldn't stand being inside any longer, so I got here by accident, actually.' Ze sprak het nogal spottend uit, alsof de gevleugelde vrouw het zou kunnen horen en ze haar een 'zie je wel' toewierp. 'My name is Akeyna of the Sundarbans,' citeerde ze met enige trots haar titel de verwees naar haar Bengaals origine. 'How about you?'

kitty // meow // meow

Onderwerp: Re: Gravity ma jan 23, 2017 5:21 pm

De opkomst van de tijger had Tissa in verwarring gebracht. Het feit dat de tijger haar aansprak maakte het enkel erger. Tissa had haar woorden meestal zorgvuldig klaar liggen en gekozen, maar nu werd ze overrompeld door de vraag en kwam er een vlaag Franse woorden aan te pas. Ze verontschuldigde zich voor haar gedrag zodra ze het merkte. Ook bij haar excuses kon ze haar Franse toon niet verbergen. 'That's okay, take your time...' sprak de tijger. Tissa sloot haar ogen. Ze had de naïviteit om te denken dat de tijger haar niet zou aanvallen op het moment dat ze haar niet meer in het zicht had. Het zou laf zijn en de tijger had zo’n kans zeker niet nodig. Ze kon Tissa makkelijk over meesteren. Tenminste, als het ging om brute kracht. Tissa had immers een paar trucjes die ze kon uithalen met haar krachten.
Ze ordenen haar gedachten en herpakte haarzelf. Zodra ze wist dat alles weer helder was, richtte ze zich op de tijger. De grote katachtige was haar voorpoten aan het likken. Resten modder vielen op het zand. Tissa probeerde de afschuw in haar ogen te verbergen. Natuurlijk had ze er niks op tegen als een dier zichzelf waste, maar ze moest er niet aan denken om opgedroogde modder onder haar nagels te vinden. De gedachte alleen al zorgde ervoor dat een rilling over haar rug heen ging.
Tissa’s aandacht werd echter al snel getrokken naar de kop van de tijger zodra ze begon te praten. 'Well...' begon de tijger. 'The land-lady prohibited me from going out and I couldn't stand being inside any longer, so I got here by accident, actually.' sprak de tijger nogal spottend. Tissa knikte eens. ”Not an inside cat I assume,” reageerde ze. Het verbaasde haar niks dat de tijger eveneens bij de lus hoorde. Het was logisch. Hoe kon je anders een tijger zomaar tegenkomen? Tissa kon echter ook begrijpen waarom het frustrerend voor een tijger moest zijn om hele dagen op hetzelfde erf te lopen. Tissa had er geen moeite mee, maar zij was altijd een binnenkat geweest. Het was een wonder dat ze nu op het strand te vinden was. Om eerlijk te zijn was de tijger de enige reden waarom ze er nog was. Het liefst ging ze nu terug naar de warme kamer van Josie om daar te gaan slapen.
'My name is Akeyna of the Sundarbans,' stelde de tijger haarzelf voor. Een sprankje trots weerklonk in haar woorden. Tissa knikte enkel eens. 'How about you?' vroeg Akeyna op haar beurt. ”Nice to meet you Akeyna. My name is Kyteranne Nuntissa, but you can call me Tissa,” stelde Tissa zichzelf nu voor. Ze stond op, maar bleef uiteraard in de lucht zweven. Voor een moment keek ze om haar heen, maar haar blik bleef uiteindelijk hangen op Akeyna. ”And well.. For once I felt like exploring a little. I’m mostly found near the children, but today I decided to go outside. Although I do not think I will go here more often,” legde Tissa uit en knikte eens richting het zand dat vast geklit zat in haar lange witte haren. Ze slaakte een lichte zucht, maar besloot het maar zo goed mogelijk te negeren. Haar blik ging naar de zee. ”So where are you from?” vroeg Tissa. Ze hoopte op een levensverhaal en niet op een simpele plaatsnaam. Een tijger kwam toch niet zonder een avontuur hier terecht?

Onderwerp: Re: Gravity za jan 28, 2017 1:59 am

A k e y n a

Aan alles was te zien dat het de witte langhaar een nette dame was. Van de manier waarop Akeyna haar voor het eerst had gezien tot de manier waarop ze zich had verontschuldigd tot de manier waarop de aanblik van de plakkaten modder die tussen haar poten vandaan kwamen haar verafschuwde. Het was geen oordeel, absoluut niet. Het was enkel een observatie. Akeyna staakte haar wassen dan ook en probeerde de op de grond gevallen modder onopvallend met de rug van haar poten wat weg te moffelen. 'Not an inside cat I assume,' zei de kat op Akeyna's verklaring voor het op deze plek verschijnen. De witte tijger grijnsde lichtjes, waarbij ze haar vlijmscherpe hoektanden -uiteraard zonder enige kwaadwillende bedoelingen- ontblootte. 'Not in the slightest.' Na zich met enige trots aan de poes voorgesteld te hebben, knikte deze en sprak vervolgens; 'Nice to meet you Akeyna. My name is Kyteranne Nuntissa, but you can call me Tissa.' 'Tissa...' mompelde Akeyna bedenkelijk, niet omdat ze het per se zo'n aparte naam vond, maar meer omdat ze het even hardop uit haar mond wilde horen komen. Ze kwam tot de conclusie dat het een fijn woord was om uit te spreken, en daarmee en mooie naam. 'And well... For once I felt like exploring a little. I’m mostly found near the children, but today I decided to go outside. Although I do not think I will go here more often,' lichtte Tissa verder toe. Akeyna lachte zachtjes, wat een diepe trilling in haar keel veroorzaakte. Dat had ze inderdaad al gemerkt, dat Tissa het strand niet echt iets vond. Het zweven maakte haar statige gedrag op de een of andere manier karakteristiek en elegant, en niet vervelend hooghartig. De kat keek even uit over de zee, en Akeyna volgde haar blik. Niets dan blauw en horizon. Ze hield wel van een aangezicht als deze. De zee was een mooie plek, besloot ze. 'So where are you from?' vroeg de kat tenslotte. In de context van het bedenkelijk over het water kijken, begreep Akeyna dat Tissa niet enkel doelde op haar geboorteplaats. Voor Akeyna lag het echter gecompliceerd als mensen vroegen naar een biografie -ze wist tenslotte nooit vanaf welk leven ze moest beginnen. 'I... have always belonged in the wild,' begon ze, haar blik van de kalme golfjes afkerend. 'So when I was caged, I wasn't that content, you could say. Men can be cruel...' doelde ze op het tweebenige volk dat haar had opgesloten om geld aan haar prestaties te kunnen verdienen. 'We travelled to Norway, and I escaped by using my...' Akeyna aarzelde een moment. Ze wist natuurlijk niet zeker of de kat haar aan zou geven en ze weer achter die vreselijke tralies zou moeten belanden. Toen herinnerde ze zich echter weer dat Tissa een zwevende kat was. '...gift.' Ze keek op, naar de witte, donzige bol boven haar. Als ze iets hoger had gezweefd, had Akeyna haar waarschijnlijk verward voor een kalm overdrijvend schapenwolkje. 'I'm sure you have one too,' begon Akeyna, hopende dat de kat het stokje van haar over zou nemen en zou vertellen over haar bijzonderheid.

UGH // kitty // meow

Onderwerp: Re: Gravity za jan 28, 2017 10:30 am

Akeyna herhaalde haar naam. Het rolde over haar tong heen. Tissa keek er niet van op. Ze wist dat ze een ongebruikelijke naam had. Nadat ze haar komst hier had uitgelegd, had ze haar blik op de zee gericht. Ze had al gezien hoe de tijger op haar woorden had gereageerd. Logische reactie. Tissa zag er niet uit als een kat die uit de wildernis kwam en dat zal ook niet snel gebeuren. Haar uiterlijk was daarvoor iets te belangrijk. De tijger daarentegen leek niet bang te zijn voor wat viezigheid. Tissa richtte zich daarom op de tijger en vroeg waar ze vandaan kwam. Ze duidde op meer dan enkel een plaatsnaam en ze hoopte dat de tijger haar dit zou geven en het door had. Zo niet, dan kon Tissa daaruit concluderen dat ze er niet verder op in moest gaan en het een gevoelig onderwerp was.
Tissa’s blik gleed af naar Akeyna. 'I... have always belonged in the wild,' begon de tijger en richtte zich nu ook op haar. 'So when I was caged, I wasn't that content, you could say. Men can be cruel...' vervolgde Akeyna haar verhaal. Tissa knikte enkel eens begrijpend. Ze had gehoord van de verschrikkelijke dingen die men kon doen. Gelukkig had ze het zelf nog nooit meegemaakt. 'We travelled to Norway, and I escaped by using my...' Tissa bleef op haar hoeden. Haar blik bleef gevestigd op Akeyna, terwijl ze wachtte op een antwoord. Ze was voorbereid op het ergst. '...gift.' eindigde ze haar zin na een korte stilte. Tissa keek haar aan en knikte opnieuw. Ze voelde lichte nieuwsgierigheid brandde na haar specialiteit. Maar de manier waarop de tijger erover sprak, voorzichtig en bekwaam, zei Tissa al dat ze er beter niet op in kon gaan. 'I'm sure you have one too,' ging Akeyna al snel verder.
Tissa kon wel nagaan dat dit het moment was waarop zij het onderwerp zou veranderen. Natuurlijk kon ze er tegenin gaan en erop staan dat de tijger haar specialiteit gaf, maar ze wist beter dan dat. Niet alle bijzonderheden waren even prettig. Zoals dat arme meisje, van nauwelijk vijf, die geesten kon zien. Tissa knikte daarom opnieuw. ”Although it’s seems pretty obvious which gift I have,” sprak Tissa met een flauwe toon in haar woorden te vinden. Immers zweefde ze in de lucht en dat leek haar al een teken van haar krachten. Toch besloot ze haar krachten nog wat specifieker te beschrijven. ”I have the ability of the air. I can manipulate it in any way I would like it. That’s how I can float,” legde Tissa verder uit. ”Unfortunately, I can’t change the wind direction on such a huge skill,” vervolgde Tissa en legde hiermee uit waarmee ze nog steeds moeite had met de wind als ze het kon besturen. Behoorlijk ironisch vond ze het zelf. ”Would you mind it if we could continue this conversation somewhere else? This sand is really getting on my nerves,” stelde Tissa voor. De ergernis was gelukkig niet te merken in de toon van haar woorden, maar wel af te lezen in de blik van haar ogen.

Onderwerp: Re: Gravity di jan 31, 2017 4:02 pm

A k e y n a

Tijdens dat Akeyna vertelde, had Tissa begrijpend geluisterd. De witte kop van het nog altijd in de lucht zwevende dier had op de juiste momenten geknikt, Akeyna aanmoedigend om door te gaan met haar verhaal. Hoewel de tijger de nieuwsgierigheid in de ogen van Tissa had zien branden, ging ze er niet op in. Ze mocht dan gesteld zijn op haar uiterlijk, het maakte haar alles behalve oppervlakkig, concludeerde Akeyna. Het was fijn even een luisterend oor te hebben tussen al die commando's van het huis uit. Toen ze vond dat ze wel genoeg had verteld, verschoof ze het gesprek naar de kat, die nog eens knikte. 'Although it’s seems pretty obvious which gift I have,' kwam er even op ietwat hooghartig toontje uit haar mond. Akeyna grinnikte. Nu ze door haar gedrag had kunnen heen prikken, kon ze het eigenlijk wel waarderen. Want inderdaad, de tijger kon heus wel zien dat het een tikkeltje abnormaal was voor een kat om te kunnen zweven. Gelukkig was Tissa slim genoeg om te weten dat de vraag die de tijger had gesteld net even wat dieper ging dan dat. 'I have the ability of the air. I can manipulate it in any way I would like it. That’s how I can float,' begon ze. Akeyna hief haar kop om de kat aan te kijken. 'That is some ability...' mompelde ze bewonderend. Ze moest er nog even aan wennen, dat geen enkel dier hier zo schaapachtig was als in dat godvergeten circus. Niet iedereen was zo'n roddeltante als de circuskameel, en niet iedereen haalde enkel de hele dag door flauwe grappen uit als de circusapen. Hier had ze gelijken. Dieren waar ze ook echt een gesprek mee kon voeren. En dat gaf haar een vrij gevoel. Misschien vond ze het toch niet zo erg om hier opgesloten te zitten. Ze had immers leuk gezelschap. 'Unfortunately, I can’t change the wind direction on such a huge skill.' Akeyna lachte. Ja, dat leek Tissa wel te irriteren. Als bevestiging daarop, sprak ze; 'Would you mind it if we could continue this conversation somewhere else? This sand is really getting on my nerves.' Het klonk als een neutrale vraag, maar ze had het gevoel, met de minimale kennis die ze over de kat had opgedaan, dat de irritaties stiekem hoger opliepen. 'Oh no, I wouldn't. In fact, I don't think I would even mind going in anymore,' bekende Akeyna. Het maakte haar niet zoveel uit waar ze heengingen, ze was er van overtuigd dat ze het leuk kon maken met Tissa erbij. 'I don't know if you've been there before...' -Tissa leek haar namelijk wel een binnenkat- 'But there's a shed in the garden and I think it's just the place.'

- Topic uit

kitty // kitty // meow