No pain but i get the gain

Onderwerp: No pain but i get the gain ma jul 24, 2017 11:53 pm

Er ging niks onbenulligs door haar gedachten. Het enige waar ze nu op dacht waren tactieken om de andere neer te krijgen. Het waren simpele regels maar o zo moeilijk om waar te maken. Het voordeel voor Lyana was ook weer het feit van haar gave zelf. Niemand buiten de lus wist hiervan. Dit gebruikte ze dan ook tegen hen. Het feit dat ze gebruik van de anderen kon maken was een heerlijk gevoel. Ze hield van de adrenaline dat door haar aderen raasde wanneer ze anderen meer pijn liet voelen. Het is neit iets dat mensen in haar vriendenkring zouden geloven. Het feit dat Lyana zeer sociaal en vriendelijk iemand was, en toch leek te genieten van de macht die ze voelde bij anderen hun pijn te bezorgen. Nu, zelf al mochten anderen dit weten Lyana zou er niet echt om geven. Laat de andere maar hun gedacht hebben. Het enige wat telde was of Lyana het aan zichzelf wist toe te geven. Iets dat vroeger heel in het begin van haar gave onmogelijk was om te aanvaarden.

De jonge dame kon juist een vuist richting haar gezicht ontwijken. Hierbij gebruik maken van de paar seconden dat tussen zijn volgende slag. Hierbij maakte ze zelf een vuist en sloeg recht tegen de ribben van de man. Dit zorgde ervoor dat hij voorover boog en zo tegemoed kwam met de knie van Lyana die omhoog schoot en tegen zijn neus belande. Dat de man met zijn rug op de grond belande zorgde er niet voor dat Lyana stopte. Met een simpele pas stond ze bij zijn gezicht. Met een harde gecalculeerde schop van haar hiel knokte ze de man K.O. Het gejuich van de mensen om haar heen brak haar concentratie. Al snel kwam de omheining van de cage weer invizier. De deur van de kooi was ondertussen al weer open.

Lyana haalde eens diep adem wanneer ze eindelijk een iets donkerdere straat had gevonden. Haar pijngrens had ze haast op 0 gezet waardoor ze al haar verwondingen niet voelde. Dit ging ze ook zo houden tot het grotendeels genezen was. Met haar ene hand die volledig onder het bloed zat begon ze door haar donker bruine lokken te strijken om die van uit haar zichtveld te houden. Haar zware ademhaling zorgde ervoor dat haar schouders op en neer bewogen. Zachtjes leunde ze met haar rug tegen de koude stenen van een huis. Pas nu bestudeerde ze haar vele verwondingen. Hm, hij had haar goeie klappen weten te geven. De verwondingen gingen meer dan een paar weken nodig hebben om deftig te kunnen genezen. Paar weken dus om haar pijngrens laag te houden, dat gaat zo uitputtend worden.

JR

Onderwerp: Re: No pain but i get the gain wo jul 26, 2017 2:07 pm

“I am a GOOD boy.”

Met een grijns keek JR naar de tas die hij in zijn handen hield. Het was een behoorlijk grote plastic tas, maar de tas was dan ook goed gevuld. Zonder dat hij het echt doorhad had hij zichzelf zojuist zwaar bewapend. De grim reaper had onderzoek gedaan naar een paar winkels. Hij had wat voorwerpen op het internet gezien die hij graag zou willen hebben. Jammer genoeg kon je deze voorwerpen niet zo makkelijke verkrijgen in het dorp. Elke keer als JR er naar vroeg kreeg hij een rare blik. Hij werd zelfs een keer uit het café gezet. Wat was er zo mis met wapens? JR snapte er geen snars van. Uiteindelijk had hij via een persoon te horen gekregen dat zich hier een winkel bevond met de artikelen waar JR naar zocht. Gretig had JR zoveel mogelijk verschillende artikelen bijeen geraapt en betaald met het geld dat hij via zijn vader op een makkelijke manier had gekregen. En nu liep hij dus over straat met een behoorlijke lading wapens. Opnieuw had hij rare blikken gekregen, maar hij had geleerd dat hij ze kon negeren.

JR keek op zodra hij via zijn ooghoek een schim in een steegje zag staan. Licht vragend richtte hij zich op het steegje. Zodra hij beter keek herkende hij de schim die tegen de muur geleund stond. ”Lyana?” reageerde JR licht verbaasd. Hij had niet verwacht haar hier te vinden. JR liep naar haar toe. ”What are you doing here?” vroeg JR met de verbazing nog altijd in zijn stem. Vervolgens merkte hij op in wat voor staat ze zich bevond. Zijn ogen verwijde zich wat. ”And what happened to you?” vervolgde JR terwijl verbazing werd verwisseld voor bezorgdheid.

» Oh dear god, please comfort my pain