Al vanaf het begin dat hij voet had gezet in het verblijf was hij zich ervan bewust geweest dat Zeal zich hier ook bevond. Hij had echter geen moeite gedaan om zijn tweelingbroer op te zoeken. Nee, hij ontweek de jongen juist. Hij had genoeg trauma’s aan de jongen overgehouden en wist dat hij het mentaal niet zou kunnen trekken als hij diens gezicht ooit weer zou zien. Maar hij voelde ook woede. Heel veel woede. Met die woede was hij hierheen gekomen. Met het plan dat hij Zeal’s leven net zo’n hel zou maken als hij destijds bij Laxus had gedaan. In het begin had Laxus dit gedaan door met mensen te slapen, ruzie te maken en mensen te martelen in de naam van zijn tweelingbroer. In het begin was dat nog Laxus geweest, aangezien Zeal nog altijd zijn naam aanhield, maar de laatste paar maanden was hij erachter gekomen dat Zeal zijn echte naam weer gebruikte, dus zou Laxus zich voortaan ook introduceren als Zeal. Er waren weinig mensen die wisten dat er twee Dreyars rondliepen. De meesten dachten dat het dezelfde jongen was die gewoon graag zijn haar verfde. Door een onverwachtse wending werd Laxus nu geforceerd om voor Jeremy te werken. In eerste instantie wou hij ertegenin gaan. Hij wist dat hij niks kon beginnen tegenover Jeremy, maar hij wou ook zeker niet voor de man werken. Dat was totdat hem werd duidelijk gemaakt wat zijn taak was: Zeal terughalen. Zeal was immers al jaren op de vlucht en nog altijd wou Jeremy hem terughalen, hem laten boeten voor de vele misdaden die hij was begaan. De haat jegens zijn tweelingbroer was genoeg om hem te overtuigen. Hij ging in zee met Jeremy en besloot voor hem te werken.

Al een behoorlijke tijd had hij Zeal op een afstandje gevolgd. Hij wist precies van de gewoontes af van de jongen en wist wanneer hij waar was. Echter, sinds de transformatie van Zeal, leek de jongen zich zo lief te gedragen als een puppy. Laxus moest een manier vinden waarmee hij Zeal kon uitlokken en zeker wist dat hij hem meteen kon overmeesteren. Laxus en Zeal hadden dezelfde krachten waardoor ze aan elkaar gewaagd waren. Laxus ging liever een gevecht met hem uit de weg, aangezien hij ook bang was dat zijn trauma’s ervoor zouden zorgen dat zijn emoties in de weg zouden zitten. Om die reden probeerde hij een manier waarmee hij tot Zeal kon komen, zonder fysiek bij hem te komen. Hij moest iemand of iets van de jongen afnemen waardoor Zeal zwak werd. In eerste instantie had Laxus niks kunnen vinden, maar toen had hij een jongen genaamd Connor opgemerkt. Via andere peculiars was hij erachter gekomen dat Connor en Zeal een behoorlijke rijke geschiedenis deelde en nu leken ze plots weer bij elkaar te zijn. Laxus wist niet precies wat Connor van Zeal was, maar hij leek de enige te zijn die het dichtstbij Zeal stond, dus veel keus had Laxus ook niet. Nu was het enkel een kwestie van Connor ergens zien te vinden waarvan hij wist dat Zeal er niet zou komen. In eerste instantie wou Laxus Connor opzoeken als hij naar de supermarkt ging, maar besefte zich al snel dat er te veel omstanders zouden zijn. Hij moest hem één op één hebben. Vandaag vond hij de jongen alleen in de tuin. Het was bijna drie uur wat betekende dat de bui bijna zou losbreken. Zeal zou dit ook weten en verschool zich vast al binnen. Laxus liep recht op Connor af. ”Hey Connor,” begroette hij de jongen met een glimlach. Zou vriendelijk en koest reageren was niks voor Laxus, maar hij wist dat Zeal zich nu wel zo gedroeg dus deed hij zijn best om zich net zo te gedragen. Ondertussen hoopte hij dat de jongen hem meteen voor Zeal zou aanzien en niks zou vermoeden.

Het had niet veel moeite gekost om de jongen te vinden. Laxus was als een jager die zijn prooi niet uit het oog verloor. Hij wist precies waar Connor zich zou bevinden en waar Zeal zich nu bevond. Hij had eerder zijn tweelingbroer de trap op zien lopen. Hij gokte erop dat hij zich nu bevond ofwel in de kamer van Connor en Zeal of in de torenkamer. Zeal hield er immers van om nog vaak de heftige stortbui toe te kijken, waarschijnlijk voor de elektriciteit in de lucht. Hij zou er vast naar verlangen. Als een gevangengenomen leeuw die lustte naar de vrijheid. Even had hij gekeken naar Connor die een steentje weg schopte om er vervolgens achteraan te teleporteren. Laxus wist van zijn krachten af en wist dat het nog best moeilijk kon zijn om de jongen te pakken te krijgen. Gelukkig had Jeremy hem handboeien gegeven die de krachten van elke peculiar zou blokkeren en misschien kreeg Laxus het wel voor elkaar om dichtbij genoeg te komen om Connor zelf te verlammen met zijn krachten.

Zodra de jongen bijna struikelde over zijn eigen voeten door de stem van Laxus moest Laxus moeite doen om niet te grinniken. Om die reden sierde ook een lichte grijns zijn lippen. Onschuldig schoof hij zijn handen in zijn zakken terwijl hij toekeek hoe de jongen zich naar hem omdraaide. In eerste instantie leek hij geërgerd, maar al snel grijnsde hij ook. ”Hi.. Zeal?” Laxus kon de aarzeling in zijn stem hoorde. Schaapachtig liet Laxus zijn hand even door zijn blonde haren gaan. Even pakte hij een plukje vast en trok hij deze voor zijn gezicht. ”Yeah I dyed it. Do you like it?” vroeg Laxus met een klein grijnsje, alsof het hem zoveel deerde wat de jongen ervan vond. Hij wist het toch perfect klaar te spelen. De twijfel leek niet lang bij de jongen vast te zitten en al snel grijnsde hij weer. ”Didn’t expect to see you here,” zei Connor terwijl hij even naar boven gebaarde. Even blikte Laxus omhoog en haalde zijn schouders op. ”I like this weather,” reageerde hij nonchalante en richtte zijn blik weer op Connor. ”You should know that,” voegde hij toe met een plagende knipoog. Hij gokte erop dat Zeal ook vaak genoeg buiten was geweest met dit weer, maar hij wist het niet zeker. Eigenlijk blufte hij nu dus heel hard. Hij hoopte dat hij het bij het goede eind had. Het zette een paar stappen in Connor’s richting. ”What are you doing here?” vroeg Laxus hem. Laxus kon wel gissen waarom de jongen hier was, maar hij moest vriendelijk overkomen dus zou hij nog doen alsof hij er iets om gaf.

Connor leek niet lang erover na te hoeven denken om te concluderen dat de persoon die voor hem stond Zeal was. Toch besloot Laxus maar even over zijn haar te beginnen, wetend dat dat het enige verschil was tussen hem en zijn tweelingbroer. Elke tattoo op hun huiden waren gelijk. Vroeg had Zeal er nog zoveel moeite in gestoken om precies dezelfde tattoos als Laxus te hebben zodat hij diens plek kon overnemen in de relatie met Loras. Nu vuurde dat mooi terug aangezien Laxus daardoor ook Zeal’s plek zonder moeite kon in nemen. Om te voorkomen dat Connor vragen ging stellen over zijn haarkleur of alsnog vraagtekens zette bij Laxus’s identiteit besloot Laxus het daarom zelf aan te kaarten. Hij vroeg Connor wat hij ervan vond, maar de jongen haalde enkel zijn schouders op. Even keek Laxus hem aan, zich afvragend of hij moest of hij teleurgesteld was of niet. In plaats daarvan richtte hij zich op Connor’s vraag. Laxus besloot te bluffen en zei dat hij hield van dit soort weer. Hij wist dat hij veel leek op zijn tweelingbroer, niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua gedrag. Nu verschilde ze wel, maar diep van binnen waren ze hetzelfde. Meestal vonden ze hetzelfde leuk, dus ging Laxus ervan uit dat hij het nu ook wel aan het juiste einde had.

Hij besloot er echter ook niet te lang bij stil te staan. Mocht hij het dan fout hebben kon Connor er tenminste niet al te lang bij nadenken. Hij vroeg naar wat de jongen hier deed. Het ging immers binnen nu en een paar minuten regenen en dan was het toch wel opmerkelijk dat de jongen nog buiten was. Even bleef het stil. Connor kantelde zijn hoofd en keek Laxus bedenkelijk aan. Laxus keek hem enkel rustig aan, wachtte af op het antwoord. ”Thinking,” antwoordde Connor waarna de steen weer een schop kreeg. Laxus keek hem even bedenkelijk aan. ”I was trying to decide how I felt about stuff, between us and all,” legde Connor nu uit. Laxus keek op van die woorden en hield zich in om te grijnzen. Het was perfect dat Connor erover begon. Nu kon Laxus er makkelijk achter komen hoe het tussen Zeal en Connor zat zonder er zelf naar te vragen. ”Not that there’s anything between us, obviously,” voegde Connor er snel aan toe waardoor Laxus even opkeek. ”There isn’t?” reageerde hij, alsof hij er toch anders over dacht. Het was enkel om het spel mee te spelen en erachter te komen hoe Connor over de relatie dacht. Laxus wist zeker dat hij die informatie kon gebruiken. Laxus zette nog een stap richting Connor zodat er nog enkel een meter tussen hen zat. ”Then how do you feel about us?” vroeg Laxus nu.

Connor was gekomen met een opvallend antwoord. Een eerlijk antwoord. Een antwoord waar Laxus nog veel me zou kunnen. Natuurlijk zou Laxus verder vragen, hopend dat hij erachter kon komen wat er tussen Connor en Zeal speelde. Hij gokte erop dat het geen relatie was, aangezien Zeal zo ontzettend allergisch voor relatie was en lichte bindingsangst had, maar het leek er wel op dat de twee close waren aangezien al genoeg peculiars dachten dat ze een relatie hadden. Laxus zou genoeg kunnen met het antwoord op zijn vraag. Natuurlijk zou het ook aan het antwoord liggen, maar hij ging ervan uit dat hij zichzelf nu wel in een comfortabele situatie wist te werken. Het was alsof ze aan het schaken waren en Laxus Connor al schaak had gezet, de jongen kon nog proberen te ontsnappen van zijn onzichtbare klauwen, maar de kans was groot dat Laxus hem alsnog te pakken zou kregen. Was het niet op de lieve manier dan was het wel op de hardhandige manier.

De jongen keek hem verward aan naar zijn vraag. ”Uh, no-“ begon Connor, maar Laxus zette nog een stap dichterbij en besloot verder te vragen. Nu moest hij ook weten hoe de jongen erover dacht. De jongen viel stil. Doordringen keek Laxus hem aan, alsof het antwoord hem zoveel deerde. Hij wou enkel de informatie weten zodat hij het naar zijn hand kon draaien. Het maakte hem vrij weinig uit of Connor verliefd was op Zeal of niet. Het zou het Laxus wel makkelijker maken als Connor wel verliefd was. ”I’m glad we’re talking again, I liked the sex,” begon Connor met zijn antwoord. Laxus kon de ‘maar’ al horen. Dat beloofde niks goeds voor Zeal. ”That’s it though. We aren’t ‘anything’,” maakte Connor nu duidelijk met aanhalingstekens in de lucht. Laxus kon het niet laten dat hij even weg keek. ”Ouch,” mompelde hij met een kleine grijns. Eigenlijk kon hij lachen om het feit dat Zeal de jongen echt niet leek te deren terwijl Zeal wel wat om de jongen leek te geven. Voor Connor zou het er enkel uit zien alsof Laxus zich ongemakkelijk afweek van het gesprek om zichzelf bijeen te rapen na deze harde waarheid en Connor was nog niet eens klaar. ”Not even friends, yet,” voegde de jongen er ongegeneerd aan toe. Damn, Zeal werd gewoon keihard de grond in gedrukt. Even schudde Laxus met zijn hoofd. Hij deed zo hard zijn best om niet breder te gaan grijnzen. Hoe kon hij hier nou niet van genieten? Laxus keek op zodra ook hij de eerste druppels voelde. Even keek hij eveneens naar de lucht voordat zijn blik naar Connor ging die dichterbij hem stapte om te schuilen voor de wind. Laxus keek hem met nog een klein grijnsje aan als teken dat hij het niet erg vond. Hij vond het niet erg dat de jongen hem gebruikte als windbreaker en hij vond het niet erg dat de jongen hem niet meer zag dan een one night stand. Hij behield zijn blik op Connor. Hij keek de jongen diep in diens donkerbruine ogen aan. ”Well I’m glad you enjoyed the sex,” sprak Laxus op een gedempte toon en keek de jongen met een wat uitdagende blik aan. Hij zou het niet riskeren om de jongen te kussen, maar het was zeker wel zijn prioriteit om de jongen het bed in te werken.

Al vrij snel werd duidelijk hoe de jongen dacht over Zeal en boy it ain't pretty. Connor maakte duidelijk hij de sex leuk had gevonden, maar daarbij bleef het dus wel. Laxus ging er niet vanuit dat Zeal onderliggende gevoelens voor Connor had, maar als dat wel zo was - aangezien hij wel wat leek te geven om de jongen - stond Zeal nog voor een onaangename verrassing te wachten. Ondertussen moest Laxus moeite doen om niet in lachen uit te barsten. Het was heerlijk om te horen hoe Zeal de grond in werd gedrukt en ergens baalde hij ervan dat hij niet op en top ervan kon genieten. Hij wist beter dan zijn ware kleuren te laten zien en liet enkel een grijns doorschemeren die gemakkelijk opgevat kon worden alsof hij door de pijn heen probeerde te glimlachen.

Het was begonnen te regenen en de jongen kwam dichterbij Laxus staan tegen de wind. Laxus vond het weer niet zo erg, hij hield er ook wel van, ongegeneerd liet hij zich nat regenen terwijl hij Connor in zijn ogen aankeek. Uiteindelijk besloot Laxus dan toe te slaan. Aangezien Connor had gezegd dat hij de seks wel leuk had gevonden ging Laxus er vanuit dat hij zonder al te veel moeite de jongen weer op zijn rug kon krijgen en dan zou hij de jongen snel kunnen uitschakelen. Connor's wenkbrauwen gingen iets omhoog. ”I did,” antwoordde Connor met dezelfde uitdaging in zijn stem. Hij ging dus inderdaad zo makkelijk akkoord. Laxus haalde zijn handen uit zijn zakken terwijl Connor de laatste afstand tussen hen overbrugd. Hij voelde diens adem tegen zijn lippen en moest moeite doen om de jongen niet alsnog meteen te kussen. ”Definitely something worth repeating,” sprak Connor met een grijns, waarna een hand tegen Laxus wang belandde en Connor's lippen dichterbij kwamen. Laxus legde een hand in Connor's hals terwijl hij zijn lippen op die van Connor drukte. Verlangend kustte hij de jongen terwijl hij een arm om hem heen sloeg om hem dichter tegen zich aan te drukken. Even liet hij de kus door gaan, liet zelfs even zijn tong langs diens lippen gaan, totdat hij zich iets terug trok. Hij drukte zijn voorhoofd tegen die van Connor en had enkel even afstand genomen om nog wat te kunnen voorstellen. "Maybe you should teleport us somewhere more comfortable, unless you don't mind getting dirty," sprak Laxus zachtjes. Hij ging een risico aan door voor te stellen om hen ergens anders heen te teleporteren. Hij kon zelf wel nagaan dat Connor dan naar diens kamer zou teleporteren en er was een kans dat daar Zeal aanwezig zou zijn. Om die reden probeerde Laxus Connor ook wat uit te dagen om de tweede optie aan te gaan. De jongen had laten merken dat hij de regen niet al te prettig vond, maar de markeringen in zijn hals zeiden ook dat hij wel wat uitdagingen aan zou gaan als het ging om seks.

De stortbui was begonnen en het duurde niet lang voordat de twee doorweekt waren. Laxus vond het niet erg en had zijn aandacht bij iemand anders. Connor was vrijwel meteen op zijn uitnodiging in gegaan en het duurde niet lang voordat hun lippen elkaar raakte. Vol verlangen kuste hij de jongen en trok hij hem dichterbij. Het liefste wou hij de jongen hier en nu nemen, maar hij besefte zich ook dat ze nog altijd in de regen stonden. Nu vond hij dat geen probleem, maar Connor had wel laten blijken dat hij de kou, regen en de wind maar niks vond. Je kon er dus vanuit gaan dat het feestje werd verplaatst zodra Connor eraan zou worden herinnerd in wat voor weer ze zich bevonden. Om te voorkomen dat dat onverwachts zou gebeuren, besloot Laxus een voorstel te doen. Hij wist dat hij een risico nam en hij hoopte dat hij de jongen goed had ingeschat. Hij wou juist voorkomen dat ze naar de kamer zouden worden geteleporteerd, maar als hij het niet zou voorstellen of er niets over zou zeggen was er een kans dat Connor het alsnog zou doen en dan was Laxus toch liever voorbereid.

De jongen fronste en bleef even stil. Laxus bleef hem afwachtend aan kijken, hopend dat de jongen de goede keuze zou maken. Het zou toch een zonde zijn als hij dat mooie gezichtje moest verwonden. Verdwaasd keek Laxus op zodra hij plots een harde stam in zijn rug voelde. Hij voelde zich aangevallen en kreeg meteen de neiging om zijn krachten in te zetten. Nee in deze houding staan, op zo'n manier behandelt worden, vond hij zeker niet goed. Bij het zien van Connor voor hem wist hij zich in te houden. Ongezien hield hij zijn adem in in de hoop zichzelf tot rust te krijgen. ”Looks comfortable enough to me,” sprak de jongen plagerig waarna al snel diens lippen terug op die van Laxus belandde. Right, hij moest zich nu rustig gedragen. Hij voelde frustratie om het feit dat hij zich niet kon uitleven zoals hij altijd deed, maar wist dat hij al blij moest zijn om het feit dat Connor hen niet naar diens kamer had geteleporteerd. Laxus beantwoordde de kus al snel met hetzelfde verlangen. Zijn spieren spanden zich aan zodra de jongen zijn hand onder zijn doorweekte shirt heen schoor. Laxus kon zich niet meer inhouden. Hij legde zijn handen op de heupen van de jongen en draaide hen om. In een snelle beweging drukte hij de jongen tegen de boom aan. Een lichte grijns sierde zijn lippen terwijl hij de jongen zoende, opgelucht om nu toch weer in de dominante houding te staan. Zijn handen gleden tevens onder Connor's kledingstukken heen die zijn bovenlichaam bedekte. Ongeduldig besloot hij maar meteen om de kledingstukken uit te trekken en trok eveneens zijn shirt uit. Het was duidelijk dat het verlangen de overhand had genomen, waardoor hij even was vergeten dat Zeal het waarschijnlijk een stuk rustiger aan zou pakken. Laxus daarentegen liet zijn handen gretig over Connor's bovenlichaam glijden en liet zijn mond afdwalen naar zijn hals. Bij het zien van de markering in diens hals werd hij herinnerd aan zijn oorspronkelijke doel. Right, hoe moest geen seks hebben met de jongen, maar hem gevangen nemen. Toch drukte hij zijn lippen al snel in de hals. Verlangend zette hij zijn tanden iets in de huid om er zachtjes aan te zuigen. Zijn ontblootte lichaam drukte tegen die van Connor aan terwijl zijn handen afgleden naar diens polsen. Ruw gleden zijn vingertoppen over de huid van diens schouders, bovenarmen en onderarmen totdat hij uiteindelijk zijn polsen vastpakte en ze boven zijn hoofd hield. "You're so tasty," mompelde Laxus tussen de zuigzoentjes toe. Hij liet de polsen los met een hand. De hand gleed weer over Connor's borst heen en gleed verder omlaag naar diens kruis. Verlangend greep hij even tussen Connor's benen totdat hij iets uit zijn achterzak viste. Het waren een stel handboeien. Op eerste oogopslag zouden ze er uit zien als elk normaal stel handboeien, maar ze waren toch speciaal. Ze waren gemaakt met een bepaald soort staal die was gevuld met de kracht om elke bovennatuurlijke kracht te nuanceren. Iemand die de handboeien droeg kon zijn krachten dus niet gebruiken. Speels keek Laxus Connor aan. Uitdagend kwam hij met zijn gezicht weer voor de zijne en kust hij hem intens. Hij speelde het spelletje nog altijd mee, alsof de handboeien enkel een element waren van de ruige seks die ze binnen nu en een paar seconden zouden hebben. Op verlangende wijze gleden zijn hand terug over Connor's armen om de handboeien uiteindelijk rond diens polsen te klikken. Zijn handen gleden vervolgens weer terug en begonnen opnieuw diens bovenlichaam te markeren. "It's a shame I have to kidnap you," murmelde Laxus terwijl zijn lippen afgleden naar diens kaaklijn en hals. Misschien kon hij toch nog eventjes genieten?

Ondanks het feit dat het ontzettend lastig was, wist hij zichzelf toch te focussen op het doel wat hem was gegeven. Hij wist immers ook dondersgoed wat er kon gebeuren als hij zijn taak niet volbracht. Gelukkig betekende dat niet dat hij niet op en top kon genieten van het moment. Gretig liet hij zijn handen over Connor's lichaam gaan. Hij snapte waarom Zeal de jongen had gekozen als zijn speeltje, een goed lijf had de jongen zeker. Daarbij leek de jongen ook het goede attitude te hebben en ook nog wat kinks te hebben. Het was de perfecte seks partner. Hij had zelfs zonder gezeur de handboeien om laten doen, overduidelijk vond hij wat kinkplay niet erg. Toch zonde dat Laxus hem dan moest kidnappen. Half onbewust had Laxus dat toegegeven. De woorden verlieten zijn mond terwijl hij de zuigzoentjes in Connor's hals bleef geven. ”What?” klonk het verward. Laxus besefte zich wat hij had gezegd, maar hoopte dat Connor het gewoon kon aannemen als een stuk van het spel dat ze speelden. "Sssh," murmelde hij dan ook in de hoop dat de jongen gewoon rustig zou blijven staan en enkel zou genieten. Maar natuurlijk mocht het niet gaan zoals hij het had gewild.

Geïrriteerd keek Laxus op zodra Connor zijn geboeide armen tussen hen in wurmde. Laxus nam een klein stapje afstand ook al wou hij het liefste weer tegen Connor aanstaan. ”The fuck does that mean?” snauwde Connor nu. Kennelijk had hij nog enige vertrouwen gehad dat Zeal dit niet zou doen. Zou de jongen nog steeds denken dat Laxus Zeal was? Geamuseerd grijnsde Laxus. Nu hij de jongen boos zag worden werd het enkel mooier. "It means I'm going to take you somewhere else, to someone else, someone who can use someone like you," antwoordde Laxus. Al snel zette hij weer een stap dichterbij. Ruw pakte hij Connor's polsen vast en drukte hij deze terug op de stam boven hem. "But there's no rush, we can still enjoy our time here a bit," sprak Laxus op een gedempte toon terwijl een wat gestoorde grijns zijn lippen sierde. Ja hij genoot hier ontzettend van. Zonder nog op een antwoord te wachtte drukte hij zichzelf opnieuw tegen Connor aan en legde hij zijn lippen weer in diens hals.

Zodra hij de verwarde reactie van Connor hoorde voelde Laxus al spijt opkomen om het feit dat hij soort van had vrijgegeven wat hij zou gaan doen. Eigenlijk had hij het een geheim moeten houden en Connor het pas vertellen als ze klaar waren. Nu wou Laxus verder gaan alsof er niks was gebeurd, maar toch leek er genoeg wantrouwen in Connor te zitten om de woorden niet zomaar te negeren. De jongen duwde zijn handen tussen hen, zorgend voor wat afstand tussen de twee. Geërgerd dat het moment werd verpest keek Laxus Connor aan. Echter verscheen er al snel een geamuseerde grijns rond zijn lippen zodra hij merkte dat Connor boos werd. Dat was altijd leuk om te zien. Het maakte de situatie en Laxus’s verlangen enkel sterker. Hij legde de situatie uit, ook al hield hij zijn antwoord nogal cryptisch. Hij wou niet te veel weg geven. Het was nog veel te leuk dat Connor dacht dat hij Zeal was en dat hij er niks van begreep. De onmacht die het uitstraalde was geweldig. De handboeien rond diens polsen maakte het plaatje compleet. Laxus kon zich dan ook niet inhouden en drukte de jongen terug tegen de boom aan. Ditmaal probeerde jongen tegen te stribbelen, iets wat het enkel beter maakte. Met een grijns hield Laxus Connor vast terwijl zijn gezicht weer naar Connor’s hals bewoog.

Zijn lippen gleden over de zachte huid, zorgde ervoor dat elke stukje huid in de hals bestempeld was als de zijne. ”That doesn’t explain shit,” histe de jongen. Laxus negeerde het. Hij had geen zin om meer aandacht te besteden aan antwoorden geven. Hij wou al zijn aandacht leggen op de jongen. ”Who the fuck is someone else? What does ‘use someone like me’ mean-“ God die vragen ook altijd. Laxus voelde irritatie opkomen, maar was blij zodra Connor dan toch zijn woorden afkapten. Even dacht Laxus dat dat betekende dat de jongen eindelijk er in mee ging, maar al snel bleek het tegenovergestelde. ”We’ll enjoy our time when you explain things,” klonk het nog voordat een hem een knietje werd gegeven en hij kreunend ineen dook. Nog geen seconde later voelde hij hoe Connor denigrerend in zijn gezicht spuugde. Even had Laxus zijn ogen dicht geknepen door de pijn die door zijn lichaam heen schoot, maar nu schoten zijn ogen wijd open, vol met woede. De elektriciteit schoot meteen rond zijn lichaam terwijl hij recht schoot. Zijn gouden ogen laaiden op. In een snelle en krachtige beweging greep hij Connor bij zijn hals vast en drukte hem stevig tegen de boom aan. Zijn andere hand werd opgeheven en balden zich tot een vuist waar de elektriciteit zich omheen wikkelde. Met een geweldige vaart sloeg hij Connor ermee in het gezicht. Even was een waas van woede voor zijn netvlies getrokken en had hij er niet aan gedacht dat hij de jongen nog heel moest laten voor Jeremy. Toch was één klap niet genoeg en haalde hij nog eens uit naar de jongen. Gefrustreerd forceerde hij zichzelf om vervolgens een stap afstand te doen om te voorkomen dat hij de jongen permanente schade aan zou richten. Het was duidelijk dat zijn woede nog niet was gestild aangezien de elektriciteit ook nog steeds rond zijn lichaam schoot. Goed, dan geen seks meer. Nog altijd ziedend van woede keek Laxus Connor aan. ”I surely hope for you that Zeal gives a crap about you, otherwise you’re not going to survive what’s coming for you,” siste Laxus terwijl hij toch weer een stap dichterbij zette. Hij voelde opnieuw de neiging opkomen om de jongen in elkaar te rammen en om te voorkomen dat hij dat ook echt zou doen besloot hij de jongen enkel te verlammen door een elektriciteit stoot door diens lichaam heen te laten schieten door een hand op Connor’s ontblootte borst te plaatsen. Dan zou de jongen tenminste niks fysieks meer kunnen doen om hem uit te dagen.