Zeal weigerde om de naam te geven van de man die achter hem aan zat. Hij ging er niet vanuit dat Victor er iets mee zou kunnen, maar hij wou kosten wat het kost voorkomen dat ook maar iemand achter Jeremy aan zou gaan. Niemand zou de man neer kunnen halen en was daardoor ter dood opgeschreven. Zelfs Connor wist de naam niet en zo wou Zeal het graag zo houden. Misschien zouden ze er wel achter komen als Jeremy ooit weer terug zou keren naar de lus, maar dan had Zeal hen in ieder geval genoeg gewaarschuwd. “And he didn’t try to bring you back?” vroeg Victor met een frons. Opnieuw knikte Zeal. ”He tried. He kidnapped Laxus and forced him to work for him again. Laxus then tried to take me down but failed. It seems like the boss has different priorities right now, but his people are still in the loop so it’s only a matter of time until they try to catch me again,” legde hij uit. Ergens had hij het gevoel alsof hij zijn hoofd te veel in het zand stak. Als hij het zo hardop zei was het misschien beter om al lang uit de lus te vertrekken, maar het maakte niet uit hoe je het wende of keerde, de lus was zijn thuis geworden en ergens wou hij er niet aan denken om te moeten vertrekken. Toch wist hij dat hij zo zou vertrekken mocht hij weer moeten vluchten. Hij zou Connor dan wel met zich meesleuren. “You mean you’d get out of here if he’d find you?” vroeg Victor na. ”Definitely,” antwoordde Zeal meteen. ”I’ve always been on the run, I’m used to leaving whenever he tries to get me,” sprak Zeal met een kleine grijns. Een normaal leven zat er voor hem niet in en dat had hij al van jongs af aan geweten. “He should try coming here.” Zeal lachte zachtjes om die woorden en schudde kort met zijn hoofd. ”If he does come here, don’t try anything. He’s immortal so you’re powers won’t even work on him,” grinnikte Zeal. Hij schudde even met zijn hoofd, waarna hij opnieuw het boek op hield. ”Anyway, I hope you like this book,” besloot hij het onderwerp weer te veranderen. Hij had al meer dan genoeg gepraat over zijn verleden.

Zeal probeerde de situatie uit te leggen zonder te veel informatie vrij te geven. Dat zorgde ervoor dat het wat lastig was om duidelijk te maken wat er nou precies aan de hand was, aangezien hij Victor niet in gevaar wou brengen door te veel informatie te geven. Zeal had al genoeg mensen laten lijden door zich met hen te bemoeien en dat wou hij niet nog een keer mee maken. “But you’re still here, even though they came after you?” vroeg Victor na, die niet geheel leek te begrijpen wat de logica daarin was – wat Zeal begreep. Zeal knikte eens. ”He was here for a few months and I went into hiding. Eventually he left again and so I’m still here,” legde hij uit. Het was waar dat Laxus zich nog altijd in de lus bevond, maar Laxus leek met totaal andere dingen bezig te zijn dan met het vangen van Zeal. In ieder geval leek de prioriteiten van Jeremy niet meer bij hem te liggen en vond Zeal het daarom veilig genoeg om weer tevoorschijn te komen. Zeal stelde het op prijs dat Victor de sfeer wat gemakkelijker probeerde te maakte, maar wou hem ook op het hart drukken dat de jongen niks moest proberen als hij echt oog in oog kwam te staan met de man. Immers was hij onsterfelijk en kon hij de ander zonder problemen uit te schakelen. Iets wat Victor opnieuw liet fronsen.  “He’s immortal? You’re telling me he’s actually immortal?” vroeg Victor naar, waarop Zeal knikte. ”It’s a long and complicated story, but yes he’s immortal and he can kill people without touching them,” sprak Zeal verder en hoopte dat hij Victor hiermee genoeg angst aanjoeg om het eens tegen Jeremy op proberen te nemen. Hij had genoeg over zijn verleden gepraat. Het was nog steeds niet veel informatie en waarschijnlijk had hij enkel voor meer vragen gezorgd, maar hij had geen zin om er nog dieper op in te gaan. Hij richtte zijn aandacht terug op het boek en sprak daarover verder. “I’m sure I will,” sprak de jongen met een glimlach waarna hij het boek aannam. Zeal knikte eens goedkeurend. ”I will let you be then,” begon hij vervolgens en zette al een paar stappen naar achteren richting de deur. Ergens wou hij nog nieuwe boeken zoeken voor zichzelf om te lezen, maar door het gesprek over zijn verleden had hij liever even tijd voor zichzelf. Het werd moeilijk om zijn masker van goed gedrag op te blijven houden terwijl hij over zijn verleden sprak.

Zeal beantwoordde de vragen naar de waarheid, maar hij kon wel nagaan dat hij de vragen zo bondig beantwoordde, dat het alleen maar meer vragen opriep. En Zeal zou niet alle vragen beantwoorden. Het feit dat Victor nu al heel wat wist van zijn verleden was meer dan genoeg. Zeal zou hem niet zeggen dat hij van het moorden had gehouden, dat hij het miste, om maar te zwijgen over alles wat hij zijn tweelingbroer en zijn omgeving had aangedaan in die periode. Hij probeerde de gedachtes en gevoelens te onderdrukken die erbij kwamen kijken. Hij moest blij zijn dat hij vrienden had op het moment en die niet weggooien door hen meer te vertellen over zijn verleden. Nee, dit was genoeg. Nog even legde hij de belangrijkste punten uit van de man die achter hem aan zat. Hij hoopte dat Victor slim genoeg was om niet zelf achter de man aan te gaan en om meteen het op een vluchten te zette als hij hem wel tegen zou komen. Iemand zoals Victor zou Jeremy immers goed kunnen gebruiken en Zeal zou het zichzelf moeilijk kunnen vergeven als iemand in de handen van Jeremy belandde enkel doordat ze met hem omgaan. Eigenlijk moest dat genoeg reden om niet met anderen om te gaan, maar Zeal wou zichzelf daar nog niet aan limiteren. Hij legde de focus terug op het boek, waarna hij zei dat hij Victor de tijd zou geven. Het was misschien wel duidelijk dat Zeal het meer deed omdat hij tijd voor zichzelf nodig had en wou voorkomen dat Victor verder zou praten. Gelukkig leek Victor dit te accepteren. De jongen knikte.  “Alright, I’ll see you later,” sprak de jongen met een glimlach. Zeal knikte eens. Nog even keek hij de jongen glimlachend aan, ergens wel blij dat hij het gesprek had gehad en dat hij dankbaar was hoe Victor ernaar had geluisterd, maar hij was ook blij dat het nu over was. Hij was toe aan wat drank. ”See ya,” zei hij nog, waarna hij de bibliotheek uit liep.