Being doomed

Onderwerp: Being doomed do aug 17, 2017 6:00 pm

_{Topic Titel/Quote
het was een van die zeldzame dagen dat Ace niet veel te doen had. Dat hij zih voor even niet bezig hield met zijn werk. Ook hield hij zich voor enkele uren niet bezig met zijn sportieve schema. Dat zal pas weer gebeuren later op de dag achter dat hij zich eens volledig had ontspannen. Met een boek in zijn handen begaf hij zich weg van het huis. Het was er te druk naar zijn zin. De jongeman zelf was al iemand dat niet veel zou zeggen het was dan ook te verwachten dat hij liever op zijn eentje was. Toch was de man gewend om in drukte te zijn en vooral de drukte te bevelen. Dit deed Ace niet graag toch deed hij het meteen. Ace deed veel om zijn vader trots te houden.

Er was een schuldgevoel gaande. Hetgeen dat hij voorloog was dom. Dat weet de bruinharige jongeman maar al te goed. Toch bleef hij het doen. Ace gaf om zijn jongere broer. Het vertrouwen dat Jinn in Ace had was niet veel. Dit wou Ace veranderen. Dat was dan ook de reden waarom hij tegen hun vader loog. Gaat hij hier mee weg komen? Nope, Ace weet 100% zeker dat het nog tegen hem gaat keren. Misschien was het beter vroeger dan later. Hoe langer Ace het verzweeg hoe erger hij het voor zichzelf en Jinn maakte. Moest hun vader dit te weten komen... Natuurlijk zal Ace het voor zijn jongere broer opnemen, de schuld op zichzelf richten zodat Jinn geen grote uitbrander zou krijgen.

Met een lichte zucht had hij zich ergens op een bankje neergezet. Weg van de drukte zodat hij niet snel aangesproken zou worden. Er zijn genoeg van de weirdo mensen die je random aan zouden spreken. Met de gedachten overal en nergens gleed hij zijn vingers door de haren vooraleer zich te richten op zijn boek. Hij had ook maar enkele zinnen gelezen voor dat zijn hele lichaam in enkele simpel en korte seconden volledig tegelijk verstijfden. Zijn ogen schoten zich van zijn boek weg een richting op. Dit was onmogelijk... Ace had gehoopt dat hij meer tijd had. Iets dat hem blijkbaar niet gegund werd. Zijn kaken klemde zich op elkaar terwijl hij recht ging staan. Het boek bleef op de bank liggen. Wachtend tot de man die hij van ver al hoorde afkomen" Father..." zijn stem was respectvol. De enige emotie dat van zijn stem te horen was, niks anders. "I didn't expect you would come here" het was niet als een vraag gesteld. Toch was het duidelijk dat het wel zo bedoelt was. Vragend naar de feiten wat de oudere man hier deed.}

Onderwerp: Re: Being doomed do aug 17, 2017 8:02 pm

_{Jeremy bevond zich nog maar een dag in Inndyr, maar had al veel informatie tot zijn bezit gekregen. Hij wou zoveel mogelijk informatie krijgen over de plek voordat hij het zou veroveren. Het liefste deed hij dat zo snel mogelijk, maar er bevonden zich mensen in het gebied die belangrijk voor hem waren. De één was belangrijk voor hem omdat ze voor hem werkten, een ander omdat Jeremy hen terug thuis wou hebben en weer een ander omdat Jeremy hem zo snel mogelijk terug achter tralies wou hebben. Al met al lieten de missies op zich wachten. Zeal was al veel te lang zoek, Gerome deed er veel te lang over om Zeal te vinden en zijn oudste zoon was nog niet weergekeerd met zijn andere zoon. Jeremy hoopte dat Ace zich sterk wist te houden. Jeremy kon wel nagaan dat Jinn veel betekende voor Ace, maar Ace moest ook zien dat het belangrijk was voor Jinn om terug naar huis te komen. Immers was Jeremy een gevreesde man en zouden zijn tegenstanders zich op zijn zwaktes concentreren. Eén van die zwaktes waren zijn kinderen. Als zijn vijanden erachter zouden komen dat zijn kinderen zich hier bevonden, dan zouden zij hen tegen hem gebruiken.

Jeremy liep het centrum uit. Hij wou meer zien van het stadje. Hij liep tegen de stroming het drukke centrum uit en kwam al snel de rust tegemoet. Al snel zag hij een gedaante in de verte voor een bankje staan. Jeremy merkte op hoe de persoon recht naar hem keek. Jeremy moest nog een paar stappen dichterbij komen om op te merken dat het zijn oudste zoon was. Met nog een paar stappen werden de opvallende kleur ogen van de jongen zichtbaar. Jeremy keek er bedenkelijk van op. Wat was er met hem gebeurd terwijl hij van hem weg was geweest? Jeremy naderde Ace en bleef uiteindelijk voor hem, op een meter afstand, van hem staan. " Father..." begroette Ace hem met respect in zijn stem en verder emotieloos. Precies zoals Jeremy hem had geleerd. ”Ace,” begroette Jeremy zijn zoon terug met een knikje, maar liet geen enkele emotie weerklinken. "I didn't expect you would come here" sprak Ace. Jeremy merkte op hoe de jongen uit was op een uitleg.

Jeremy keek hem voor een moment zwijgend aan. ”Well if everyone did their job right I wouldn’t be here right now,” maakte Jeremy duidelijk. Een scherp randje lag in zijn stem. Hij wist niet hoe Ace het was vergaan, maar het feit dat hij nog niet terug was gekeerd met Jinn was eigenlijk al genoeg reden om boos op hem te worden. Jeremy wist zich echter nog even tot rust te roepen. ”I suppose you’re brother is here as well. Did you find him?” vroeg Jeremy op een wat bevelende toon. Hij wou een antwoord hebben. Een eerlijk antwoord.}

Onderwerp: Re: Being doomed vr aug 18, 2017 9:42 pm

_{Topic Titel/Quote
Moest Ace zichzelf af gevraagd hebben hoe lang hij hier zou blijven en zitten liegen, dan zou hij eerlijk toegegeven hebben dat hij het niet wist. De tijd zal het zeggen. Had hij verwacht dat hij het zo lang ging kunnen volhouden. De jonge man was een perfecte zoon geweest, ging zijn vader opvolgen en het werk overnemen wanneer de tijd rijp was. waarom loog hij dan tegen de oudere man? Hij zag zijn jongere broer graag. Niemand had een perfect gezin. Toch zou het daar dicht bij komen moest Jinn het laten doordringen dat hun ouders het beste voor hen had. Hun werk was meedogenloos maar als ouders naar hen waren ze dat niet. Tenzij dat je het verdiend had natuurlijk. Het feit dat zijn gedachten vol zaten maakte het de jonge man duidelijk dat hij niet veel focus gaat hebben om zijn boek te lezen. Het werd dan ook snel duidelijk dat het vandaag een dag was dat Ace liever nog niet zo snel wou zien aankomen.

Het geruis en de snelheid van de man die hem opvoeden was hoorbaar van ver. Het zorgde meteen voor de spanning in de jongere man zijn spieren. Zijn lichaam klaar om zich voor te bereiden op hetgeen dat kwam. Hoe was zijn vader hier geraakt? Deze plaats gevonden? Er was maar een manier om erachter te komen. Zijn vader ontwijken deed hij ook niet. Ace ging zijn problemen of wat dan ook ontwijken. Hij ging er gewoon recht tegenaan. Vanaf dat Jeremy voor hem stond begroette Ace hem. ”Well if everyone did their job right I wouldn’t be here right now,” Ace zijn kaken spande zich op elkaar van de beschuldiging. Ace was inderdaad momenteel niet echt goed bezig. "I will do better my best" Hij keek niet weg van de man. Weg kijken was je zwak opstellen. Tonen dat de andere had gewonnen. Daarbij zou Ace nie gefaald hebben moest hij zijn taak afgewerkt hebben, in plaats van het lang uit te stellen.

”I suppose you’re brother is here as well. Did you find him?” Het enige dat liet zien van Ace zijn emoties waren zijn handen die kort tot vuisten waren gebald. Achter ongezien even een diepe zucht te nemen om zo weer zijn normale relaxte houding aan te nemen. "Yes...He is." gaf hij eerlijk toe. Nu liegen zou gewoon dom zijn. Iets dat Ace dan ook helemaal niet is. " But he is still against coming back." legde hij de man uit. " I'm being more there for him so he will trust me more, becaus he didn't in the beginning at all." Ace herinnerde zich maar al te goed hoe zijn jongere broer reageerd bij hun eerste ontmoeting hier in de lus. " In that way i hope he will listen more to what i say and would trust me enough to come back home with me" Ace was niet van plan om het vertrouwen dat hij nu heeft weten te winnen, te laten afzwakken. " i like to keep doing what i do know. It will be better for everyone if he follows on his own, rather then being forced like a little child making a tantrum."}

Onderwerp: Re: Being doomed za aug 19, 2017 4:47 pm

_{De vraag waarom Jeremy hier was, was overduidelijk aanwezig, maar het leek Jeremy vrij logisch waarom hij hier was. Hij gaf op een manier aan dat als iedereen zijn werk goed deed, hij hier niet hoefde te zijn. Ace leek zich aangesproken te voelen. En terecht. De jongeman had Jeremy teleurgesteld. "I will do better my best" reageerde Ace op de woorden. Jeremy keek hem enkel met een verstrakte blink aan. De uitbrander zou Ace zo wel krijgen. Eerst moest hij weten hoe de zaken ervoor stonden wat betreft zijn jongere zoon, Jinn. Jeremy was een man van goede redeneringen en kon wel concluderen dat Jinn zich ook hier moest bevinden. Hij vroeg het na bij Ace.

De jongeman leek niet blij te zijn met zijn vraag. Hoogstens wist hij dat Jeremy niet blij was met het feit dat Ace er zolang over doet, maar er leek meer aan de hand te zijn. Waarom duurde het immers zo lang? "Yes...He is." gaf Ace toe. Jeremy knikte eens. " But he is still against coming back." vervolgde Ace. Jeremy vernauwde zijn ogen terwijl hij Ace strak aankeek. ”I don’t care,” sneerde hij, als teken dat Ace hem terug thuis moest krijgen, maakt niet uit wat hij daarvoor moest doen. Ace leek echter een andere aanpak te hebben uitgevoerd.

" I'm being more there for him so he will trust me more, becaus he didn't in the beginning at all." ging Ace ongestoord verder. Jeremy keek op van die woorden. Aha. Dus het was zo dat Ace zijn broertje’s vertrouwen weer wou hebben. Het ging hier niet om wat Jeremy wou. Het ging om wat Ace wou. " In that way i hope he will listen more to what i say and would trust me enough to come back home with me" vervolgde Ace. " i like to keep doing what i do know. It will be better for everyone if he follows on his own, rather then being forced like a little child making a tantrum." eindigde hij zijn woorden. Jeremy snoof eens, overduidelijk niet blij met Ace’s aanpak van de situatie.

”Like I said: I don’t care!” snauwde Jeremy nu. Hij zette een dreigende stap dichter in de buurt van zijn zoon en keek de jongen woest aan. ”I gave you the job to get my son back. No matter what. I didn’t tell you to earn his trust, to strengthen your sibling bond,” vervolgde Jeremy terwijl zijn stem harder werd. ”You disobeyed me!” riep hij uiteindelijk woest uit naar Ace. Zijn ogen gloeide vervaarlijk op. Ace zou als geen ander moeten weten hoe Jeremy het haatte als mensen niet deden wat hen gezegd werd. En Ace zou ook moeten weten hoe Jeremy hen daar normaal voor afrekende; met de dood.}

Onderwerp: Re: Being doomed zo aug 20, 2017 9:17 pm

_{Topic Titel/Quote
Vanaf het begin wist Ace dat hij er niet vanaf ging komen. Het was een dom idee geweest, toch geloofde Ace dat dit een betere benadering was naar zijn jongere broer, dan hem als een gevangene terug mee te nemen naar huis. Dat zou alleen maar slecht aflopen. Misschien niet meteen maar achteraf wel. De jongen had al haat jegens hun ouders. Zoiets kan makkelijk groeien en groeien tot het niet meer te veranderen is. Wraak en haat kan een mens volledig veranderen. Ace wist maar al te goed wat dat kon doen. Moest zijn vader nu niet voor hem staan had hij eens zwaar gezucht, maar aangezien de man wel voor hem stond wou hij het niet riskeren om hem kwader te maken dan dat hij al gaat worden met de woorden dat hij nu zat uit te spreken.

”I don’t care,” Natuurlijk niet... De man dacht niet altijd even goed na, vanwege de liefde voor zijn zonen. Dit was gevaarlijk voor mensen die hen kwaad zou doen, maar ook voor de zonen zelf. Het was zo dat men niet altijd even rationeel met hun vader kon praten, zonder zijn vaderlijke instincten op te weken... Zoals nu. ”I gave you the job to get my son back. No matter what. I didn’t tell you to earn his trust, to strengthen your sibling bond,” opnieuw werden zijn handen tot vuisten gebald. De jonge man had altijd problemen met zijn 'woede problemen' zoals sommige dokters het zouden zeggen; Net zoals de man dat voor hem stond ook zeer onverwacht gevaarlijk kan worden in een fractie van een seconde. De volgende woorden dat uit de mond van zijn vader kwam hielpen er ook niet bij. " I did not father." zijn stem was haast emotieloos. Zo weinig mogelijk emotie's tonen... "You ask me to bring him back, not how and not when."

Uit pure gewoonte van jongs af aan ging hij door zijn donkere haren, het duide aan dat hij naar de juiste woorden aan het zoeken was. " So, you don't mind if your son hates you both with his whole heart? His hate and fear. It would only get worse every minute we hold him like a prisoner at home." Er zat nog een andere reden achter waarom Ace er veel moeite in zijn jongere broer zat. "I want a happy family togheter, not a family with hate." Waarom was het zo moelijk om het uit te leggen met de juiste woorden. "Don't you want that father? Jinn being happy. He just doesn't seem to understand that you love him, he thinks you hate him so he hates you. Don't ask me why he thinks like that tho... Stubborn boy"}

Onderwerp: Re: Being doomed zo aug 20, 2017 9:51 pm

_{Ace zijn antwoord maakte Jeremy niet blij. Hij was blij dat de jongen eerlijk tegen hem was. Hij zou ook eens moeten proberen te liegen, dan was Jeremy al helemaal woest geweest. Maar de waarheid was in deze situatie ook niet goed geweest. Ace had zijn prioriteiten vooropgesteld in plaats die van Jeremy. Zoals Jeremy het zag had Ace geprobeerd om een sterkere band met Jinn te krijgen in plaats van hem thuis te krijgen. Dus was Ace tegen Jeremy in te gaan. Jeremy zag zelf niet in dat de bezorgdheid naar zijn jongste zoon ervoor zorgde dat hij niet slim handelde. Jeremy nam conclusies die misschien niet geheel waren, maar hijzelf zag dat niet in.

Uiteindelijk eindigde hij met de woorden dat Ace ongehoorzaam was geweest. Ieder ander zou vervolgens zonder twijfel worden vermoord, maar Jeremy zou zijn familie dat nooit durven aan te doen. Ook al was het al wel een paar keer per ongeluk gebeurt. " I did not father." sprak Ace. Jeremy’s ogen spoten vuur. Hoe durfde hij tegen hem in te gaan?! Zijn zonen waren dan ook de enige die tegen hem in durfde te gaan. Zijn zonen waren dan ook de enige personen waar Jeremy nog naar zou luisteren. "You ask me to bring him back, not how and not when." vervolgde Ace. Jeremy werd wat rustiger. Daar had Ace een punt. Jeremy wou zijn mond open trekken om er woorden aan toe te voegen, om een reactie terug te geven, maar toen zag hij hoe Ace met een hand door zijn haren ging. Jeremy herkende de gewoonte van zijn zoon en hield behoedzaam zijn mond.

" So, you don't mind if your son hates you both with his whole heart? His hate and fear. It would only get worse every minute we hold him like a prisoner at home." begon Ace tegen zijn vader te praten. Jeremy balde zijn handen tot vuisten. Natuurlijk wou hij niet dat Jinn hem haatte, maar hij ging er vanuit dat hij het allemaal goed kon maken zodra hij Jinn eenmaal veilig terug was. Zolang hij veilig was.. "I want a happy family togheter, not a family with hate." vervolgde Ace met opmerkelijke woorden. Jeremy keek ervan op. Zijn ogen sloten zich half. Hij ontspande zijn handen weer. "Don't you want that father? Jinn being happy. He just doesn't seem to understand that you love him, he thinks you hate him so he hates you. Don't ask me why he thinks like that tho... Stubborn boy" sprak Ace verder.

”He thinks we hate him?” herhaalde hij ongeloofwaardig. Jeremy kon wel nagaan dat zijn jongste zoon niet al te blij over hem dacht, maar Jeremy had niet gedacht dat zou sterk als haten zou zijn. Al helemaal niet jegens Spinner. Die man was veel te lief en aardig voor Jinn om gehaat te worden. De woorden deden genoeg met hem. Hij week zijn blik af en slikte. Hij liet meer emotie aan zijn zoon zien dan aan andere mensen. Alleen zijn familie zou deze kant van hem zien. Hij wist dat Ace gelijk had. Jeremy zelf had dat echter nog niet in gezien, totdat Ace het had gezegd. Langzaam keek Jeremy Ace weer aan. Voorzichtig overbrugde hij de afstand tussen hen en nam hij Ace vast in zijn armen. Zo gaf hij zijn zoon een tedere knuffel. ”I’m sorry,” verontschuldigde Jeremy zich voor zijn gedrag en voor de verkeerde beslissingen die hij had gemaakt. Hij drukte een kus op Ace’s hoofd, waarna hij de jongen los liet en hem aankeek. ”How long do you think it’s gonna take before he fully trusts you again?” vroeg Jeremy nu. De zelfverzekerde Jeremy was wat weg gegaan. De emoties deden veel met hem.}

Onderwerp: Re: Being doomed zo sep 03, 2017 10:00 pm

_{Topic Titel/Quote
Dat zijn vader hier was, was geen probleem voor Ace. Wat de oudere man zou doen daarin tegen was iets dat nog onbekends was. Wat had zijn vader gepland dat hij zelf speciaal naar hier kwam, in plaats van een van de vele volgelingen die hij thuis al had klaar staan. Het was daardoor dat ook zijn nieuwsgierigheid was gewekt. Het was nooit iets goed voor de mensen wanneer zijn vader iets had gepland. Een plan waar niemand zou willen afweten, Ace daarin tegen was dan juist wel geïnteresseerd erin. Ace was niet voor niks een opvolger. Hij streefde net zoals hem naar macht. Het was dan perfect om te zeggen, 'zo vader, zo zoon'. De jongere man zou alles voor zijn vader doen. tenzij het over Jinn ging, dan was de kans groot dat Ace het anders ging doen om toch hetzelfde doel te bereiken. Al was het dan deze keer op zijn eigen manier. Wat nu zo het geval was en wist dat zijn vader er niet mee tevreden ging zijn.

Het feit dat hij de woorden van zijn vader zat om te draaien, was een gevaarlijk iets dat Ace aan het doen was. Dit zou zijn vader doen ontploffen. Toch gaf hij niet op. Hij wou zijn punt duidelijk maken. Zelf zijn vader zou hem niet tegenhouden.”He thinks we hate him?” herhaalde Jeremey ongeloofwaardig. Lichtjes krabde Ace ongemakkelijk op zijn achterhoofd. " well, not sure if it is already hate..." Verzuchtte hij bezorgt. " But atleast he dislikes..." Kort schudde hij even met zijn hoofd voor de gedachten die hij over zijn jongere broer had. De knuffel die hij kreeg van zijn vader was onverwacht. Toch ontspande Ace zich volledig in de armen van de man die vertrouwde. Meteen schudde Ace zijn hoofd bij de veronderschuldiging dat hij kreeg. " Don't be sorry! You didn't know. As parents you don't believe that a child would feel that"

”How long do you think it’s gonna take before he fully trusts you again?” Ace dacht even goed na. Het was niet iets waar je een tijd kon op plakken, aangezien hij niet wist hoe Jinn zijn gedachtengang was. "To be honest, i don't know. Jinn didn't even trust me in the beginning. He would rather had me leave then let me help him" Zachtjes zuchtte hij even kort om Jinn. " I hope not long, i don't like this at all" het feit dat ze niet allemaal samen waren zorgde voor Ace zijn ongemak. "Anyway. How are you and dad going?" Hij was al weer een lange tijd weg van het gezin waardoor hij niet veel meer van hen hoorde."[/i]}

Onderwerp: Re: Being doomed ma sep 04, 2017 10:09 am

_{Zonder echt goed na te denken viel hij tegen Ace uit. Hij kon het niet helpen. Hij maakte zich nou eenmaal grote zorgen om zijn zoon. Hoe lang moest hij Jinn nog gaan missen? Echter kwam Ace toen met opvallende woorden. Woorden die Jeremy nog niet eerder had gehoord. Het deed dan ook genoeg met de man. Ongeloofwaardig herhaalde hij de woorden. Ace krabde ongemakkelijk aan zijn hoofd. " well, not sure if it is already hate..." verzuchtte de jongen, duidelijk bezorgd om de situatie. " But atleast he dislikes..." vervolgde hij. Jeremy slaakte een zucht en nam zijn zoon in zijn armen. Als Jeremy dit eerder had geweten had hij het anders aangepakt. Maar hoe was een vraag. Hoe kon hij anders zijn zoon zo snel mogelijk terug krijgen? Hij wist hoe koppig Jinn was. De jongen zou niet zomaar uit zichzelf terug komen. In ieder geval had Ace de uitval niet verdiend en verontschuldigde Jeremy zich er ook voor. " Don't be sorry! You didn't know. As parents you don't believe that a child would feel that" sprak Ace. Jeremy slikte eens. Dat was waar. Jeremy was misschien evil, maar zou nooit denken dat zijn eigen kinderen hem zouden halen, nu bleek dat wel anders en het deed hem zo verschrikkelijk veel pijn. Toch probeerde hij die pijn niet te laten zien. Hij moest zich sterk houden. Voor Ace.

Uiteindelijk liet hij de jongen los en herstelde hij zich zo goed mogelijk. Hij besloot in zee te gaan met Ace’ plan en vroeg de jongen daarom hoe lang het ongeveer zou duren voordat Jinn overtuigd was en Ace weer vertrouwde. "To be honest, i don't know. Jinn didn't even trust me in the beginning. He would rather had me leave then let me help him" vertelde Ace. Jeremy knikte eens terwijl een ernstige blik in zijn ogen lag. ”Alright. I have some other people send to spy on Jinn and the Dreyars. I will try to keep myself at a distant from Jinn,” sprak Jinn. Ook al wist hij dat het erg moeilijk voor hem ging worden om uit Jinn’s buurt te blijven, wetend hoe dichtbij de jongen nu was. Jeremy keek op zodra Ace zuchtte. " I hope not long, i don't like this at all" Jeremy knikte eens instemmend. ”I hope we can go back to being a family as fast as possible,” stemde Jeremy in. Hij vond het hele circus wel lang genoeg duren. Hij wou net zoals Ace gewoon de happy familie weer samen hebben en terug naar huis gaan. "Anyway. How are you and dad going?" vroeg Ace vervolgens. Jeremy keek op. Hij had de vraag niet verwacht. Hij glimlachte lichtjes. ”Well.. Spinner is still worried sick. There hasn’t gone a day by while he didn’t ask about you or Jinn. It’s really tough for him to not know where his sons are,” sprak Jeremy. Ja Spinner was altijd de bezorgde van de twee geweest. Natuurlijk was Jeremy net zo bezorgd, maar hij liet het niet zo snel zien. Toch vond hij dat hij niet mocht liegen. ”And that’s tough for me too,” gaf hij toe met een lichte glimlach. Het was moeilijk voor hem om te laten zien hoe hij zich voelde, maar hij wou laten zien dat hij ook niets lievers had dan de familie zo snel mogelijk weer samen. ”That’s why I came here myself. I just couldn’t sit and do nothing. I needed to get involved myself,” legde Jeremy uit waarom hij niet nog meer mensen stuurde dan dat hij zelf was gekomen. Hij kon gewoon niet langer stil zitten en toekijken. Hij moest iets doen.}

Onderwerp: Re: Being doomed do okt 12, 2017 10:16 pm

Ace Suthcliff schreef:: _{Topic Titel/Quote
Ace maakte zich wel degelijk zorgen. Er waren momenten geweest dat hij zichzelf afvroeg of de familie nog zo gaat zijn zoals vroeger. Dat is waarschijnlijk hopeloos. Niets kan teruggaan naar vroeger. Moest je zo naar Ace kijken, zou men haast niet willen geloven dat hij alles voor zijn familie zou geven. Het was ook niet de bedoeling dat mensen hem zo zouden zien. Zelf bij Jinn was hij op sommige momenten nog terughoudend.Meteen voelde Ace zich schuldig bij het vertellen van Jinn zijn gevoelens. In het begin wou zelf Ace niet geloven dat Jinn zich zo voelde jegens hun ouders. Het is niet iets dat Ace zich kan in verplaatsten. Velen noemden Ace nu eenmaal de perfecte zoon, iets waar de jonge man ook naar streefde. Hij wou goed doen en zijn vader opvolgen. In zijn voetsporen treden.

”Alright. I have some other people send to spy on Jinn and the Dreyars. I will try to keep myself at a distant from Jinn,” Kort knikte Ace even. Ace wist dat dit niet makkelijk voor zijn vader was. Wie zou dat nu kunnen, van je kind wegblijven? Kort haalde hij voor even wat dieper adem om kalm en rustig te blijven. ”Well.. Spinner is still worried sick. There hasn’t gone a day by while he didn’t ask about you or Jinn. It’s really tough for him to not know where his sons are,” Ace keek weg bij de woorden dat zijn oren bereikten. Dit had Ace wel verwacht. Spinner was de moeder van de twee. "i'm sorry. Guess i will have to visited soon then" Dat alleen zou Spinner iets laten kalmeren, tot Ace weer zou vertrekken natuurlijk. Lichtjes grinnikte te jonge man om zijn vader. "Glad you haven't changed old man" sprak Ace. Het emotionele gesprek was weg en dat luchtte Jeremy en Ace meteen op.

Kort gleden zijn ogen naar de nek van de oudere man. Ace was nog altijd niet gewend aan het feit dat hij het bloed zo duidelijk zag. Het was zo afleidend. Zelf zijn oren hoorden het geruis van de doorstroming nog beter. Niet op focussen! Met een tip van zijn tong klakte hij tegen zijn tanden, lukte het Ace om zijn aandacht weer op zijn vader te krijgen. " So what did you already found out since your arrival" Zelf had Ace niet meteen naar Zeal en wie nog allemaal gegaan. Jinn was het belangrijkste en had tot nu nog altijd de volledige aandacht van Ace. Wanneer de relatie tussen zijn jongere broer en Ace was, zou hij voor de rest gaan kijken. De vol getatoeëerde man was niet van plan om iets tegen zijn vader te vertellen over zijn eigen gave dat wat te sterk begon te worden. Hij wist dat zijn vader al genoeg problemen had, er nog een bijvoegen ging dus niet gebeuren. "Also care to give me the details of your plans for this place? I know you have something mind. "Vroeg hij nieuwsgierig voor de grotere plannen. " You wouldn't be you, if you have nothing in that great mind of yours" grijnsde hij. Zoveel mogelijk het gesprek naar zijn vader gericht te houden.}

Onderwerp: Re: Being doomed ma okt 16, 2017 8:38 pm

Life hurts a lot more than death

Jeremy was woest geweest, maar luisterde naar zijn zoon en zag de waarheid in zijn woorden. Hij probeerde zich tot kalmte te roepen, waarna hij Ace zei dat hij afstand zou behouden van Jinn. Hoe graag hij ook meteen naar de jongen teleporteerde; het was niet slim. Het zou enkel averechts werken. Hij zou Ace nog even de tijd geven. Als Jinn Ace uiteindelijk toch nog niet geloofde, zou hij het heft in eigen handen nemen. Over Spinner praatte zorgde ervoor dat Jeremy meteen een gemis voelde. Hij wou ergens dan ook niet weg zijn bij zijn man, maar het was gevaarlijk voor hem om hier te komen. Daarbij zou dit alles waarschijnlijk sneller lopen als Jeremy het zelf oploste. Hij merkte op hoe Ace zijn blik afweek zodra Jeremy zijn woorden sprak. Ja ook Ace wist hoe Spinner kon zijn. "i'm sorry. Guess i will have to visited soon then" sprak Ace. Jeremy knikte eens. ”That will do him good,” sprak hij instemmend.

Ace grinnikte zachtjes. Jeremy trok wat vragend een wenkbrauw op. "Glad you haven't changed old man" sprak Ace. Jeremy grijnsde lichtjes. ”Now don’t call me old. I’m not thát old,” greens hij. Hij wou het gesprek voortzette, maar merkte toen op hoe Ace naar zijn hals keek. Jeremy trok een wenkbrauw op. Hij wou de jongen vragen waarom hij zo naar hem keek. Hij leek plots geobsedeerd door iets te zijn en Jeremy zag niet in wat het kon zijn. Door het weinig licht was de nieuwe oogkleur van Ace hem ook nog niet opgevallen. Met een klak van zijn tong leek Ace zich weer tot het heden te roepen. Nog even keek Jeremy hem bedenkelijk aan, maar besloot het uiteindelijk maar tot rust te gunnen. " So what did you already found out since your arrival" vroeg Ace. Een vraag die Jeremy aan had zien komen. Jeremy slaakte een zucht. ”Not that much. I’ve got a few new people for me, but this place is way too confusing for me to do my work properly,” bromde Jeremy licht gefrustreerd. Hij zou weten dat Ace wat meer informatie over de lus aan hem zou kunnen geven en daar zou Jeremy ook zeker naar vragen. "Also care to give me the details of your plans for this place? I know you have something mind. " vroeg zijn zoon vervolgens nieuwsgierig. Jeremy trok een wenkbrauw op. " You wouldn't be you, if you have nothing in that great mind of yours" voegde Ace eraan toe. Ah vandaar. Jeremy schudde zijn hoofd met een grijns. ”Oh you know me too well,” zei hij met een kleine grijns. ”Let’s just say that we have a little expansion coming up,” gaf hij Ace prijs, maar zou niets meer erover los laten. Meestal hield hij de details nog voor zichzelf zodat hij zeker wist dat niemand zijn plannen kon dwarsbomen. ”But how have you been doing? You seem to act a little different,” merkte Jeremy op terwijl bezorging in zijn stem te horen was.

Onderwerp: Re: Being doomed di okt 31, 2017 4:24 pm

_{[color=#a1a1a1]
Topic Titel/Quote
Om eerlijk te zijn had Ace even het gedacht gehad, dat zijn vader niet zou geluisterd hebben. Hij nam het zijn vader dan ook niet kwalijk, Jeremy heeft nu al zoveel vijanden gemaakt, dat hij het niet kon veroorloven om fouten te maken. De vijanden zouden dat meteen als hun voordeel gebruiken. Alles moest perfect zijn. Ace voelde zich lichtjes schuldig dat hij Spinner nog niet had bezocht. Beide ouders waren even bezorgt, de ene toonde het gewoon meer dan de andere. Soms vergat Ace hoe Spinner zich zorgen kon maken. Was geïrriteerd om zichzelf dat hij het was vergeten krabde de jongeman even in zijn nek. Niet precies wetend waarom hij dit alles was vergeten. ”That will do him good,” meteen voelde hij zijn eigen spieren zich weer iets wat ontspannen door te woorden van zijn vader.

Om de mood wat te verbeteren vroeg Ace dan naar zijn plannen. Er waren altijd wel dingen dat Jeremy wist te doen of wist te plannen voor later. ”Now don’t call me old. I’m not thát old,” Was het antwoord van de oudere man. Zachtjes grinnikte Ace vooraleer hij met zijn hoofd schudde. " If that helps you sleep at night" was het plagend antwoord achter dat hij zijn focus had weer weten te krijgen door te klakken met zijn tong, wat is hij een vampier? De gedachte alleen al zorgde voor de irritatie. De getatoeëerde man was wel degelijk nieuwsgierig naar hetgeen dat zijn vader al had ontdekt. ”Not that much. I’ve got a few new people for me, but this place is way too confusing for me to do my work properly,” Meteen schoot Ace in een lach, hij kon er niks aan doen. Zijn vader niet kon 100% er kon voor gaan omdat het te verwarrend was. "Don't worry father, i will help wherever i can" Ace zijn gelach was ondertussen al weer langzaam verdwenen. De geamuseerde grijns bleef dan wel weer op zijn lippen te zien. "If you need to know something, just ask away"

”Oh you know me too well,” zei hij met een kleine grijns. ”Let’s just say that we have a little expansion coming up,” Kort trok hij zijn wenkbrauw op. Achter dat Ace besefte dat hij niet meer geen horen fronste hij zijn wenkbrauwen. Het was niks nieuws, dit had Ace wel zien aankomen. Toch kon hij niet laten om even kort geïrriteerd te mopperen omdat hij weer gaat mogen wachten voor hij alles gaat mogen weten. "Great" Hoelang gaat hij moeten wachten? ”But how have you been doing? You seem to act a little different,” Meteen werd hij uit zijn vragen terug getrokken. Naast dat zijn ogen kort naar Jeremy schoten als kogels, was er geen enkele verandering in zijn houding te zien. De vraag zelf had hem verrast. " Nothing, i'm ok father, don't worry about it" Zijn vader had al genoegen dingen aan zijn hoofd, om zich nog eens zorgen te maken aan iets onbenulligs als Ace zijn gave. "Nothing i can't handle" stelde hij de man, maar ook zichzelf gerust. Het is niet dat het gevaarlijk was. " Why don't we go inside? It's getting colder" Niet dat Ace er last van, hij liet zijn bloed gewoon sneller werken zodat hij er tegen kon. Maar zijn vader andere vragen stellen zou Jeremy geruststellen.}

Onderwerp: Re: Being doomed vr nov 03, 2017 10:59 pm

Life hurts a lot more than death

Jeremy trok een wenkbrauw op zodra Ace meteen in de lach schoot naar zijn woorden. Ieder ander had meteen een mep voor zijn kop gekregen of zijn hoofd afgehakt met zijn scythe. Natuurlijk zou hij dat nooit doen bij zijn familie, maar hij keek zeker wel even op van Ace’s reactie. Hij wachtte dan ook op een verontschuldiging en een verklaring. "Don't worry father, i will help wherever i can" sprak Ace terwijl het gelach leek te stoppen. Een geamuseerde grijns bleef echter rond zijn lippen sieren. Jeremy keek hem nog altijd met een opgetrokken wenkbrauw aan. "If you need to know something, just ask away" maakte Ace duidelijk. ”I will. You may be my son but I’m also your boss,” wou Jeremy nog even duidelijk maken. Hij keek hem nog even wat waarschuwend aan, waarna hij het van zich af probeert te schudden. Hij moest blij zijn met het feit dat zijn zoon al meer ervaring leek te hebben met dit dorp dan hem. Dan zou hij hem inderdaad goed kunnen helpen. Hij hoopte echter wel dat Ace door kreeg dat hij niet al te los rond Jeremy kon zijn als het ging om werk.

Jeremy vervolgde zijn verhaal. Het werd duidelijk dat er uitbreiding zou zijn, maar meer dan dat zou Jeremy niet vrijgeven. "Great" mopperde Ace zodra hij niet alle informatie kreeg. Dat liet Jeremy toch weer een beetje grijnzen. Ja de jongen wist ook dat hij geduldig op informatie zou moeten afwachten. Jeremy was iemand die pas zijn plan duidelijk maakte als hij zeker wist dat niets en niemand hem nog tegen kon houden. Tot die tijd hield hij het plan voor zichzelf en zorgde hij ervoor dat niemand anders ervan wist. Men zou hem moeten vertrouwen dat het goed kwam. Zo ook Ace. Jeremy besloot zich op zijn zoon te richten en vroeg hem hoe het met hem was. Het leek erop alsof Ace zich anders gedroeg dan normaal. Het was Jeremy zeker niet ontgaan hoe snel Ace op had gekeken van die woorden. Een teken dat Jeremy een gevoelige snaar had geraakt. Er had genoeg kunnen gebeuren in de tijd dat ze elkaar niet hadden gezien. Jeremy wachtte het antwoord af en hoopte op eerlijkheid en openheid. " Nothing, i'm ok father, don't worry about it" antwoordde Ace echter. Jeremy maskeerde zijn gevoelens in zijn gelaat en keek de jongen enkel aan. "Nothing i can't handle" vervolgde Ace. Herhaling, een teken van liegen. " Why don't we go inside? It's getting colder" poogde Ace vervolgens om het onderwerp te veranderen. Jeremy schudde wat teleurgesteld met zijn hoofd. ”You should know not to lie to me boy,” sprak hij Ace toe, waarna hij een arm om de jongen heen legde en hem met zich mee nam. ”I’ve seen a café near by. We can go there and talk,” stelde Jeremy voor terwijl hij de jongen met zich mee nam naar het café.

{OOC: beetje gegodmod, hopelijk is dat goed c: