What's about to happen

Hij? Een held? Victor schudde zijn hoofd. “I could never be a hero.” De lichten veranderden opnieuw van kleur en gaven Jimmy’s haar een paarse schijn. “Though if I could be, I'd like to have a rainbow cape,” dacht hij luidop na. “And be able to fly.” Hij had toen hij pas in Inndyr was een jongen door de lucht zien vliegen en had zich toen ook al afgevraagd hoe dat moest zijn. “I’ll find you where the brightest colours are,” beaamde Victor. Als hij geen pijn meer wou voelen moest hij gewoonweg op zoek naar een vlek knalroze of een regenboog.

De andere was inderdaad een wandelende vlek roze. Een beetje als een erg groot stuk kauwgom. Jimmy draaide zich ook op zijn zij waardoor Victor opeens in blauwe ogen staarde. “What’s a pride party?” vroeg hij terwijl zijn wenkbrauwen vragend samentrokken. Dit was waarschijnlijk weer zo iets dat hij had gemist door zo veel tijd in lussen te spenderen.

LGBT… Een hoop letters die hem helemaal niets zeiden. Bij wat er volgde begon zijn mond steeds meer en meer open te hangen. “And you do that out in the open? At a party?” De tijden waren op meer vlakken veranderd dan hij had geweten—of gehoopt. Natuurlijk was hij al in bars en andere plaatsen geweest waar lgbt-mensen—was dat hoe hij het moest noemen?—samenkwamen en zichzelf konden zijn. Maar een feest waar iedereen van wist? In een huis met allemaal gewone mensen—wel, bijzonderen. Daar had hij nooit van kunnen dromen.

Legalised? Victor could not believe what he was hearing, but it seemed that Jimmy was serieus and it wasn’t just the drugs talking. This was… Victor didn’t really know what to call it. It was something he’d dreamed of and had been afraid of at the same time. “Yes, I’ll come,” he said, his thoughts clearly not completely with the conversation. Wanting to get drugs would be a good excuse as to why he wanted to come, sad he’d only be able to use it on Jimmy. He’d need to find a different reason to tell other people. Because he wouldn’t be able to tell the real reason he wanted to come. Maybe people were more accepting in these times—Jimmy had clearly told him so—, but that didn’t change any of his own feelings about himself.