What's about to happen

Jimmy deed zijn best om niet te lachen toen de jongen heel droog hem begroette met zijn nu bekende naam. "Hi, Victor," deed hij mee op dezelfde toon. Mensen onder invloed waren altijd de beste versie van mensen. Tenzij ze aggressief werden, maar dat had hij nog niet vaak genoeg mee gemaakt om er echt bang voor te zijn. Meer dan een jaar... Jimmy wilde in tegenstelling al direct weg, sinds hij er onvrijwillig naar toe was gestuurd, totdat hij erachter kwam dat het hier nog niet zo slecht was. "Yep. I've already made two friends, though: Blair and Cyrek. But Cyrek probably doesn't count since I was friends with him since high school. Do you know them?"

Opnieuw had Jimmy een breede grijns op zijn gezicht. Dat klonk inderdaad als de Cyrek die hij kende. Alhoewel vroeg hij zich af hoe de jongen ooit in de bibliotheek terecht was gekomen. Dat was de plek waar Jimmy nooit vrijwillig zou komen. "Nope, I haven't," zei Jimmy. "My parents sent me here. It's kind of weird to think everybody in town will be living the same day over and over again. I bet you could write an entire philosophy book on whether forcing people to go through that is ethical or not. Also I really wanna go mess with those people but, y'know, Hollows and all." De regels rondom de hulsels zaten in de weg. Jimmy wist niet goed hoe bang hij nou eigenlijk moest zijn voor die dingen. De waarschuwingen kende hij wel, maar waarschuwingen waren altijd dramatisch. Zoals de dingen die ze zeiden over drugs. En nu kon hij ze niet meer serieus nemen.

"Wow... that sucks," zei Jimmy. Meer kon hij niet zeggen. "Can't we just like... I don't know... throw a bucket of paint over them so we can see where they are?" Zoiets zou toch wel moeten werken? Er was vast wel een bijzonderheid die dat kon. Maar Jimmy was verder niet het type persoon om problemen te proberen op te lossen. Hij vergat ze liever. "Either way I'm not really planning to go outside for a while anyway. There's enough parties to throw!" Deze lus miste precies wat hij ervoor had: leven. Niemand zou meer bang en verveeld binnen hoeven te zitten nu ze Jimmy hadden. Hij keek Victor aan. "Let's move to my room or something. I'm tired of being sober already." Daarbij had hij geen zin in het idee dat de leiding nu elk moment binnen kon komen, of een of ander jong kind.

Eerst moeten weten dat ze er nog waren. Hm, maakten ze geen geluid? Was er geen manier om iemand lokaas te maken voor de hulsels? Alhoewel dat was waarschijnlijk ook niet de moraal goede oplossing. Hoe dan ook, hij was geen gevecht soldaat, hij was hier voor de lol. In plaats daarvan leidde hij Victor enthousiast naar zijn kamer. Zijn kamer was nu al ingericht als een drugstent. Hij zorgde ervoor dat de geur van rook altijd weer wegging door de ramen open te houden, en hij hield de drugs verborgen, maar verder kon je overal gezellig zitten op de kussens en dekens op de grond, en was alles kleurrijk ingericht; tijdens trips op sommige drugs waren kleuren juist mooi om te zien. Hij plofte neer op zijn bed en gebaarde aan Victor dat hij ook mocht komen liggen. Daarna graaide hij naar het doosje onder zijn bed waar hij zijn stash wiet bewaarde. Hij bewaarde elke drug op een andere plek, je wilde niet met alles tegelijk gepakt worden. "So can you feel it yet?" vroeg hij met een grijns terwijl hij zijn joint begon te rollen.

Jimmy grijnsde breed om de reactie van Victor en stak zijn joint aan. Hij nam een hit en vulde zijn longen met de rook om het in cirkels weer uit te blazen. Hij zou dood zijn voordat hij vijfentwintig was als hij zo doorging maar die gedachte liet hij wegvaren. "And no more pain," zei Jimmy. "That's the important part." Zou Victor het type zijn om snel verslaafd te raken? Eigenlijk kende hij weinig mensen die tegen drugs op konden eenmaal ze het hadden geprobeerd. Maar het was nu ten minste makkelijk om vrienden te worden. "So how many loops you been in before this one?" Hopelijk was Victor niet te high om een gesprek te volgen.

Jimmy moest lachen op de manier waarop Victor zei dat hij geen pijn meer had. Het was niet eens grappig, maar hij begon de high te voelen, en daarbij was hij het type dat heel snel stuk ging om dingen. Victor zei dat hij in twee lussen was geweest en daarna veranderde hij het snel naar drie. Jimmy vroeg zich af hoe oud Victor wel niet was... lussen stopten het process van veroudering, dus wie weet sprak Jimmy nu wel met iemand over de 300. "Yes, it's my first," antwoordde Jimmy. "It's pretty great. I came here against my will but then found out Cyrek lives here and Blair is always down to party, so it's not that bad." Zijn ouders wilde hem hier houden, denkend dat hij hier braaf zou zijn. Oh, wat waren ze dom. "So what's your Peculiarity even?" vroeg hij.

Hij kon mensen doodmaken. Ja, dat kon iedereen met een mes, dacht Jimmy totdat Victor verder uitleg gaf. Dat klonk geweldig. "That sounds so badass, my Peculiarity sounds stupid in comparison," zei hij. Hij wist dat bijzonderheden heel erg konden verschillen maar hij wist alleen af van die van Cyrek en Damien. Deze was zo cool dat hij een steek jaloezie voelde. Al wist Jimmy niet echt wat hij met die bijzonderheid zou doen. "I can control light," zei Jimmy, verwachtend dat Victor het toch wel ging vragen. En zo knipte hij met zijn vingers en dimde de lichten in zijn kamer, en maakte het zo dat ze langzaam van kleur veranderden in een regenboog. "It looks extra pretty when you're high." Ook hij liet zich op zijn rug liggen en staarde naar het plafond. "Have you ever brought someone back to life?" Hij was wel nieuwsgierig, want dat klonk als een revolutie voor de medicijnenwereld.

"Yes we are," zei Jimmy. Ergens was hij jaloers dat Victor nu meer van de kleuren kon genieten dan hij, maar zelf had hij het ook niet al te slecht. "You haven't?" zei Jimmy. "Man I really hope you can someday. You'd be a hero." Jimmy had wel vrienden verloren aan de drugs die hij graag terug wilde. Wie weet was daar een drug voor, want drugs waren zijn antwoord op alles. "If you ever need more ways to kill the pain, or just time, you know where to find me." Als Victor tenminste goed had opgelet waar ze heen waren gegaan.