blue sea, red sea

Onderwerp: blue sea, red sea do feb 27, 2020 11:13 pm

Mist Pryer

Een dromerige en innig tevreden glimlach lag op haar lippen terwijl ze door de tuinen heen struinde. Haar handen waren zoals altijd bedenkt met haar grijze, lederen handschoenen. Toch liet ze haar beklede vingers langs de vele bloemen glijden die hier groeiden en wanneer ze kort haar ogen sloot, kon ze haast indenken hoe ze op haar blote huid zouden voelen. Oh, wat ze er toch voor zou doen om normaal te zijn. Om niet alles te hoeven bederven wat haar handen aanraakten. Toch, ondanks haar normaal zo pessimistische instelling probeerde ze vandaag zich enkel te focussen op de heerlijke aroma's van de bloemen, om enkel de prachtige waas van kleuren in zich op te nemen. Een idee had zich in haar hoofd gesponnen eerder die dag. Het meisje was hier kort geleden pas aangekomen en waar ze niet al te goed was met nieuwe contacten leggen, wilde ze toch iets van een goed indruk achterlaten. Daardoor was ze de tuin in gegaan, waar ze nu enkele bloemetjes die buiten hun bedoelde plaats groeide plukte. Voorzichtig en zorgvuldig had ze ze op kleur gesorteerd, oplettend om niet het evenwicht van de tuin te verpesten. Inmiddels had ze een prachtig bouquet gemaakt, die ze nu naar binnen wilde brengen. Enkel toen ze vlak bij de ingang stond, sloop de onzekerheid haar gedachten binnen. Wat als ze niet van bloemen hielden? Haar plan was om ze in een vaas op tafel te zetten, voor Mrs Bluebonnet en iedere die er van kon genieten. Maar wat als er geen bloemen binnen mochten? Oh, wat was ze toch ook een idioot, naïef kind. Zijn woorden spookten door haar hoofd en ze slikte een brok in haar keel weg. In stilte draaide ze zich om, ze kon het bouquet maar beter terug leggen en haar excuses aan bieden aan Mrs Bluebonnet. Stom, naïef kind.

&Chloé Hill

Onderwerp: Re: blue sea, red sea za feb 29, 2020 1:42 pm

Day to night to morning, keep with me in the moment
I'd let you had I known it, why don't you say so?
Didn't even notice, no punches left to roll with
You got to keep me focused, you want it, say so

Haar leven in de lus was zeker een stuk saaier dan het leven dat ze had gehad in Los Angeles. Los Angeles was een bruisende stad. New York City werd dan wel "the city that never sleeps" genoemd, maar Los Angeles kwam zeker op de tweede plaats. Ergens had Chloé dat natuurlijk ook wel kunnen verwachten, niet elke plek zou zoals L.A. zijn. En er waren gelukkig wel hele positieve aspecten van het leven hier. Chloé had écht het gevoel dat ze tot zichzelf aan het komen was, de natuur om haar heen was prachtig en het was hier rustig. Chloé moest heel erg wennen aan het feit dat ze 's nachts geen geluiden in haar bed hoorde.

Om meer van de natuur te genieten was Chloé naar buiten gegaan en had ze besloten een rondje door de tuin te maken. Het was een plek die ze nog niet echt had ontdekt en ze had van verschillende mensen goede verhalen erover gehoord. Maar Chloé besefte zich al gauw dat ze niet langer alleen was in de tuin. Nadat ze een rondje had gelopen door de prachtige tuin, had ze een meisje ontdekt in de ingang van de tuin. Ze stond stil en had een prachtig bouquet met mooie bloemen in haar handen. Het was een zoet gezicht. Chloé glimlachte. Echter, het meisje leek helemaal niet zo vrolijk. Sterker nog, ze leek zelfs best verdrietig. Het meisje had grijs haar - iets dat Chloé altijd wel interessant vond. Ze wilde naar het meisje toe lopen, maar ze twijfelde. Misschien had het meisje wel helemaal geen behoefte aan de bemoeienis van Chloé? Of misschien juist wel? Zachtjes beet Chloé op haar onderlip. De nieuwsgierigheid won en ze liep naar het meisje toe.

Met een stralende glimlach keek ze het meisje aan. "Well, that's a love bouquet you have there! You clearly have a talent for making them" zei Chloé bemoedigend en glimlachte nogmaals naar het meisje "Hey girl, are you alright? Maybe it's none of my business, but you seem a little bit sad."

» Seeing red, feeling blue