tear shit up and go off like a gun

Normaal gezien was Cyrek niet zo sociaal. Hij vermeed mensen liever dan dat hij er vrijwillig op af stapte, maar hij was in een goed humeur en daarbij leek de jongen wel zijn type te zijn. Diens kledingkeuze gaf wel aan dat hij in was voor wat plezier dus misschien had Cyrek wel iemand gevonden waarmee hij zijn drank kon delen. Het zou wel eens leuk zijn om eens samen met iemand dronken te worden in plaats van het elke avond alleen te doen. Meestal voelde hij zich dan ook enkel depressiever en hielp het daardoor enkel averechts. Het was het enige wat hem ook maar enigszins goed liet voelen, dus hij had geen andere keuze dan om ermee verder te gaan. Cyrek zei dat de lus behoorlijk chill was. Wat op zich ironisch was. Hij was immers hierheen gegaan omdat zijn ouders wouden dat hij op een andere plek verbleef waar wel genoeg autoriteiten zouden zijn, maar die leken op het moment nergens te zijn. Hij zou er niet te veel over na denken en enkel genieten van de extra vrijheid die hij kreeg. In het begin had hij de lus niks gevonden, maar hij begon de vrijheid steeds meer te waarderen en was niet van plan om nog snel weer terug te keren naar huis. ”Seems chill,” reageerde de jongen op Cyrek’s woorden. Cyrek knikte eens. Het leek erop dat de jongen er geen moeite mee had dat Cyrek dronk ondanks het feit dat hij overduidelijk minderjarig was, wat zijn vermoeden enkel verder bevestigde. Hij besloot daarom ook de jongen iets beter te leren kennen en vroeg hem waarom hij hier was. Ondertussen knikte hij even richting de route naar het verblijf en begon hij er naartoe te lopen, ervan uitgaand dat de jongen hem zou volgen. ”People told me this loop is a lot less focused on rules than the one in London,” begon de jongen en knikte richting de drank. Cyrek keek van de flessen naar de jongen en knikte eens ter bevestiging. ”So I decided I’d rather stay here for business.” Cyrek fronste lichtjes bij het horen van de laatste woorden. ”Business?” herhaalde hij dan ook vragend en nieuwsgierig. De jongen leek hem nog veel te jong om al een bedrijf te hebben. Dan weer, je wist nooit hoe oud écht iemand was in een lus. Voor hetzelfde geld was de jongen dertig of zo. In ieder geval zorgde het ervoor dat Cyrek ontzettend nieuwsgierig werd en bleef hij de jongen daarom afwachtend aankijken.

Just out of rehab, primed for a relapse

Nog altijd leek het erop dat zijn eerste ingeving over de jongen correct was. Hij was naar de lus gekomen omdat hier minder toezicht was, wat zeker waar was. Cyrek was al veel te vaak dronken geworden als minderjarige om het nog als ‘goed toezicht’ te beschouwen. Het leek hem ook wel overduidelijk dat de meerderjarige in de lus ook niet al te goed met de regels om gingen, waardoor de ‘goede’ kinderen in de minderheid waren. In ieder geval zat de jongen op de goede plek als hij daarvoor hier was gekomen. Cyrek begon te lopen richting het verblijf en wenkte de jongen om hem te volgen. Zodra hij vroeg wat de jongen hier deed gaf hij een opmerkelijk antwoord. Vragend herhaalde Cyrek het woord. De jongen leek hem veel te jong om een bedrijfje zelf te hebben, maar misschien was de jongen eigenlijk wel veel ouder dan zeventien. Er waren genoeg peculiars die ergens in de honderd waren dus je wist maar nooit. De jongen knikte eens. ”Drug business, selling mostly,” antwoordde de jongen. Even keek Cyrek verbaasd, waarna een grijns zijn lippen begon te spelen. ”Cool,” reageerde hij oprecht. Hij had zowaar met een drugsdealer te maken. Geweldig! Nu hoefde hij niet eens moeite te doen om uit te vogelen hoe hij aan drugs kon komen. Hij kon gewoon bij zijn nieuwe best vriend aan kloppen, waarvan hij de naam nog niet eens wist. ”It was way too hard to keep up with everybody watching everything every single hour, but if everyone’s really as chill as said here it should be way easier,” legde de jongen verder uit, waarop Cyrek knikte. ”I understand. I’m sure it’ll be easier here,” reageerde hij erop. De grijns keerde al snel terug op zijn gezicht. Even keek hij opzij naar de jongen terwijl hij verder liep. ”What kind of drugs do you sell?” vroeg Cyrek en kon het niet laten dat hij toch wel ontzettend nieuwsgierig klonk. Hij had nog nooit drugs gedaan, maar stond zeker open voor de optie.

Just out of rehab, primed for a relapse

De jongen had hem al interessant geleken door diens uiterlijk, maar nu bleek dat de jongen ook nog drugs verkocht, werd de jongen nog interessanter. De twee waren het erover eens dat de jongen in deze lus waarschijnlijk makkelijk genoeg de drugs kon verkopen en verkrijgen. Cyrek had zelf nog geen moeite genomen om echt op zoek te gaan naar drugs. Zijn leeftijd speelde immers niet echt mee. Daarbij wist hij eerlijk gezegd niet over überhaupt drugsdealers in lus waren, tot nu. Als hij nog vrienden kon worden met de jongen kon hij misschien een vriendenprijsje krijgen. Met het nieuwe plan in zijn hoofd vroeg hij de jongen wat voor drugs hij onder meer had. Cyrek had wel het een en ander gebruik, dus verstand had hij wel, ook was er nog genoeg drugs dat hij voor het eerst kon uitproberen. Het idee alleen al maakte hem enthousiast. ”Almost everything,” antwoordde de jongen. Hij leek wel verzekerd te zijn over zijn zaak. Cyrek keek de jongen aan, hopend dat er nog meer kwam dan dat enkele algemene antwoord. ”I got all the standard ones like coke, weed, ecstasy,” begon de jongen. Cyrek knikte eens, duidelijk geïntrigeerd. ”But I also got a bunch of psychedelics and the heavier stuff like ketamine,” sprak de jongen verder. Onder de indruk keek Cyrek hem even verwonderd aan. ”That’s really cool,” zei hij opnieuw. Kon hij maar zoveel drugs verkrijgen en verkopen. Hij kon wel met zekerheid zeggen dat hij daar het denkvermogen niet voor had. Echter, door de vele opties, voelde Cyrek wel lichtte achterdocht op komen. ”Are you carrying all that stuff with you right now?” vroeg Cyrek hem terwijl hij hem onderzoekend aankeek. Het leek er niet op alsof de jongen veel spullen bij zich had. Of diens hele tas moest vol zitten met drugs, dat kon natuurlijk ook.

Just out of rehab, primed for a relapse

Zelf had Cyrek nog niet vaak drugs gedaan. Hij had er vaak genoeg aan gedacht en soms wel eens wat wiet gehad, maar dat kon hij nauwelijks als drugs bestempelen. De grote diversiteit aan drugs die de jongen opnoemde was behoorlijk indrukwekkend. Cyrek kon dan ook niet anders dan opnieuw zeggen dat het cool was. Ergens was hij wel jaloers op de jongen. Hij had al zoveel bereikt: zelfstandig geld verdienen, een eigen leven, zat niet vast aan anderen en had een eigen drugs imperium waarmee hij vast genoeg verdiende. Cyrek zou haast vragen of hij met de jongen mee mocht werken, maar dat zou niks oplossen. Dan zou Cyrek alsnog vast zitten aan iemand. Nee hij moest zijn eigen ding vinden. Maar wat? Zijn aandacht werd al snel getrokken door de tas van de jongen. Hij vroeg zich af of de jongen al alles bij zich. Het leek er niet op, of de jongen moest alles in hele kleine hoeveelheden bij zich hebben. ”Not all of it,” antwoordde de jongen, waarop Cyrek knikte. Dat kon hij zelf ook wel nagaan. ”That wouldn’t fit, but I do have a lot of it with me,” sprak de jongen verder, waarna de tas demonstratief naar voren werd geschoven. Cyrek keek er even na en knikte. ”Sounds promising enough,” reageerde hij met een kleine grijns. ”I’m Blake, by the way,” stelde de jongen zichzelf nu voor. Cyrek was het voorstellen compleet vergeten en keek er daardoor even van op, maar glimlachte al snel. ”I’m Cyrek,” stelde hij zichzelf voor. ”Glad to know that there’s finally some fun in the loop,” zei hij met een grijns.

Just out of rehab, primed for a relapse

Na een korte introductie aan de lus en drugs werden dan eindelijk namen uitgewisseld. Blake was de naam van de drugsdealer. Cyrek had het gevoel dat hij de jongen nog wel vaker zou tegenkomen. Hij beloofde in ieder geval voor wat plezier in de lus. Nou kon Cyrek het plezier ook wel maken -zie de vele flessen drank- maar het was toch leuker met anderen die zijn ‘slechte’ hobby’s deelden. ”It’ll be plenty of fun with the right stuff,” reageerde Blake grijnzend op hem. Cyrek grijnsde terug. ”I look forward to it.” Hij wist nog niet precies wat hij qua drugs wou proberen. Misschien kon hij Connor of Hunter daarmee lastigvallen. Beiden leken hem wel types om drugs zo af en toe te gebruiken; ze wisten vast wat hij wel of niet leuk zou vinden. En ook Blake leek wel te weten dat hij Cyrek als toekomstige klant kon zien. ”I should probably give you my number so you can hit me up if you’re bored,” zei Blake. Cyrek keek op en knikte. ”Sounds good,” reageerde hij, waarna hij met wat moeite ook zijn telefoon uit zijn broek zak haalde. Hij tikte het nummer over van Blake’s scherm en sloeg het nummer op. ”It’s gonna be fun,” beloofde hij de jongen met een knipoog, waarna hij grijnzend verder liep. In de toekomst zouden ze wel zien hoeveel plezier ze samen zouden kunnen hebben.