♡ i'm a girl with a whole lot of baggage

Het maanlicht scheen door haar raam naar binnen. Olivia keek naar buiten. Haar ogen volgde een vogel, waarschijnlijk een nachtvogel, die buiten vloog. Hij leek ergens naar op zoek te zijn, maar kon het niet vinden. Olivia zuchtte zachtjes en keek naar de wekkerradio op haar nachtkastje. 04:30 uur in de nacht. Naast haar haalde David regelmatig adem, hij sliep. Echter, niet voor lang. Zijn ademhaling werd wat onregelmatiger en hij rekte zich uit. “Is it 5:00 a.m. already” vroeg hij aan Olivia. Ze schudde haar hoofd. “No, but you should get out of bed. She will probably get back soon from her little party in her friend’s room, if she’s not back already.” David knikte, sloeg het dekbed weg en pakte zijn onderbroek. Zachtjes beet Olivia op haar onderlip, moest ze het hem vertellen? Maar had hij niet eerder die avond tegen haar gezegd dat ze hem alles kon vertellen? Olivia haalde diep adem. “David, there is something I have to tell you” begon Olivia. David draaide zich naar haar om en glimlachte naar haar. “Oh, really? Something fun I hope?” Olivia schudde haar hoofd en David keek al gauw serieus. “Wait, are you…?” en angstvallig keek hij naar haar buik. Ze maakte een afkeurend gebaar en opgelucht haalde David weer adem. “Then what is it?”

Olivia ging op de rand van het bed zitten en keek hem recht aan. “Do you remember the other day we were in the café down in the village?” David knikte. “Well, someone has seen our fight there. There is this boy. I was in love with him a few years ago. He was really sweet and gentle and patient with me. But as soon as we slept together, he left and broke my heart.” Olivia stopte even om de woorden goed tot David te laten doordringen, maar die keek haar eigenlijk emotieloos aan. Dus daarom ging ze maar verder. “Well, he saw us and tricked me into doing things, because otherwise he will tell everyone about us.” Eventjes keek David haar aan en bijna wilde Olivia met haar vingers knippen, om te kijken of hij nog wel wakker was. Maar dat was hij wel. Olivia fronste haar wenkbrauwen, terwijl hij zich begon aan te kleden. “I guess that’s your problem then” vertelde David haar. De mond van Olivia zakte eventjes open. “It’s your problem, so you have to fix it.” Olivia schoot omhoog. “My problem? You’re in this as well! You should support me! I have been turning guys for you and you say this is MY problem?” Het was dat ze in lockdown zaten, maar Olivia had vaak genoeg een jongen afgewezen, omdat ze met David was. David knikte. Hij had zijn kleding aan en legde zijn hand op de deurknop.

Kwaad pakte Olivia haar kussen en gooide het naar hem. “You know what, then I break up with you. Not that we had any kind of real relationship, because it was always only from MY side, but don’t ever call me again.” Met een grijns draaide David zich om. Hij leek opeens helemaal niet meer op de jongen waar ze weken geleden op was gevallen. “If you do that…then I will tell everyone about us. And they will believe me, because I am the man. And you’re…the girl.” Met die woorden verliet hij de kamer. Olivia haar mond zakte nog verder open. Was dit echt de jongen waar ze verliefd op was geworden?