Paradise is in my hands

Met een zucht opende ze het kleine envelopje. Haar ogen gingen snel heen en weer. Zag niemand haar? Mooi. Uit haar broekzak viste ze de sleutel van haar kamer. Dat die het na al haar avontuurtjes nog deed. De sleutel gleed het envelopje in en ze deed een beetje van het witte poeder op het puntje. Terwijl ze het puntje van de sleutel naar haar neus bracht, drukte ze haar andere neusgat dicht en snoof ze het witte poeder op. Dit herhaalde ze en ze woelde even door haar lange, blonde haren. Zorgvuldig borgde ze het witte envelopje in haar bh op en de sleutel deed ze terug in haar zak. Met een zucht vervolgde ze haar weg. Ze ging eerst langs de keuken. Honger had ze niet echt meer, sinds ze regelmatig het witte poeder gebruikte. Het zorgde ervoor dat ze uren door kon gaan, zonder te eten. Eigenlijk had ze ook geen dorst, maar in haar achterhoofd wist ze dat ze moest drinken, omdat ze anders uit zou drogen. Daarom trok ze de koelkast open en viste er een flesje water uit. Ze nam een flinke slok en liep vervolgens met het flesje in haar hand de woonkamer binnen. Terwijl ze wachtte tot de drugs hun werk zouden doen, plofte ze op de bank neer en staarde ze naar het plafond. Dit was haar manier om er mee te dealen dat Hunter haar in de steek had gelaten, en eigenlijk iedereen dat had gedaan. En het voelde fucking amazing.