Girolamo Riario [TW]

TW: zelfmoordpoging

a l g e m e e n
Geboortedatum: 1450
Leeftijd: 570
Uiterlijke leeftijd: 38
Seksualiteit: biseksueel/grey-asexual + demi-biromantic
Bijzonderheid: Vleugels
Ouders: Paolo Riario en Bianca della Rovere
Broers/zussen: Pietro Riario
Geboorteplaats: Savona, Italië

u i t e r l i j k
Faceclaim: Blake Ritson
Omschrijving uiterlijk: Hij heeft bruine ogen, zwart-bruin haar en een licht gebruinde huid die typisch is voor zijn geboortestreek. Girolamo loopt nooit gebogen, zijn rug is altijd recht, wat hem een nogal strenge uitstraling geeft. Met zijn 1m77 is hij niet al te groot, maar zeker ook niet klein. Uit zijn schouderbladen groeien reusachtige vleugels. Ze hebben het uiterlijk van de vleugels van een vogel en hebben zwarte veren. Al zijn kleren zijn aangepast aan zijn vleugels. Hij draagt meestal simpele, zwarte kleren die zijn strenge uitstraling extra helpen. Hij heeft verschillende littekens op zijn lichaam, de meest opvallende de sneden op zijn polsen.

i n n e r l i j k
Hoewel hij er langs buiten zeer streng uitziet en hij ook als je hem net ontmoet hebt stoïsch overkomt, heeft Girolamo best wel een zacht hart. Hij is zeer hard veranderd in de tijd die hij in lussen heeft doorgebracht. Nu gewend om kinderen rondom hem te hebben, zou hij dan ook alles voor hen doen, hoe belachelijk het ook lijkt. Je wilt echter niet aan zijn slechte kant komen. Hij was bevelhebber van het pauselijke leger en heeft enorm veel vechtervaring die hij ook nu nog steeds onderhoudt. Als je de regels overtreedt zal hij niet aarzelen om je te straffen en hij doet alles om de mensen van wie hij houdt en de lus te beschermen.

b i j z o n d e r h e i d
Girolamo heeft vleugels. Deze groeien uit zijn schouderbladen en zijn net als vogelvleugels bevedert. De veren zijn pikzwart aan de buitenkant van de vleugels en iets lichter, meer naar grijs gaand, aan de binnenkant van de vleugels. In rust komen ze net niet tot aan de grond. Gespreid is de spanwijdte bijna 5 meter. Hij vliegt gemiddeld 25 tot 30km/h, maar een absolute topsnelheid (die hij maar enkele minuten kan aanhouden) gaat al snel naar de 70 km/h. Hij kan dan misschien wel sneller vliegen dan een mens kan lopen, lopen doet hij trager dan de gemiddelde mens. Dit omdat zijn vleugels voor wat extra gewicht zorgen en ook niet al te handig zijn om mee te lopen. In kleine ruimtes en binnenshuis zijn ze ook niet al te handig en kunnen ze makkelijk dingen omver gooien als hij niet goed oplet. Hij kan niet zo veel dragen als hij vliegt als wanneer hij niet vliegt. Dit door het extra gewicht dat vliegen moeilijk maakt. Hij zou bijvoorbeeld niet hoog in de lucht geraken als hij een volwassene zou proberen dragen. Kinderen zijn makkelijker te vervoeren, maar ook zij zullen het met een niet al te lange vlucht moeten doen. Net zoals een mens gemaakt is om lang te lopen en niet om snel te lopen, kan Girolamo eerder lang vliegen dan heel erg snel. Als het moet zou hij een hele dag kunnen blijven vliegen, maar zijn topsnelheid houdt hij maar enkele minuten vol. Er is niets speciaals aan de vleugels waarmee hij kan aanvallen, maar hij kan ze net als zijn handen gebruiken om mee uit te halen. Als hij je met de pols van een vleugel hard genoeg raakt, kan dat zelfs een bot breken. Girolamo’s dodelijkheid ligt hem eerder in zijn gevechtstraining (en kennis van vergif…) dan in zijn bijzonderheid.

g e s c h i e d e n i s

Girolamo werd geboren in Savona als zoon van Paolo Riario en Bianca della Rovere, een zus van de in 1471 benoemde paus Sixtus IV. Wat hem redde bij zijn geboorte was dat zijn vleugels nog niet te zien waren. Enkel twee kleine bultjes bevonden zich op zijn rug. Pas toen hij een kleuter was, groeiden de vleugels en werd het duidelijk wat ze waren. Al gehecht aan haar zoon, kon Bianca het niet over haar hart krijgen hem weg te doen. Ze hield hem altijd binnen, weg van mensen, en als hij toch in gezelschap moest komen, werden de vleugels zo goed als mogelijk onder zijn kleren verstopt.

Toen hij ouder werd, wou hij niet langer binnen opgesloten zitten en leerde hij hoe hij de vleugels het beste kon verbergen zodat hij toch naar buiten kon. Dit ging een tijd goed. Tot iemand hem met zijn vleugels zag en hem een monster noemde. De jonge Riario raakte in paniek, rende terug naar huis en sneed met een mes zoveel mogelijk van de vleugels af. Toen zijn moeder zijn kamer binnenkwam en hem bebloed en betraand aantrof nam ze hem het mes af en liet ze hem beloven dat nooit meer te doen. Een belofte die hij sindsdien gebroken heeft, maar toen niet durfde te weigeren. Zijn ouders lieten speciale kledingstukken voor hem maken en verboden hem het huis te verlaten in angst dat anderen zijn afwijking zouden opmerken.

Girolamo spendeerde de rest van zijn jeugd afgescheiden van de rest van de wereld in de waan dat zijn gave een monster van hem maakte. Het grootste deel van zijn tijd hield hij zich bezig met studeren en het oefenen van zwaardvechten om zichzelf af te leiden van de eenzaamheid. Enkel op officiële gelegenheden werd hij aan de wereld getoond. Al zag hij niet veel mensen, hij werd voor het eerst verliefd op zijn zestiende. Zita was maar een meid in de keukens, maar toch deelde hij zijn eerste kus met haar.


Niet veel later, in 1473, regelde zijn broer, die een jaar later stierf, zijn verloving met de toen tienjarige Catherina Sforza, dochter van de graaf van Milaan, om de banden tussen Rome en Milaan te versterken. Girolamo kreeg de stad Imola in leen als wijze van bruidsschat. Girolamo had geen enkele twijfel over de verloving die door God gezegend was en geloofde dat hij met tijd misschien zelfs van haar zou leren houden. Dus bande hij de gedachten aan Zita uit zijn hoofd.

Eerder datzelfde jaar verkreeg Girolamo de functie van kapitein-generaal van de Kerk. Na de dood van zijn broer een jaar later kreeg hij ook een leidende positie in de uitbreidingspolitiek van de kerk, zo verwierf Girolamo dagelijks meer macht. Maar met zijn steeds groter wordende macht werd Girolamo ook brutaler. Hij martelde en doodde zijn vijanden zonder berouw en met het geloof dat hij God diende. Hij zag zichzelf als een wraakengel gezonden door God om de ongelovige ketters en goddelozen te straffen. Dit werd zijn nieuwe verklaring voor het feit dat hij vleugels had.

In 1477 trouwde hij met zijn verloofde die nu de legale trouwleeftijd van 14 bereikt had. Ze verbleven in Imola, maar gingen na enige tijd naar Rome, waar Riario als rechterhand van zijn oom leefde. In maart van het volgende jaar ontvingen ze hun eerste kind.

In 1478 beraamde hij met de zegen van de Paus samen met de Pazzi en Salviati families om Giuliano en Lorenzo de’ Medici om het leven te brengen. Wanneer dit plan (dat de geschiedenis zou ingaan als de Pazzi-samenzwering) slaagde zou Girolamo de nieuwe heerser van Florence worden. Verschillende pogingen mislukten omdat de de’ Medici broers nooit gelijktijdig op bijeenkomsten aanwezig waren. Dus werd besloten om tijdens de paasmis op 26 april in de Dom van Florence toe te slaan. Giuliano werd gedood, maar Lorenzo wist gewond te vluchten. Ze wisten Lorenzo niet gevangen te nemen en de inwoners schaarden zich bij Lorenzo en keerden zich tegen de samenzweerders. Girolamo wist Florence te ontvluchten, maar de de’ Pazzi familie kwam er met minder geluk vanaf. Het volk nam het recht in eigen hand en de leden van de Pazzi familie werden opgepakt en vermoord. De overige leden werden verbannen en beroofd van al hun bezittingen. Nu de aanslag op Florence’s machthebbers mislukt was, ging Riario verder met zijn andere plichten tegenover de Kerk.

In 1480 benoemde paus Sixtus hem tot graaf van Forli, nadat dit graafschap van de Ordelaffi-familie was afgenomen. Daar probeerde hij het volk voor zich te winnen door het afschaffen van belastingen en het bouwen van kerken en publieke gebouwen zoals het kasteel Rocca di Ravaldino. Ondanks de gebieden waar Riario heerste, verbleef hij gedurende het pausschap van zijn oom meestal in Rome waar hij zich het dichts bij God voelde.

Op zijn 25ste ontmoette hij Leonardo, een kunstenaar uit Florence, en tegen alles wat hij geloofde dat goed was in werd hij verliefd op de kunstenaar. De gevoelens waren sterker dan hij ooit had meegemaakt en hij kon zichzelf niet weerhouden van ontmoetingen met de man. Riario had gemoord en gemarteld, maar Leonardo was de grootste zonde die hij begaan had. Dat jaar begon Girolamo’s eeuwige geloof te wankelen. Leonardo was een vrijdenker en geloofde niet in eender welke god. Riario zag al langer dat de paus wereldlijker leefde dan hoorde en Leonardo's scepticisme deed Girolamo twijfelen aan de gerechtigheid van zijn daden.


Zijn leven veranderde drastisch met de dood van Sixtus op 12 augustus 1484. Het Orsini paleis, net buiten Rome, waar Riario verbleef werd bijna verwoest door rebellen. Als kapitein-generaal van de kerk keerde hij samen met zijn nu zeven maanden zwangere vrouw en zijn soldaten te paard terug naar Castel Sant’Angelo. Waar zijn vrouw namens hem de touwen in handen nam en weigerde weg te gaan tenzij er een paus gekozen zou worden die naar de Riarios’ belangen zou handelen. Ze verklaarde dat paus Sixtus de controle over de Castel Sant’Angelo aan haar familie had gegeven. Het College van Kardinalen vroeg Riario om te vertrekken in ruil voor herstel van zijn heerschappij over Imola en Forli, de titel van Kapitein-Generaal van de Kerk en 8000 dukaten. Girolamo accepteerde, ging terug naar Forli en probeerde zo zijn zonden achter te laten.

Terug in Forli vernam Girolamo dat een oude vijand: Giovanni Battista Cybo verkozen was als de nieuwe paus: Innocentius VIII. Deze bevestigde Riario’s heerschappij over Imola en Forli en zijn benoeming als kapitein-generaal. Maar Girolamo was zijn macht verloren: hij had geen echte controle over het pauselijke leger en Innocent VIII weigerde hem te betalen. Er volgden vele woedeaanvallen van Riario wegens de nieuwe paus en ondanks de groeiende armoede weigerde Riario belastingen te heffen. Hij was altijd gehoorzaam geweest aan zijn oom ondanks zijn levensstijl, maar Innocent oversteeg zijn oom in wandaden.

Pas toen de schatkist van de stad compleet leeg was, voerde hij terug belastingen in. Deze wogen echter zo zwaar op de bevolking dat Riario’s populariteit snel daalde. Toen begonnen de pogingen om zijn leven te nemen. Al snel kwam hij erachter dat zonden niet achtergelaten kunnen worden en zag hij zichzelf als het monster waar iedereen hem voor aanzag. In 1488 waadde hij door het water van de zee tot hij tot zijn middel doorweekt was. Met de twee messen die hij altijd bij zich droeg sneed hij door zijn polsen. Hij gaf zich over aan de macht van zijn God en zou ondergaan waar deze hem bracht.

“We vonden hem aan de ingang, toen we de lus herstarten.” waren de eerste woorden die hij hoorde toen hij terug bij bewustzijn kwam.

Het duurde een hele tijd eer hij gewend was aan het idee van een lus en bijzonderheden. Maar na honderden jaren in lussen werd dit zijn nieuwe normaal. Dan verhuisde hij naar de lus van Mevrouw Swift in Londen en moest hij aan een heel nieuwe wereld wennen. Gelukkig had hij Louise Bluebonnet die hem leerde wat een tv is en met wie hij snel een band opbouwde. Na twintig jaar in de Londense lus vertrok Louise op zoek naar een plek om haar eigen lus te starten. Een lus in Inndyr waar ze Girolamo mee naartoe nam en die ze samen creëerden.

t r i v i a
- Zijn voornaam: Girolamo, is van Italiaanse afkomst en betekent ‘Heilige naam’.
- Hij spreekt onder andere Italiaans, Latijn, Grieks en Engels.
- Hij is het neefje van paus Sixtus IV.
- Heel zijn geschiedenis is ook op wikipedia te vinden.
- Hij is geen echte christen meer, maar zijn geloof is op een bepaalde manier toch nog belangrijk voor hem.