♡ Focus

Driehonderd, driehonder één, driehonderd twee. Zoveel schaapjes had ze al geteld, maar de slaap wilde haar nog steeds niet vatten. Olivia zuchtte en draaide zich om, naar het raam toe. Ze staarde naar buiten. De sterrenhemel was aantrekkelijk, maar ze wilde niet wéér naar buiten gaan. Tegenwoordig was ze bijna elke nacht buiten. De kans om betrapt te worden was erg groot, zeker nu de hollows zo actief waren en er meer controle was. Maar als ze niet uit bed ging, zou ze de rest van de nacht blijven woelen. Met een diepere zucht draaide Olivia zich nog een keer om en staarde nu naar de muur. Zacht gesnurk bewees dat Laurice diep in slaap was. Jammer, anders hadden ze eventjes kunnen kletsen. Olivia zuchtte en besloot om maar overeind te komen. Het deken viel van haar af en ze ging aan de rand van haar bed zitten. Ze pakte het flesje water, dat altijd naast haar bed stond, op en nam een slokje. Haar ogen gleden bijna automatisch naar de maan. Jaloers staarde ze er naar. Het witte licht van de maan vond ze prachtig. Had zij maar zo’n mooie uitstraling als de maan. Met een zucht stond Olivia op van haar bed en begon door de kamer te ijsberen.

Ze hoorde Laurice een geluidje maken en met een glimlach keek ze op naar het meisje. Awh, ze was echt lief als ze aan het slapen was. Olivia besloot om nog een beetje nachtcrème op haar huid aan te brengen. Ze ging naar haar eigen kastje en begon in de mandjes te rommelen, die ze ordelijk en georganiseerd had neergezet. Olivia was een chaotisch persoon, maar haar make-up en skin care was allemaal super georganiseerd. Terwijl ze op zoek was naar het juiste potje met crème, kwam ze iets tegen. Ze fronste haar wenkbrauwen. Blonde haarverf en waterstofperoxide? Wat deed dat in haar kastje? Ze keek eventjes naar Laurice. Nee, ze wist dat Laurice haar haren niet verfde, dus van haar kon het niet zijn. Nogmaals fronste ze haar wenkbrauwen en haalde de flesjes uit haar mandje. Olivia zette het op tafel voor haar neer en keek in de spiegel. Haar ogen gleden naar haar haren. Haar bruine haren, die meestal in een hoge lange paardenstaart kwamen, kwamen bijna tot haar billen, zo lang was het. Maar het was niet onverzorgd, Olivia verzorgde het super goed. Zou ze….zou ze…nee, dat was gestoord toch? Witte haren? Ze fronste haar wenkbrauwen en pakte haar paardenstaart beet. Ze haalde het elastiekje eruit en haar haren vielen als een gordijn langs haar rug. Met haar handen pakte ze het onderste gedeelte van haar haren beet en vouwde het een stukje omhoog. Mmmm, dat zag er eigenlijk ook wel goed uit. In haar ogen begonnen sterretjes te dansen, sterretjes die al een hele lange tijd gedoofd waren. Ze had een idee.

Na een outfit change, het bij elkaar rapen van haar spulletjes en het zo zachtjes mogelijk doen voor Laurice, stond ze twintig minuten later in de badkamer van het huis. Ze knipperde het licht aan. De badkamer had ergens iets engs, zo ’s nachts, vooral omdat de plek waar de douchejes waren helemaal donker was. Olivia fronste haar wenkbrauwen eventjes. Oké, daar kon letterlijk van alles zijn. Nou ja, goed, er zou vast en zeker niets gebeuren. Braaf liep Olivia naar een van de wastafels en zette haar spulletjes netjes georganiseerd neer. Ze bekeek zichzelf nog een keer goed in de spiegel. Ging ze dit echt doen? Haar vinger ging eventjes door haar lange haren. Ze beet zachtjes op haar onderlip. Ging ze dit écht doorzetten? Ging ze echt afstand nemen van wat ze altijd had gehad? Nog een keer ging ze met haar handen door haar haren. Ja, ze ging dit echt doen. Dit moest ze doen. Misschien zou dit het teken van een nieuw begin kunnen zijn? Haar hand gleed naar het uitje dat ze had meegenomen en viste er een schaar uit. Vervolgens pakte ze een potje met alcohol tevoorschijn en begon de schaar te reinigen van eventueel vuil. Toen de schaar voor haar gevoel was gereinigd, pakt ze hem beet en keek in de spiegel waar ze het ongeveer wilde hebben. Haar haren kwamen nu ongeveer tot haar billen, en ze ging het afknippen tot iets onder haar schouder. Zodra ze had bepaald welke lengte ze wilde nemen, bond ze alles bij elkaar in een paardenstaart.

Olivia haalde eventjes diep adem en zette de schaar bij het begin van het punt waar ze wilde knippen. Oké Olivia, je hebt A gezegd, nu moest je ook B zeggen. En ze sloot haar ogen. Na een paar seconden vond ze de kracht en begon ze met knippen. Het verbaasde haar hoe moeilijk het eigenlijk ging, ze moest echt een paar keer flink kracht zetten. Toen ze haar ogen weer opende, lag er een hele pluk haar in de wasbak. Met een glimlach keek ze in de spiegel en pakte ze haar haren beet. Wauw….holy shit. “O my God” zei ze hardop en moest eventjes hardop lachen. Het was maar goed dat niemand hier was, een beetje hardop in zichzelf lachen was misschien niet goed voor de geloofwaardigheid dat ze helemaal honderd procent goed was. Goed, nu was het tijd voor fase 2: het verven van haar haren. Olivia wist dat je de haren eerst blond moest verven, voordat je er waterstofperoxide door ging gooien. Ze pakte het pakje van de blonde verf beet. Goed, dit moest niet te moeilijk zijn….

Het warme water gleed over haar lichaam en verwarmde haar hele lichaam. Het warme water voelde heerlijk en het was welkom, want in de badkamer was het best wel warm geweest. De overige verf spoelde ook over haar lichaam mee, waardoor het leek alsof ze in de melk had staan douchen. Maar dat maakte niets uit. Als ze nu klaar was met douchen, zou ze haar nieuwe kapsel hebben. Olivia was té excited, maar op het pakje stond dat ze moest wachten tot er geen witte verf meer in het water zat. Want dat zou betekenen dat alle verf helemaal goed was ingetrokken. Ergens was Olivia bang dat het helemaal verpest zou zijn, maar aan de andere kant had ze er ook wel vertrouwen in dat het er goed uit zou zien. Toen het water weer helder was, deed ze de kraan dicht en pakte ze haar handdoek erbij. Ze droogde haar lichaam af, schoot in haar ondergoed en deed haar joggingstof hotpants en haar oversized grijze t shirt weer aan. Haar haren liet ze drogen, door haar handdoek in haar haren op te vouwen. Nieuwsgierig keek ze naar zichzelf in de spiegel. Hoe zou het er uit komen te zien? Zachtjes beet Olivia op haar onderlip. Ze vond het zo spannend en ze was zo nieuwsgierig! “Ieh!” cheerde ze vrolijk en pakte haar handdoek beet. Met een ruk van haar hand trok ze de handdoek er af en vielen haar lange haren langs haar hoofd naar beneden, ditmaal tot haar schouders en wit. Helemaal wit. Maar niet vies wit, maar prachtig stralend wit. Wit als het maanlicht, wat Olivia zelf zo adoreerde.

“Wow” fluisterde Olivia zachtjes en liet haar hand door haar natte, witte haren gaan. Het zag er echt geweldig uit, zelfs nu het zo nat was. Olivia pakte er een föhn bij en begon haar haren te drogen, en het wat meer in model te brengen. En nu ze het een beetje had gedaan en in model had gebracht, zag het er alleen nog maar geweldiger uit. Met een stralende glimlach streelde ze over haar nieuwe haren en keek ze blij in de spiegel. Grijnzend pakte ze haar telefoon, ging naar haar camera en maakte een selfie. Met een grijns ging ze naar haar gesprekken en ging naar het gesprek met Melvin, die in haar telefoon stond als “Mellie”. “Look, this is not a wig btw!” schreef ze met een grijns op haar gezicht. Geschokte emoji, lachende emoji, lachend van het huilen emoji, eventjes dacht Olivia na en voegde een kus met een hartje emoji er aan toe. Met een grijns legde ze haar telefoon neer en keek in de spiegel. Bewonderend keek ze naar zichzelf. Ze was zo blij!