Oh no

18:47. Na het avondeten was hij de tuin in getrokken om op zoek te gaan naar iets waarover hij niet eens zeker wist of het wel bestond. Hij had er over gelezen, dat wel. En gezien de tuin heel erg uitgebreid was, hoopte hij dat het er toch in te vinden was. Uiteindelijk had hij er ééntje gevonden, met de hulp van een paar van zijn schaduwvriendjes. Na een kwartiertje liep hij de trap op, naar de bovenste verdieping. 366. Het had niet lang geduurd, na een beetje rondvragen had hij haar roommate te pakken gekregen, die hem had verteld op welke kamer ze sliepen. Hij had de knul daarnet nog in de living room zien zitten, terwijl zij naar boven was vertrokken.

Oskar hoopte dat ze aanwezig was op haar kamer. Hij klopte een paar keer zachtjes op de deur. Waarschijnlijk had ze zo’n voorgevoel dat hij er stond, want hoewel hij binnen zachtjes geluid hoorde van iemand die heen en weer liep, ging de deur niet open. Met zijn hand op de klink bleef hij een seconde staan. Maar ach, wat had hij te verliezen? In het slechtste geval zou ze hem.. Well, vermoorden. Hij duwde de deur open en stapte binnen, hij zocht haar blik op.

”Hey”, Zei hij zachtjes. Hij stapte binnen en deed de deur achter hem dicht. ”I would like to say sorry for last night”, Zei hij. ”You were right, I am an idiot”, Snoof hij, lachend om zichzelf. Hij hield haar vervolgens de bloem voor. ”I got you this. The leafs bleed when you cut them”, Zei hij, schonk haar zijn typerende glimlachje, in de hoop dat ze er voor zou smelten.

19:04. Ze lag op bed toen hij binnen kwam. Erg verwelkomend keek ze hem niet aan. Ze vertrok geen spier, liet niks van emoties zien terwijl hij haar zijn excuses aan bood. Hij probeerde het niet aan zijn hart te laten komen, glimlachte zoals hij altijd deed. ”How romantic,” Mompelde ze, al kon hij het sarcasme bijna in de lucht voelen. Ze kwam overeind, van het bed. Bijna dreigend stapte ze op hem af. Hij wilde een stapje achteruit doen, maar de deur in zijn rug hield hem tegen. Hij liet zijn hand met de bloem weer zakken, zijn glimlach verdween van zijn gezicht.

”Quit lying. You’ve made it pretty darn clear that you don’t want to have anything to do with me,” Beet ze hem kil toe. ”So, unless you’re gonna tell me why you’re really here, I suggest you take that flower and disappear,” Vertelde ze vervolgens. Dit had hij wel zien aankomen. Ze had gelijk ook, hij verdiende dit. Zachtjes beet hij op zijn lip, richtte zijn blik op de grond. ”I’m not lying. I just got surprised by her question”, Reageerde hij zachtjes.

”I said things but I didn’t really mean them”, Vervolgde hij. Hij raapte zijn moed bij elkaar en keek haar weer aan. ”I would like to try this, but we have to take it slow”, Zei hij. Hij wist niet of hij zomaar kon doen alsof er niks was gebeurd en een nieuwe relatie beginnen. Hij moest het langzaam aan doen. "I'm sorry", Zei hij nog een keer, in de hoop dat ze hem nu wel zou geloven.

19:07. Het was echt lang geleden dat hij zich nog zo onzeker had gevoeld over zijn woorden. Hij had het gevoel dat alles wat hij zei, fout was. Omdat ze boos op hem was, natuurlijk. Ze had hem verkeerd geïnterpreteerd. Misschien had hij ook wel verkeerd gereageerd. Soms was hij echt een sukkel in communicatie. Vooral als zijn emoties een beetje door elkaar lagen. En gisteren was zo’n vreemde dag geweest. Hij had deelgenomen aan haar jacht, was in elkaar gemept, had een demon en een demon princess ontmoet.. Hij was gewoon overdonderd geweest door alles, al was dat natuurlijk geen echt geldig excuus.

Dus het enige wat hij kon doen, was sorry zeggen en hopen dat ze hem zou vergeven. In stilte wachtte hij haar judgement af. En hij was zenuwachtig. Hij had het verpest en hij had spijt. ”I’m sorry aswell,” Zei ze uiteindelijk. Het voelde alsof er een druk van zijn borst verdween. ”I shouldn’ve taken any conclusions. What that demon princess asked was a bit odd,” Gaf ze toe. Oskar knikte instemmend. ”She’s not even human, what would she know about our emotions. I bet she doesn’t even have a heart”, Grinnikte hij. Er grapjes over maken was ook weer zijn stijl om er mee om te gaan.

”Let’s just.. be friends for the time being, alright?” Stelde ze voor. De jongen voelde zich opgelucht. Hij wilde het gewoon ondervinden, welk tempo beter was. ”Ofcourse. We should get to know each other better before taking huge decisions like that”, Stemde hij in. Er waren.. Bepaalde dingen die ze moest weten, maar hij wilde ze nog niet meteen aan haar kwijt. Niet omdat hij haar niet vertrouwde, maar omdat hij niet wist of hij het wel kon vertellen. Haythel vestigde haar aandacht nu wel op de bloem.

”It’s really beautiful,” Zei ze. ”Does it need blood to survive?” Vroeg ze toen. Hij schoot in de lach. ”No, silly. It’s not real blood. It’s some sort of defence mechanism against insects”, Vertelde hij. Hij gaf haar de bloem en hield haar hand vast ter ondersteuning. ”It’s a very rare flower”, Vervolgde hij, een tikkeltje trots dat hij er toch een had gevonden. Hij nam een blaadje vast tussen zijn duim en wijsvinger, waarbij hij zijn nagel in het blaadje drukte. Een roodkleurige vloeistof drupte uit het blaadje, rolde naar beneden en viel op haar hand. ”Cool huh?” Grijnsde hij opgewekt.

19:10. Tot zijn tevredenheid was zijn poging om sorry te zeggen niet voor niets geweest. Ze geloofde hem uiteindelijk en dat was het belangrijkste. Hij had om wat meer tijd gevraagd en ze gunde het hem. Hij had zeker wel geluk gehad. Het had heel anders kunnen lopen ook. Ze had kunnen eisen om de reden te vertellen dat hij het liever langzaam aan deed. Dan was hij waarschijnlijk per direct de deur uit gelopen. Maar ze was er chill over, ze konden allebei wel concluderen dat er gewoon iets niet spoorde in het hoofd van Crimson Avenger. In dat van Kyson waarschijnlijk ook niet. Dat kwam misschien omdat hij al iets te vaak een klap had gekregen tho.

Hoe dan ook, hij was blij dat het uitgepraat was en ze nu wel interesse had in zijn bloem. Hij had hem speciaal voor haar uitgekozen omdat hij het wel bij haar vond passen. Toen ze echter vroeg of de bloem dan ook bloed nodig had in plaats van water, schoot hij in de lach. Hij zag het al voor zich, een vaas gevuld met bloed op haar nachtkastje. Hij toonde haar hoe cool het was, dat de blaadjes echt leken te bloeden. Achteraf zou de vloeistof ook gaan stollen en na een dag was een kleine inkeping als deze helemaal genezen.

”I should get a vase or glass in where I can put the flower and then we should go on that date I promised you,” Besloot Haythel toen. ”Yes we should. I found the perfect thing to do”, Zei hij, geheimzinnig en alles. Hij nam de bloem weer van haar over en ze begon zich voor te bereiden. ”You want some?” Vroeg ze plagend. Oskar trok zijn wenkbrauw op. "You have a blood bank under your bed?" Vroeg hij geamuseerd. ”Guess I need to ‘borrow’ a vase from the living room,” Zei ze toen. Hij knikte instemmend. ”Maybe your neighbour has one. Since you like ‘borrowing’ things from other people”, Grapte hij. Waarschijnlijk waren er wel heel wat mensen in de living room momenteel, sinds de film straks zou beginnen en velen na het avondeten daar bleven chillen tot het begon.

19:03. Gelukkig wilde ze nog steeds met hem op date. Hij had iets leuks bedacht en hij wilde haar reactie eigenlijk wel weten. Het prikkelde zijn nieuwsgierigheid weer, net zoals gisteren. Rondhangen met Haythel maakte zijn dagen net iets boeiender dan anders. Dat bewees ze maar weer door een zak bloed van onder haar bed te halen en daar rustig haar flask weer mee te vullen. Geamuseerd vroeg hij of ze werkelijk een bloedvoorraad onder haar bed had liggen. ”Of course! Don’t think I’ll go out on an empty stomach. We don’t want to slaughter the whole village, do we now?” Reageerde ze met een grijnsje. ”Not really. Especially cause we’re not going to the village and I would be the only walking dinner in your vicinity”, Lachte hij. Hij had nog steeds niet echt zin om in haar buik te eindigen.

Maar eerst moesten ze er voor zorgen dat de bloem niet zou doodgaan in tussentijd. Eigenlijk niet eens serieus had hij voorgesteld om bij de buren te gaan kijken. Haythel vond dat blijkbaar een goed idee. ”Let’s see if we can find something,” Zei ze opgewekt, waarna ze de gang op liep en de deur van de buren open trok. Het gesis dat uit de kamer kwam, voorspelde niet veel goeds. Ze knipte het licht aan, en nu zag hij ook de wirwar aan slangen op de grond. ”What the fuck”, Zei hij, verbaasd en half geschrokken tegelijk.

Snel trok hij Haythel achteruit en gooide de deur weer in het slot. Net op tijd, want hij hoorde iemand dreigend een vraag stellen. ”Give me the reason why you two are here,” Klonk het. Oskar draaide zich om, zag een knul staan met een gigantisch slangenbeest om zijn nek. Jongens, slangen konden cool zijn maar dit was toch wel iets overdreven. ”In the hallway? I don’t know man, what do people regularly do in hallways?” Merkte hij sarcastisch op. Het was wel duidelijk dat deze jongen de eigenaar was van de kamer, maar hé, ze waren er toch niet binnen geweest?

19:06. Dankzij zijn snelle denkwerk hadden ze zich waarschijnlijk wel een hoop problemen bespaard. De slangenjongen gaf hem een beetje de kriebels en hij leek niet de enige te zijn. Hij stapte naar zijn slaapkamerdeur toe en Haythel sprong zowat achteruit. Hij wist niet wat voor voodoo magic dit allemaal was, maar hij wilde er niet al te veel mee te maken hebben. Gelukkig deed de knul ook niet moeilijk ”Disappear,” Zei hij enkel nog. Net wilde hij een comment maken op de toon van zijn stem, toen Haythel zijn hand vast nam en hem mee trok. ”Come on,” Mompelde ze. Hij liet zich gewillig mee trekken. Veel zin in meer tijdverlies had hij niet.

Het duo liep voorbij de badkamer. De gesloten deuren zetten hem aan het denken. Het was iets belangrijks, maar wat.. Oh ja. ”I just remembered miss Bluebonnet keeps flowers in the bathrooms”, Zei hij triomfantelijk. Hij liep het stukje terug en opende de deur van de jongensbadkamers. Bingo. Met een zwier gooide hij de bloemen die er in stonden uit het raam en gaf haar de vaas aan. ”Tadah, there you go”, Zei hij opgewekt. Hij wachtte op de gang terwijl ze de bloemen weg zette. Toen ze eenmaal terug was, nam hij het initiatief om haar bij haar hand te nemen. ”We’re going to the cliffs tonight. You want to walk or should I teleport?” Vroeg hij, zijn enthousiasme over de date nauwelijks verbergend.

19:08. Blijkbaar was de mededeling dat er bloemen in de badkamers stonden, nieuw voor haar. Huh? In de meisjesbadkamer dan niet ofzo? ”She does?” Vroeg Haythel verbaasd. Oskar moest moeite doen om niet in de lach te schieten. ”You’re not a morning person are you?” Vroeg hij plagend. Dat kon natuurlijk ook, dat ze het gewoon nooit op merkte omdat ze nog half stond te slapen eenmaal ze de badkamer in dook. Oskar liep de badkamer binnen en nam een willekeurige vaas. Niet te groot, het ging immers maar om één bloem. Hij gaf hem aan Haythel, die hem op haar kamer zette en vervolgens terug kwam.

Daar verklapte hij waar ze heen gingen, maar nog niet wat ze gingen doen. Hij vroeg zich gewoon af of ze er heen wilde lopen of teleporteren. ”Well whatever you want. I must say I’m curious of what you have planned,” Antwoordde ze. ”So teleport if you can’t wait for the date to begin, although we can also take a romantic walk on the beach towards the cliff,” Vervolgde ze. Dit was lastig. Hij was langs de ene kant gewoon erg benieuwd naar haar reactie op zijn plan. Daarom deed hij het licht van de gang uit, de duisternis had hij nodig om te kunnen gaan.

Deze keer waarschuwde hij haar niet eens. Hij trok haar gewoon tegen zich aan, niet te losjes maar ook niet te hard, en flitste weg. Ze kwamen ongeveer uit bij de plek die hij eerder die dag had uitgezocht. Hij hield haar nog even vast, zijn arm toen losjes om haar middel geslagen, om haar mee te nemen dichter naar de rand toe. ”Okay, I do hope you’re not scared of heights my dear”, Begon hij opgewekt. ”Cause we are going for a swim”, Zei hij met zijn typerende grijnsje. Ja, hij had er wel zin in, hopelijk zij ook.

19:11. Het was grappig hoe lui hij eigenlijk was geworden nadat hij eens flink had geoefend op het teleporteren. Hij gebruikte het voor de meest simpele verplaatsingen. Hij kende de omgeving dan ook tot op de centimeter nauwkeurig. Hij had nogal vaak het ongeluk gehad om verkeerd uit te komen, waarbij hij af en toe behoorlijk hard tegen een boom aan crashte. Nu had hij zijn gave echter geperfectioneerd, dus wist hij dat het veilig was om haar mee te nemen. Richting de kliffen, want eerlijk gezegd kon hij echt niet meer wachten om zijn plan te vertellen. Ze konden altijd nog die romantische wandeling doen terug richting de villa.

”Cliff diving?” Was haar eerste reactie op zijn voorstel. Hij grinnikte en knikte bevestigend. ”That’s the first time I’ve done that on a date,” Mompelde ze, waarna ze wat verder van de rand ging staan. ”I never claimed I would come up with a cliché idea. You asked for something fun”, Verdedigde hij zichzelf opgewekt. Eigenlijk kon ze niet terug krabbelen hoor. ”You’re lucky I’m half drunk,” Hoorde hij haar zeggen, terwijl ze zich begon uit te kleden. Hij was eventjes te druk bezig met onbeschaamd kijken om er echt op te reageren.

”Half drunk?” Herhaalde hij verrast. ”You decided to drink without inviting me?” Vroeg hij, gespeeld gekwetst. Ondertussen was ze in haar ondergoed naar de rand van de klif gelopen. ”If I’m gonna die, it’s your fault,” Zei ze. ”Trust me, there are no rocks, only water”, Stelde hij haar gerust. Hij had hier al een keer gesprongen. Niet voor een date tho. Uiteindelijk nam ze een hap lucht en sprong ze. Hij liep naar de rand en keek haar na. Een vrolijk grijnsje stond om zijn lippen. Na een gelukkig niet al te lange tijd kwam ze ook weer boven water. Right, nu was het zijn beurt.

Ook hij trok zijn kleren uit, tot hij niks meer aan had dan zijn losse boxer. Hij liep naar de rand op een lichte looppas en stopte niet toen hij er aan kwam. Oskar sprong en maakte een salto onderweg naar beneden. De adrenaline kwam vrij en gaf hem een kick. Met een schreeuw van opwinding kwam hij dichter bij het water. Gelukkig was hij zo slim om zijn mond dicht te doen toen hij er in terecht kwam. Snel zwom hij weer naar boven, veegde zijn haar naar achter toen hij boven kwam. De stroming zou hen richting het strand brengen, wist hij uit ervaring. ”Holy fuck that was amazing”, Zei hij, nog steeds een beetje opgefokt door de adrenaline.