Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer...
Lees verder!
Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:
Onderwerp: Killing the truth do okt 26, 2017 6:10 pm
i'm nuts You like that
het was niks voor de rosharige dame om niks te doen. Doelloos rond te dwalen alsof ze geen leven had. Wanneer ze van die dagen hafd, zorgde ze ervoor dat ze informatie ging gaan verzamelen; Of het nu van de vijand was of van een vriend. Athena vertrouwde nooit iemand volledig. Het feit dat ze zo loyaal was aan Jeremy duidde aan dat hij haar leven had gered. De enige persoon die haar volledige vertrouwen had. Gerome vertrouwde ze ook, toch hield dat haar niet tegen om hem in de gaten te houden. Als ze er nu op terug keek, was het goed dat ze dat had gedaan. Athena kon niet geloven hoe hij nu was. Dit is niet de Gerry waar ze mee is opgegroeid. Een diepe frons verscheen op haar voorhoofd. Wat is er in godsnaam mis met hem? Als Jeremy er achter komt, daar wou ze zelf niet aan denken. Het liefst had ze niet dat Jeremy zijn wrath op haar trainer gericht word. Iets dat sowieso gaat gebeuren als hij blijft doorgaan zoals hij nu bezig was. Het is tijd om hem een bezoekje te brengen. Zien hoe erg hij was geworden.
Met de grijns op haar gezicht dat duidelijk maakte aan anderen om uit haar buurt te blijven, stapte ze volledig op haar gemak richting de kamer waar Gerome ligt te slapen. Het was veel te vroeg. Achter eens vlug naar haar horloge te kijken, dat rond haar rechter pols hing zuchtte ze geamuseerd. 4u in de ochtend. Misschien had ze wat vroeger moeten vertrekken? Voor enkele lange seconden bleef ze voor zijn deur staan. De grijns op haar gezicht werd groter. Langzaam haalde ze een dolk vanonder haar top tevoorschijn. Zachtjes deed ze de deur open. In volledige stilte, zonder enig graantje geluid was de slaapkamer binnen. Zonder enige geluid sprong ze recht op het bed van Gerome af. Moest ben een buitenstaander zijn, zou men nu denken dat ze hem in zijn slaap ging vermoorden. Athena daarin tegen wist dat hij juist haar zou tegen houden. Hij was niks voor niks haar trainer.
Character sheet Bijzonderheid: Weapon summonarity and weapon immunity Uiterlijke leeftijd: 20 years Quote: Better run, 'cause I'm coming after you when you're sleeping at night. There's nothing that you can do. There's no place you can hide. 'Cause I'm coming after you.
Onderwerp: Re: Killing the truth do okt 26, 2017 10:33 pm
Eindelijk was hij in slaap gevallen. Met dagen en nachten lang wakker geweest te zijn was hij eindelijk in slaap gevallen. De oorzaak van zijn onrustige nachten en de oplossing ervan was hetzelfde. Hij had nooit gedacht dat iemand dit met hem had kunnen doen, maar hij had het toch voor elkaar gekregen. Een behoorlijke tijd had Gerome niks anders gedaan dan in een joggingbroek rond sloffen, roken en drinken. Het had ervoor gezorgd dat hij grote wallen onder zijn ogen had, er smerig uit zag door het gebrek aan een schone douche en dat hij zelfs wat bleek eruit zag doordat zijn gezondheid drastisch naar beneden ging door het weinig eten en vele drank. Gerom wist dat hij bezig moest zijn met zijn missie. Hij moest Zeal en Laxus vinden. Al helemaal nu het bleek dat Rinzler al Laxus had gevonden. Die smeerlap was hem voor geweest. De jongen zou nu vast met alle eer strijken en Gerome in een slecht daglicht zetten, ook al was daar niet veel voor nodig. Gerome deed ook barweinig en deed zijn werk niet goed. Als Jeremy al geen slecht beeld van hem had door het gebrek aan informatie dan had hij dat nu wel. Maar desondanks de angst om elk moment vermoord te worden, kon Gerome zich niet zover krijgen om aan het werk te gaan. Hij ontliep iedereen. Op het moment dat hij zich probeerde te concentreren kwam hij enkel terug bij die ene nacht. Nu was dat opgelost. Nu was het probleem verholpen. Morgen zou hij zich douchen en weer aan het werk gaan, maar eerst een goede nachtrust.
Gerome was na een uur woelen in slaap gevallen. Mede dankzij de drank en de drugs had zijn lichaam dan toch de rust kunnen vinden. Een steek in zijn borst deed hem op kijken. Hij zou geschrokken moeten zijn. Hij zou op scherp moeten staan, maar de dolk was ongegeneerd in zijn borst beland. Gerome keek wat wazig op. Even was zijn beeld dubbel en wazig totdat hij zijn ogen samen kneep en het beeld zich verscherpte. In het weinig licht van de nacht merkte hij de welbekende rode lokken en groene ogen op van zijn leerling. Gerome’s blik ging vervolgens terug naar de dolk die in zijn borst zat. Bloed kwam niet vrij uit zijn lichaam. Hij was immers immuun tegen wapens. Langzaam kwam Gerome wat recht. Hij wist niet of dit een droom, een illusie of de realiteit was. Hij liet een hand wat vermoeid over zijn gezicht gaan, waarna hij naar zijn nachtlamp toe boog en deze aan knipte. Opnieuw ging zijn blik naar Athena en ditmaal wist hij te concluderen dat dit de realiteit was. Het besef van de situatie drong echter nog niet geheel tot hem door. ”Are you the one who they send to kill me?” vroeg hij uiteindelijk wat vermoeid.
Onderwerp: Re: Killing the truth vr okt 27, 2017 12:34 am
i'm nuts You like that
Het beviel haar niet wat ze allemaal had ontdekt. Het feit dat Gerome niks deed baarde Athena zorgen. Ze mag dan wel gek in haar hoofd zijn. haast onstabiel zou men kunnen zeggen. Toch maakte ze zich zorgen om de man die haar heeft getraind. Haar vechtkunsten is zo sterk geworden door hem. het feit dat hij niet meer zichzelf was zorgde voor een onrustig gevoel bij Athena. Een gevoel dat ze zo verschrikkelijk haatte. Een gevoel dat ze nooit meer wou hebben. Jeremy had haar niks gevraagd om Gerry. Ze had de big boss ook nog niet tegen gekomen. Toch bracht ze het op zichzelf om zelf te gaan kijken wat er nu precies met de getatoeëerde man aan de hand was. De dolk onder haar zwart topje was haast onzichtbaar in het slechte licht van de gang. Buiten was het donker geen enkel licht te zien naast die van de vuurtoren.
Voor de deur hield ze halt. Enkele seconden gingen voorbij zonder dat er iets gedaan werd. Het enige dat veranderd was, was de grijns op haar lippen. Met de dolk in haar rechter hand, sloop ze de kamer binnen. Hij had haar al lang moeten opmerken. Vandaar dat ze hetgeen deed dat ze nu deed. Met een sprong belande ze op zijn bed, beide benen aan een kant van zijn benen en de dolk recht in zijn borstkas. Voor enkele seconden leek het niet tot haar door te registreren dat haar dolk echt degelijk in zijn borstkas was beland. Hij had het niet ontweken, haar ontwapend of wat dan ook om het te voorkomen. Achter dat het in haar hoofd leek te registreren werden haar gifgroene ogen groot van de schok. Het lichtje naast zijn bed ging aan. Het zicht maakte haar nu 100% duidelijk waar haar dolk inzat.
Are you the one who they send to kill me?” vroeg hij uiteindelijk wat vermoeid. Voor enkele momenten leek ze niet te luisteren, of het niet te horen. Haar schock was verdwenen in een fractie van een seconde. Haat en woede waaide in haar op als een wilde vlam. Haar ogen werden hard en kil. " What the fuck is wrong with you" siste ze vol woede. De respect voor hem was nergens in haar stem of houding te horen. Haar positie op de man had ze niet veranderd, de dolk haalde ze er zelf niet eens uit. " What thu fuck are you doing?!" zonder pardon sloeg ze hem in het gezicht met de platte kant van haar hand. " Do you want to get yourself killed?!" Ze hield van deze man. Niet in romantische bedoeling helemaal niet. Het feit dat ze opgegroeid is met deze man zorgde voor de affectie de ze voor hem had.
Character sheet Bijzonderheid: Weapon summonarity and weapon immunity Uiterlijke leeftijd: 20 years Quote: Better run, 'cause I'm coming after you when you're sleeping at night. There's nothing that you can do. There's no place you can hide. 'Cause I'm coming after you.
Onderwerp: Re: Killing the truth vr okt 27, 2017 10:15 am
Gerome had gedacht eindelijk een goede nachtrust te hebben, maar ook deze nacht werd verstoord. Deze nacht werd echter niet verstoord door nachtmerries of illusies, nee deze werd verstoord door een dolk die zich in zijn borst boorde. Slaperig had Gerome opgekeken. Pas toen hij het nachtlampje had aangeknipt kwam het besef wie hem had gestoken. Nog altijd niet helemaal bij kennis vroeg Gerome Athena of zij was gestuurd om hem te vermoorden. De jongedame keek hem voor een moment in stilte aan. Ze leek geen aanstalte te maken om van hem af te gaan of om de dolk weer uit zijn lichaam te trekken. Gerome vroeg zich af of dat kwam doordat ze geschokt was om het feit dat de dolk hem niks deed. Dat wist ze toch wel? Er hing een waas voor Gerome’s gedachten en herinneringen. Waarschijnlijk was het de drugs die hij voor het slapen had genomen. Meestal nam hij de drugs om zijn fotografisch geheugen even te verdoezelen, maar nu had hij het gedaan om even tot rust te komen en niet aan alle vreselijke dingen te denken. Gerome probeerde zich wat uit de waas te trekken en probeerde met de enige rationaliteit die hij nog had, te bedenken waarom Athena hier was. Was ze hier echt om hem een kopje kleiner te maken?
De dame keek hem even aan, voordat woede leek aan te wakkeren. Haar ogen stonden kil en strak. Gerome keek haar semi bedenkelijk aan. " What the fuck is wrong with you" siste Athena vol woede. Normaliteit zou Gerome haar aanspreken op het weinig respect dat ze hem liet zien, maar zijn gedachten kwamen daar niet bij. Haar woorden drongen maar half door. " What the fuck are you doing?!" vervolgde ze nog altijd woest. Een vlakke hand werd in zijn gezicht geplaatst met behoorlijk wat kracht. Gerome’s gezicht ging opzij terwijl met dezelfde vaart de waas voor zijn gedachten leek weg te vagen. " Do you want to get yourself killed?!" sprak Athena verder terwijl Gerome zijn blik had afgeweken. Even kneep hij zijn ogen dicht. Hij legde een hand tegen zijn hoofd nu hoofdpijn op kwam zetten. Het leek erop dat de drugs was uitgewerkt en dat nu de hoofdpijn er voor in de plaats kwam. Maar daarmee kwamen ook zijn normale gedachten herinneringen weer terug. Gerome richtte zijn blik terug op Athena. ”What the fuck do you think you’re doing?!” snauwde Gerome nu. Hij deerde zich niet aan de vragen die Athena naar hem had afgevuurd. Het waren terechte vragen geweest, maar nu Gerome weer helder kon nadenken wist hij ook dat hij die toon niet hoefde te accepteren van de dame. Met een ruk trok hij de dolk uit zijn borst en hield deze voor Athena. ”You should have a very good reason to sneak in my room and stab me in the fucking chest if you don’t want me be punished,” sprak Gerome nu streng. Ja de ouder Gerome schemerde weer tussen zijn verdoezelde uiterlijk heen.
Onderwerp: Re: Killing the truth vr okt 27, 2017 3:23 pm
i'm nuts You like that
De persoon of hetgeen dat gerome zo heeft veranderd moet weg. Dood of vernietigt worden. Er spookte van alles door haar hoof. Een en al chaos moest je in haar hoofd kunnen geraken. Niks maakte steek daar. Er was geen begin en eind. Alles was onmogelijk uit elkaar te houden. Dit alles dat haar onstabiel maakte, heeft voor haar acties gezorgd. hier zat ze dan, half op zijn schoot en een dolk in zijn borstkas. Het leek eerst niet tot haar door te dringen. haar lichaam helemaal verstijft door de schok dat vermengt leek te zijn met adrenaline, het raasde door haar bloed als een tornado. De rosharige dame was niet in schok omdat er geen bloed uit hem kwam. Dit wist ze al lang genoeg. Het feit dat het wel degelijk in zijn borstkas was hetgeen dat her in deze toestand had gebracht.
Athena had nooit van haar leven gedacht dat de man zo ver heen was dat hij niks deed om zich te verdedigen tegen haar sluipaanval. Voor enkele seconden wist Athena niet hoe ze er op moest reageren. Een gevoel dat ze nog nooit heeft gehad en haar daarom in een paniekaanval leek te brengen. Dit kon ze op tijd ontwijken door al haar woede en haat op te wakkeren. Meteen sprak ze hij woedend aan. Voor zover Athena zich kon herinneren, al die keren dat ze woedend en hatelijk naar hem had gekeken had ze toch altijd duidelijk respectvol gebleven. Het was de enige keer in heel haar training bij Gerome dat ze geen fuck care gaf om de respect voor deze man. Nu het licht aan was leken zijn pupillen groter. het was niet duidelijk te zien in het slechte licht dat het klein lampje gaf, maar genoeg licht voor Athena om het op te merken.
”What the fuck do you think you’re doing?!” snauwde Gerome nu. Dat was de Gerome dat ze zo goed kende. Moest ze niet haar gave onlangs gebruikt hebben zou ze meteen gezwegen hebben. Meteen rationeel weer denken. Het feit dat ze gisteren nog maar haar gave had gebruikt op een missie buiten de lus, maakte haar gedrag en gedachten onstabiel. De dame was te ver heen in haar chaos van gedachten om goed na te denken. Haar ogen nog even hatelijk gericht op de man. Haar lichaam verstijfde zelf niet op de dreiging van de dolk tegen haar nek. Kleine druppeltjes bloed druppelde over de dolk op hem of haar benen van hun positie. ”You should have a very good reason to sneak in my room and stab me in the fucking chest if you don’t want me be punished,” Haar handen waren in vuisten gebald. Haar nagels kerfden zich in haar handpalmen, juist niet tot bloedens toe.
" I rather have you punish me then you getting killed by your fucking stupid actions" haar stem was hard en nog redelijk uit. Nu was ze gevaarlijk bezig, toch leek ze dit niet te beseffen. Meteen sloeg ze zijn hand hard en onverwacht van bij haar keel weg. De onverwachte impact zou moeten zorgen dat hij de dolk zou verliezen. Haar keel kreeg wel een snede in proces van deze handeling. Haar handen tot vuisten gebald en zonder na te denken over de gevolgen. Begon ze met beide vuisten om de beurt op hem in slaan.
Character sheet Bijzonderheid: Weapon summonarity and weapon immunity Uiterlijke leeftijd: 20 years Quote: Better run, 'cause I'm coming after you when you're sleeping at night. There's nothing that you can do. There's no place you can hide. 'Cause I'm coming after you.
Onderwerp: Re: Killing the truth za okt 28, 2017 1:27 pm
Gerome kon zich nog maar net beseffen dat er een dolk in zijn borst zat en dat deze was geplaatst door Athena, toen zij plots los barstte met verontwaardigde reacties en vragen. Gerome snapte niet waar ze het over had en waarom ze hier in hemelsnaam zo bovenop hem zat, maar hij wist wel dat hij deze houding zeker niet pikte van haar. Om die reden trok hij de dolk uit zijn borst om deze vervolgens op Athena te richtte. Bloed sijpelde langs haar hals via het mes van de dolk naar het handvat. Gerome probeerde tot haar door te dringen dat ze haar houding moest veranderen, maar iets zei hem al dat het niet ging lukken. Athena had die blik in haar ogen. Die blik die zei dat haar krachten nog de macht over haar hadden." I rather have you punish me then you getting killed by your fucking stupid actions" sneerde ze nog altijd woest. Gerome snapte haar woorden niet en snapte niet waar de woede vandaan kwam, maar hij kon er ook niet lang over na denken. De dolk werd weggeslagen. Meteen liet Gerome het voorwerp vallen om zijn concentratie vol op Athene te behouden. Zij had inmiddels haar handen gebald tot vuisten en begon op hem in te slaan. De eerste paar waren raak, waarna Gerome de vuisten kon ontwijken en in actie kwam. Hij greep vluchtig haar armen vast, waarna hij met een ruk haar op de grond smeet en snel bovenop haar kwam om haar zo te overmeesteren. Op haar buik legde hij haar op de grond en hield hij haar armen stevig op haar rug. ”God fucking damnit,” sneerde Gerome. De hoofdpijn zou hier spontaan erger van worden. ”Get back to your senses now. Or I will knock you out,” sprak Gerome en meende elk woord dat hij zei. Hij had totaal geen zin om een gestoorde Athena nu rustig tot rust te praten. Dat zou te lang duren. Hij had haar jarenlang hiervoor getraind en nu bleek dat plots voor niks geweest te zijn. Ja hij was woest. Woest om het feit dat ze die training plots vergeten leek te zijn. Het was dat hij nog het geduld kon opbrengen om haar een antwoord te laten geven, anders had hij haar al meteen knock out geslagen.
