✓ Training Louise - Alex & Tissa

Over het algemeen was ze tevreden met wat er gebeurde direct nadat ze was uitgesproken. De tweetallen zochten elkaar al snel op om een plekje uit te kiezen en aan de slag te gaan. Louise wist dat er veel in de gaten te houden was. Ondanks dat ze haar mentoren zorgvuldig had uitgekozen en hen blindelings vertrouwde, kon ze hen niet volledig verantwoordelijk stellen als er iets mis zou gaan. Dus was het belangrijk dat ze haar ogen goed openhield. Louise vroeg zich af of het misschien gemakkelijker zou gaan in haar vogelvorm, maar de kinderen moesten haar ook kunnen aanspreken, dus bleef ze maar met beide benen op de grond. Nadat ze er op toe had gezien dat alle koppels wisten waar ze moesten beginnen, begon ze zich wat meer naar het gedeelte van de ruimte te verplaatsen waar haar duo's trainden. Ze vond een overzichtelijk plekje waar vanuit ze iedere beweging van ieder kind onder haar hoede nauwlettend in de gaten kon houden. Ze glimlachte tevreden. Ondanks dat ze de paren willekeurig had gemaakt, bleek vrijwel iedereen perfect gematcht. Zoals Alex en Tissa, die hun windvlagen al flink op elkaar uitoefenden. Even liet ze haar blik afdwalen naar waar Seji en Alastor aan de slag hoorden te gaan. Wel, het leek er echter op dat de twee alles behalve trainden. Louise sloeg haar armen over elkaar, met een bezorgde uitdrukking overwegend of ze moest ingrijpen of niet, maar ze kwam tot het besef dat een krachtmeting voor hen niet hoognodig was. Het was juist het emotionele deel dat de twee beiden nog moesten ontwikkelen. De kinderen hadden haast zichzelf onbewust ingedeeld, door bij elkaar in de buurt te gaan staan. Misschien moest ze het laten. Daarbij werd ze uit haar gedachten gehaald door Alex, die helemaal in zijn bijzonderheid leek op te zijn gegaan en gedragen op een windvlaag aan kwam zweven. Louise keek naar hem op en glimlachte. Ze was altijd blij te zien hoe vrolijk de jongen was, ondanks dat hij het in het begin ook lastig had gevonden zijn familie achter te laten. De keuze was voor hem de juiste geweest. Gelukkig was ze hem toen tegengekomen en had ze hem kunnen waarschuwen. 'Hello Louise!' begroette hij met zijn standaard brede glimlach, 'How did we do it?' Verbaasd keek ze naar de plaats waar hij Tissa had achtergelaten. Ze waren blijkbaar al klaar. Natuurlijk had ze hen wel in de gaten gehouden, maar misschien had het tweetal er meer baat bij als ze hun gehele training zou kunnen beoordelen. Ze grijnsde, omsloot het vertrouwde uurwerk en begon de wijzers van het zakhorloge langzaam terug te draaien totdat Alex en Tissa weer terug op hun plekje stonden. Aandachtig bekeek ze hun verschillende technieken en knikte goedkeurend toen het tweetal steeds iets nieuws aandroeg. Toen ze hun bijzonderheden maximaal hadden ingezet, besloten ze te testen wie van hen nu uiteindelijk sterker was. Met een grote grijns keek Louise toe hoe de twee zich met moeite van elkaars klappen wisten te herstellen. 'I think we have the same strength,' lachte Alex. Louise stapte weer achteruit, naar de plaats waar ze had gestaan voor ze de tijd had teruggedraaid zodat niemand behalve zij er iets van had kunnen merken. 'Hello Louise!' werd ze weer begroet. Na Alex' vraag, besloot ze met hem mee te lopen zodat ook Tissa haar woorden kon horen. 'You did very well, this is exactly what a training is supposed to look like. Good how you gradually built up the intensity,' complimenteerde ze hen oprecht. 'I think you're done here for today, but keep this up for the following days,' ontsloeg Louise de de twee met een glimlach.