[FINISHED] [TW] It's my turn.

Het was vrij vroeg in de ochtend voor Matthew’s doen. Hij vond tien uur ’s morgens toch vrij vroeg, al waren er veel die op dat tijdstip dan al wakker waren. Matthew niet. Als hij even kon, bleef hij liggen tot het middaguur. En zelfs dan had hij niet veel zin om uit zijn nest te komen. Hij was meer een avondnest en kon moeiteloos enkele nachten achter elkaar opblijven, maar in de ochtend sliep hij liever door. Het was nu ook niet bepaald het ritme dat andere Peculiars leken te hebben, maar Matthew maakte zich er niet echt zorgen over of ze hem zouden horen als hij ’s nachts terugkwam van een feestje of van wat er dan ook ’s avonds gedaan kon worden. Maar goed, het was dus tien uur in de ochtend en hij kon niet meer slapen. Hij kwam slaperig overeind, enkel gekleed in een lange wijde joggingbroek en liep, met een handdoek over zijn schouder, naar de badkamers toe. Hij merkte op dat de douche van de jongens bezet was, negeerde de blikken van de anderen en liep naar de meisjesbadkamer, waar hij ook het geluid van water hoorde. Het was echter de water van de wasbak en niet van de douche, dus misschien had hij geluk. Hij bonsde hard met zijn vuist tegen de deur. “Kun je alsjeblieft eens opschieten?” blafte hij naar de deur, geen idee hebbend hoe lang ze er al in zat. Voor hetzelfde geld was ze hier nog maar net, maar daar had hij schijt aan. “Er zijn ook anderen die willen douchen, weet je.” Hij leunde vervolgens met zijn hand tegen de deurpost en haalde een hand door zijn haren terwijl hij wachtte tot ze de deur open zou doen. Hij had er een hekel aan als hij moest wachten en dat mocht ze van zijn part gerust weten.

De deur werd niet veel later geopend door een vrij mooi uitziende meid. Het was zeker iemand waar Matthew op zou vallen als hij zich om dat soort dingen bekommerd zou hebben in zijn leven. Er was echter geen ruimte voor dat soort zaken geweest en dus was het enkel bij wat scharreltjes gebleven die niet eens in bed waren beland omdat Matthew’s aandacht die enkele avondjes afgeleid was door andere dingen, zoals een drugsdeal die zich opeens aankondigde of een vechtpartij met een andere gang. Daardoor kwam het dus ook dat Matthew slechts enkele seconden nodig had om zijn blik over haar te laten glijden, maar zijn blik algauw weer oprichtte waardoor het leek alsof hij niet in haar geïnteresseerd was. En dat was hij ook niet. Als hij hier voor andere dingen was, dan had hij het wel op een andere manier duidelijk gemaakt. Maar Matthew geloofde niet in het soort dingen als liefde, onenightstands en al die zooi en bleef er dan ook ver van uit de buurt. Het meisje begon op een vriendelijke manier te spreken en Matthew lachte haar in haar gezicht uit, waarna hij met zijn ogen rolde. “Luister, babe,” zei hij. “Ik snap dat je je zweetgeur eerst van je af moet wassen omdat je overduidelijk een uur in de wind stinkt, maar dat kun je ook in die badkamer doen.” Hij knikte naar de jongens. “Tenzij je een vreselijke vorm van smetvrees hebt of bang bent dat je je poten niet kunt thuishouden, zie ik geen reden waarom ik niet eerst die douche zou mogen gebruiken.” Hij knikte naar de cabine achter haar en zag toen dat er sportkleding op de grond lag. Aha. Daar kwam de geur dus vandaan. Hij had te maken met een sportieve meid. Dat kon hij ergens wel appreciëren, al was het nog steeds niet voldoende om zijn aandacht te trekken.