[FINISHED] Can't handle my behavior when I turn it on.

Net zoals Chloé was Hunter er ook niet echt op gekleed met zijn jeans, t-shirt en zijn vest, maar ach. Het kon hem vrij weinig schelen wat anderen van hem dachten en als hij de attitude van Chloé goed kon inschatten, maakte het haar ook vrij weinig uit. De jongen richtte zijn blik op de blondine toen ze haar woorden sprak en gaf een knikje. Goed, dat was dan geregeld. Hij zou wel zien wat zo’n avond zou geven. Hij schatte aan de stand van de zon dat het nu ongeveer rond acht uur moest zijn en dat ze dus vrij lang hadden voordat ze terug moesten keren naar het huis. Hunter was echter niet iemand die zich aan de regeltjes hield; het mocht van zijn part ook drie uur ’s nachts worden, maar hij zou wel zien wat dat de avond zou geven. Het verbaasde hem dat hij iemand langer dan een uur in zijn omgeving tolereerde en dan zeker ook nog iemand van het huis. Het maakte hem nieuwsgierig naar hoe de rest van de avond en eventuele toekomstige ontmoetingen zouden gaan verlopen. Hij deed net alsof hij haar wenkbrauwen niet op en neer had zien gaan, gaf haar een knikje en draaide hij haar vervolgens de rug toe. Hij merkte aan haar houding dat ze wel wat alcohol kon hebben; hijzelf liep er ook nog recht bij. Hij stak een sigaret op en blies de rook langzaam uit terwijl hij zijn pas vertraagde zodat ze op hetzelfde tempo zouden wandelen. “Zijn er mensen van onze leeftijd in het huis die best meevallen?” Hij keek haar van opzij aan. Aangezien hij de kans klein schatte dat ze straks nog redelijke gesprekken zouden voeren, besloot hij om nu maar een paar vragen te stellen over de mensen in het huis. Niet dat het hem echt veel interesseerde, natuurlijk. Het was meer om de tijd die erover deden om naar het centrum te wandelen te doden.

@tag

YTN

+ Chloé Hill

OOC: Vervolg op dit topic!

Eigenlijk had Chloé best wel zin om iets leuks te doen met Hunter. Hij leek misschien best wel hard – maar Chloé dacht dat hij een muur had opgebouwd. Er moest vast iets met hem gebeurd zijn. En dat was prima, Chloé was niet iemand die in iemands verleden zou gaan wroeten als dat niet op haar pad kwam. Ze had haar eigen dingetjes om zich druk over te maken. Al gauw begonnen de twee richting het dorp te lopen. “Er zijn wel wat mensen die oké zijn” zei Chloé “Ik heb een paar leuke meiden en jongens ontmoet. Ze zijn van onze leeftijd, misschien vind jij ze ook wel aardig.” Chloé was wel voorzichtig met het maken van vrienden hier. Ze wist dat ze hier niet voor altijd zou blijven, dus vrienden maken die vervolgens weer in de steek gelaten moesten worden was niet iets wat ze graag deed. Chloé keek hem aan, vanaf opzij. “Ben je iemand die zich prima alleen red, of vind je het van tijd tot tijd ook wel fijn om iemand om je heen te hebben?” vroeg Chloé nieuwsgierig “En waar wil je trouwens heen? Er is een café, maar ik hoorde ook roddels over een club die open ging.”

Hunter gaf een kort knikje. Hij had ergens wel verwacht dat zij al meer mensen kende dan hijzelf. Hij was niet echt iemand die in het openbaar op anderen af ging stappen en zij leek hem wel het type. Ergens hoopte hij dat het vanavond rustig zou blijven en dat hun enkel tussen hun tweeën zou blijven zodat hij tijd had om te wennen aan zijn omgeving en het feit dat hij zich nog eens openstelde voor iemand om een activiteit te ondernemen samen. Chloé onderbrak zijn gedachten door hem een vraag te stellen. “Ik red me prima alleen,” sprak hij op een rustige manier. “Ik ben niet zo iemand die anderen expres op gaat zoeken om er sociaal contact mee te hebben, maar ik moet zeggen dat ik het tot nu toe aardig kan verdragen.” Zijn mondhoeken gingen kort omhoog terwijl hij haar zijdelings aankeek. Ja, ze viel wel mee. Ze viel heel goed mee, zelfs. Haar volgende vraag deed hem echter fronsen. In een club was er natuurlijk grotere kans dat hij aangeraakt zou worden en zou ze er waarschijnlijk op rekenen dat hij met haar ging dansen. Hij hield niet van dat soort publieke dingen en het idee dat er andere lichamen tegen hem aan zouden schuren, deed hem rillen. “De kroeg,” antwoordde hij dus meteen. “Dan kunnen we meteen nog wat normale gesprekken hebben zonder al dat geschreeuw om ons heen.” Hij had zich weten te redden, voor nu. “Maar jij bent zeker meer een clubtype, is het niet?” Daar leek ze hem wel het type voor. Zou ze ook zo’n type zijn dat dan met een wildvreemde mee naar huis ging en samen met hem het bed deelde? Ze was van Los Angeles, dus alles was in principe wel mogelijk.

@tag

YTN

Toen Chloé had gevraagd waar hij naar toe wilde, wist ze stiekem eigenlijk al dat hij het café zou zeggen. Onbewust voelde ze dat Hunter niet echt een danser was. Chloé haalde haar schouder op. “Mij maakt het absoluut niet uit” zei ze snel tegen hem “Ik ben van alle markten thuis. Al verwacht ik wel van je dat je met me gaat dansen als je toch voor de club kiest.” Haar mondhoeken krulden geamuseerd omhoog. Chloé vond het wel leuk om Hunter een beetje te plagen. Hij zou haar verbazen als hij toch voor de club zou kiezen. “Ik vind het ook leuk om naar het café te gaan hoor” verzekerde ze hem “Please, lead and I will follow.” Ze ging naast hem staan, als een braaf hondje dat afwachtte waar haar baasje naar toe zou gaan. “Maar…” ging Chloé toen verder en kreeg een uitdagende blik in haar ogen “…waar we ook naar toe gaan, ik wil wel een drankje van je. Ik heb immers de eerste geregeld!” Chloé was benieuwd of ze hem daar toe zou kunnen krijgen, al zou zij daarna ook heus wel een drankje voor hem halen. Zo was ze dan ook wel weer.

Hunter kon het nog maar net voorkomen dat een glimlach op zijn gezicht doorbrak toen ze zei dat ze van alle markten thuis was, daarmee bevestigend dat ze inderdaad meer een clubtype was. En voor heel even twijfelde hij. Hij had natuurlijk gezegd dat ze naar het café zouden gaan, maar wat als hij nu eens zijn grenzen zou verleggen? Wat als hij nu wel eens het aanbod aan zou nemen en met haar zou gaan dansen? Hij moest eerlijk toegeven dat hij zich best op zijn gemak bij haar voelde en als ze niet te hangerig rond zijn nek zou doen de hele avond, zou het nog best oké voor hem zijn. “Dan gaan we naar de club,” sprak hij op een toon alsof hij zowel haar uit wilde dagen als zichzelf. Hij had zijn grenzen al meerdere keren moeten verleggen sinds hij hier in de lus was, wel steeds op andere manieren, maar wat maakte dit dan nog uit? Misschien kon Chloé hem wel een beetje uit zijn schulp halen, al klonk die gedachte belachelijk. “Zo lang je niet tegen me aan gaat schuren vind ik het prima,” waarschuwde hij haar echter wel nog snel. “Ik ben namelijk helemaal geen clubtype, dus je mag al blij zijn dat ik meega.” Maar zijn mondhoeken kropen weer lichtelijk omhoog en hij stak zijn handen in zijn zakken. “Een drankje kunnen we toch gewoon stelen?” Hij keek haar aan. “Het is niet alsof ze het zich de dag erna nog herinneren.” Een gigantisch voordeel aan de lus, als je het hem vroeg.

@Chloé Hill

YTN

Toen Hunter zei dat hij ook wel naar de club wilde gaan, viel haar mond een beetje open. “Harstikke leuk, maar weet je het zeker? Ik vind het echt geen probleem om naar een café te gaan hoor.” Nou ja, als Hunter er achter af toch niks aan vond, konden ze altijd nog naar het café gaan. Chloé was down for anything, als ze maar niet al terug gingen naar het huis want ze had echt nog geen zin om op haar kamer te gaan zitten. Een schaterlach ontsnapte uit haar mond toen hij zei dat ze niet tegen hem aan moest schuren. “Oké, oké, I get it, ik zal zo ver bij je vandaan blijven dat mensen zich afvragen of dat je alleen bent of niet.” Chloé grinnikte nog even na, terwijl het enthousiasme wel al door haar lichaam gierde. Het was altijd spannend om een nieuwe club binnen te gaan, omdat je niet wist hoe de sfeer en alles daar was. Chloé knikte. “Wat we wel eens in Los Angeles deden, was gewoon zeggen dat je alles op een rekening zet. En vervolgens nooit meer terug komen.” Chloé grinnikte, terwijl de club in het vizier kwam. Het was nog redelijk rustig, maar de muziek dreunde al door de straat. Een brede glimlach kwam op haar gezicht, terwijl ze de club binnen stapten. Het was binnen redelijk druk, maar niet zo druk dat je niet meer kon lopen. Chloé baanden zich door de mensenmassa, terwijl de muziek om haar heen luid speelde. “Ik ga je iets laten proeven wat we in Los Angeles altijd deden” Ze liep naar de bar toe en glimlachte naar de jongen achter de bar. “Hey, ik denk dat ik hier wel een tijdje blijf, kan ik een rekening opzetten voor deze avond en vannacht alles in één keer betaal?” De jongen knikte en boog naar haar toe. “Ik wil graag 2 shots Don Julio’s tequila en 2 Red Bull.” De jongen maakte haar bestelling klaar en toen het klaar was, draaide Chloé zich naar Hunter en wenkte hem. “Oké, wat je doet is je neemt een beetje tequila, niet alles in één keer, en dan hou je dat in je mond, zodat de smaak goed los komt. Vervolgens neem je een slok Red Bull – I know, Red Bull is walgelijk, maar je proeft het niet in combinatie met de tequila.” Om te laten zien hoe het moest, nam Chloé een klein slokje van de tequila shot en vervolgens knalde ze het blikje Red Bull open. Ze nam een flinke slok en spoelde de tequila weg. De alcohol verwarmde haar keel en ze rilde een beetje, maar de nasmaak was heerlijk. Don Julio’s was een veel kruiderige tequila, wat het lekkerder maakte dan normaal. Verwachtingsvol keek ze hem aan, om te kijken of hij het ook zou doen. Als hij het niet wilde, zou Chloé ze lekker zelf opdrinken, joe.

Hunter’s mondhoeken drukten zich weer kort omhoog – voor de zoveelste keer deze avond al – toen Chloé de opmerking over het schuren maakte. Misschien als hij wat alcohol in zijn systeem had zitten dat het hem allemaal minder uitmaakte, maar hij wilde de controle niet verliezen zo lang hij nog bij het volle bewustzijn was. Hij was echter ook niet zo’n type die zomaar meiden ging zoenen die hij eigenlijk nog niet goed kende als hij er wat alcohol in had zitten, dus als ze wilde gaan zoenen, dan moest ze dat maar met iemand anders doen. Het was voor hem al heel wat dat hij had ingestemd om mee naar die club te gaan, iets waar hij al een beetje spijt van had toen hij de dreunende muziek in de verte hoorde. Hij hield niet van het idee dat hij dadelijk allemaal schurende lichamen tegen zich zou voelen, maar het was nu te laat om zich al terug te trekken en dus haalde Hunter diep adem terwijl hij Chloé naar binnen volgde. De opmerking over hoe ze de rekening zou regelen was door de stress helemaal langs hem heengegaan en dus knikte hij wat stijfjes toen ze tegen de barman aan het praten was. Hij had het algauw heel erg benauwd en dat kwam niet per se door de warmte in de club, maar eerder door het feit dat mensen zo dicht op hem kwamen staan. Alcohol. Alcohol. Alcohol. Hunter volgde Chloe’s beschrijving nauwkeurig op en sloeg toen een deel van de tequila achterover, gevolgd door de Red Bull. Hij slikte het weg en grimaste naar haar. “Ik moet zeggen dat het me niet tegenvalt, nee,” zei hij. Hij voelde zich al een klein beetje ontspannen. Zo lang ze eerst wat shotjes deden en dan pas naar die verdomde dansvloer zouden gaan, vond hij het prima. “Laat me raden,” zei hij op een sarcastische toon tegen haar, zijn stem wat verheffend zodat hij prima boven de muziek uit kon komen. “Jullie waren zeker met een hele groep vriendinnen als jullie dit deden en dan deden jullie zeker shotjes drinken en ondertussen een slachtoffer voor de avond uitkiezen?” Of hoe die feesten in Los Angeles dan ook mochten gaan. Hij schudde zijn hoofd en nam toen nog een slok tequila, gevolgd door wat Red Bull. Ja, hier zou hij wel los van komen. Uiteindelijk.

@Chloé Hill

YTN

Oh, wat had ze dit gemist. Heerlijk bewegen op de muziek, af en toe een drankje naar achteren gieten en met mensen communiceren. Dit was haar dagelijkse leven in Los Angeles geweest en dat ze het nu in de lus kon meemaken was voor haar geweldig, ondanks dat ze er niet helemaal op gekleed was. Ze had haar favoriete tequila met Red Bull gehaald voor Hunter en haar en had hem uitgelegd hoe hij het moest nemen. Een glimlach stond op haar gezicht toen Hunter zei dat hij het inderdaad wel lekker vond. Ze trok haar wenkbrauwen even speels omhoog toen hij begon over haar groep vriendinnen en of ze dan een slachtoffer voor de avond gingen uitkiezen. Nep beledigd keek ze Hunter aan. “What kind of girl do you think I am?” zei ze met een grijns en schudde haar hoofd. Het was verre van dat eigenlijk. “We gingen overal naar toe en ik ging niet alleen met meiden om. Ik heb in Los Angeles een hele diverse vriendengroep: straight girls, gay girls, bisexual girls, gay boys, straight boys en eigenlijk alles wel hoe het los en vast zit. De intentie van die avond was altijd gewoon om een goeie avond te hebben en als daar toevallig een jongen bij betrokken was, dan was dat zo.” Een steek van heimwee ging door haar heen. Ja, het uitgaan was altijd leuk. Het was nooit de intentie om bij een jongen te eindigen, dat gebeurde of dat gebeurde niet. Ze genoot er veel meer van om lekker met haar vrienden gek te doen en te drinken. Dat miste ze wel. Maar goed, nu was ze hier met Hunter en ze had het heel erg gezellig, ondanks dat het misschien niet zijn eerste keuze was geweest. “En? Word je al een beetje losser in de heupen?” zei ze met een grijns, terwijl ze nog een slokje van de tequila nam en er een plons Red Bull achteraan gooide. Speels draaide ze een beetje met haar eigen heupen.

“Wil je dat ik daar eerlijk op antwoord?” vroeg hij en tot zijn eigen verbazing klonk er een plagerige ondertoon door. Hm. Het was natuurlijk ook wel lang geleden dat hij zich nog echt eens met drank had laten gaan en dus was hij niet erg goed in het zich verweren tegen alcohol. Liet hij het daar maar op houden. Of hij kon ook toegeven aan zichzelf dat hij haar wel aardig begon te vinden en dat hij met haar wel eens een band kon hebben dat hij in Londen niet eerder had meegemaakt omdat hij zich daar te veel voor had afgesloten. Maar hier in Noorwegen was er geen vader die op hem wachtte en die hem een slag zou geven of de deur op het nachtslot zou zetten zodat Hunter de nacht buiten moest spenderen. Hier was geen vader die zijn beweging nauwkeurig opvolgde en hem met zijn grof commentaar terechtwees. Hier was geen vader die hem de controle zou laten verliezen en de boel in de fik zou laten steken omdat Hunter zijn eigen woede niet meer te baas kon. En misschien begon hij na een jaar hier in Noorwegen te zijn eindelijk wel een beetje te ontspannen. Een beetje dan maar. Chloé begon uit te leggen over hoe haar ideale uitgaansavond in Los Angeles er uit zag en Hunter vertrok geen spier toen ze het over haar vriendengroep had. “Klinkt als een vrolijke bende,” was het enige wat hij zei. Hij was over dat soort dingen heel simpel: je deed waar je zin in had en je ging met wie je zin in had. Als Chloé haar avondjes zoenend eindigde met een meid, had hij daar ook weinig op te zeggen. Voor hem was zoiets helemaal prima. “Daar is wel wat meer voor nodig dan dit beetje alcohol,” zei hij op een droge toon tegen haar. Hij zag dat zij wel al met haar heupen begon te bewegen en zuchtte. “Ik kom hier niet onderuit, hè?” Goed, maar dan moest hij wel nog wat meer alcohol hebben. Hij trok de aandacht van de barman, wees naar zijn drankje en dat van Chloé en stak twee vingers op. Hun glazen werden vervangen door nog twee exemplaren en Hunter gooide ze er, zonder de Red Bull te gebruiken, allebei in één keer naar binnen. “Lead me the way, darling,” zei hij vervolgens op een sarcastische toon tegen haar. Waar begon hij dan ook weer aan in godsnaam?

@Chloé Hill

YTN

Chloé glimlachte toen Hunter aan haar vroeg of dat hij hier echt niet onder uit kwam en plagend schudde Chloé haar hoofd. “Hé, ik heb je de keuze gegeven, maar jij wilde hierheen, hè?!” zei ze lachend, in haar eigen verdediging. Misschien vond Hunter het stiekem toch wel leuk? Dat moest toch haast wel? Anders zou hij hier toch niet vrijwillig mee naar toe zijn gegaan. De jongen gaf aan dat hij toch nog wel wat meer alcohol nodig had om vrijwillig met haar mee de dansvloer op te gaan en daar was Chloé het wel mee eens. Ondanks dat ze een halve fles wijn en haar shotje tequila op had, voelde ze nog niet heel erg veel. Misschien alleen dat ze wat lachteriger was dan normaal, maar Chloé had inmiddels zo’n hoge tolerantie opgebouwd, dat ze wel wat kon hebben. Net als Hunter gooide ze het shotje tequila naar achteren en trok ze eventjes een gek gezicht toen de alcohol haar keelgat in schoot. Vervolgens pakte ze een rietje van de bar, stak hem in haar blikje Red Bull en begeleidde Hunter naar de dansvloer. Voorzichtig baande ze met behulp van slimme routes, haar ellebogen en af en toe zachtjes iemand op zij te duwen, zich een weg naar ongeveer het midden van de dansvloer. Vrolijk draaide ze zich om naar Hunter, nam een slokje van haar Red Bull en begon vrolijk met haar lichaam te bewegen. Haar ogen scanden de omgeving, bekeken hoe de rest van de mensen dansten en paste daar haar bewegingen een beetje op aan. Ze leunde eventjes wat naar voren, naar Hunter, en zei redelijk luid tegen hem: “Als je het awkward vind, helpt het misschien om je ogen dicht te doen. Ik weet nog de eerste keer dat ik in een club was, toen leek het net of iedereen naar mij keek. Met je ogen dicht dansen is dan veel relaxter.” Bovendien was het veel intenser. Het leek dan of de muziek beter door kwam. Chloé sloot haar ogen en liet haar lichaam bewegen op de muziek. Sensueel. Vrolijk. Uitdagend. God, wat had ze dit gemist.

Hunter was er vrij zeker van dat als hij geen alcohol in zijn systeem zou hebben gehad, hij zowat een mental breakdown zou hebben gekregen van al die mensen die met hun lijven tegen elkaar aan schuurden en die hem aan probeerden te raakten. Zijn gevoel van claustrofobie werd als in een roes onderdrukt en Hunter voelde zich dankbaar voor zijn eigen instinct om alcohol te drinken alvorens zich naar de dansvloer te begeven. Hij wist dat het een uitdaging voor hem zou zijn, maar nu hij hier zo stond, had hij alleen maar meer zin om zich om te keren en de club te verlaten. Hij had echter ook weer geen zin om de sfeer voor Chloé te verpesten, die duidelijk leek te genieten van de sfeer, de muziek en de nabijheid van al die lichamen. Hunter deed juist meerdere pogingen om ze te ontwijken waardoor het leek alsof hij zelf een soort van rare dans deed. “En dan overkomen als één of andere debiel zeker?” vroeg hij op een verontwaardigde toon aan de blondine. “Nee, dank u.” Maar Chloé had haar ogen al gesloten en bewoog haast sensueel mee op de muziek. Hunter was niet iemand die zijn ogen niet van de meisjes af kon houden of iets dergelijks, maar de manier hoe ze met haar heupen zwiepte en haar handen in de rondte liet gaan, deed zelfs hem even omkijken. Hij schudde zijn hoofd echter en probeerde zelf wat losser te komen, wat maar amper ging. Hij had te weinig alcohol in zijn systeem zitten. En alsof de rest van de mensen dat aanvoelde, werd er hem opeens nog een shotje in zijn handen geduwd. Hunter probeerde om te kijken naar diegene die het hem had gegeven, maar zag niemand. Hij was echter al zo half in paniek dat hij het shotje naar achteren gooide zonder zich te bekommeren of iemand iets in het drankje had gedaan. Daarna sloot hij zijn ogen en bewoog hij maar wat mee met de muziek, er volledig van overtuigd zijnde dat hij overkwam als een eersteklas debiel. “Ik kan niet geloven dat je dit zo leuk vindt,” zei hij tegen haar. “Word je dan niet zenuwachtig van al die bezwete lijven die half tegen je aandrukken?” Of was hij echt de enige die hier hinder van ondervond?

@Chloé Hill

YTN

Wat was dit heerlijk. Achteraf gezien was naar de club gaan de beste keuze geweest. Natuurlijk had ze het leuk gevonden om met Hunter een beetje te kletsen in de bar. Dan had ze Hunter ook beter leren kennen. Maar nu was ze ook even egoïstisch. Dit was namelijk waarvoor Chloé gemaakt was. Heerlijk dansen in de lichten van de club. De muziek donderde door haar oren en Chloé vond het heerlijk. Het was goeie muziek. Nou was de muzieksmaak van Chloé wel redelijk breed: ze hield van pop muziek, elektronische muziek, techno muziek, eigenlijk hield ze wel van alle soorten muziek en kon ze zichzelf in elk genre vinden. Toen ze de stem van Hunter hoorde, opende ze haar ogen weer en keek ze hem met een grijns aan. “Je moet je niet zo druk maken joh!” zei ze vrolijk tegen hem “Niemand kijkt gek naar je! En als ze dat wel doen, kijk je lekker gek terug. Lekker boeiend!” Vrolijk danste ze door, terwijl ze nog wat dichter naar hem toe kwam: “En voor dat zweterige gedeelte heb je een wasmachine en douche terug in het huis toch?!” Chloé deed weer een paar stapjes achteruit en danste vrolijk door. Ze sloot haar ogen weer en zong vrolijk mee met de muziek: “I like, I like, I like, I like, I like everything about you. So don’t you hold me back, ‘cause I know when I know, I don’t wanna be alone, don’t you hold me back, ‘cause I know when I know, I wanna go.” Het was zeker warm in de club. Heel erg warm. Eigenlijk wilde Chloé haar trui uittrekken, maar ze had slechts een bh onder haar trui aan. Niet erg charmant. Chloé stapte weer wat naar voren, naar Hunter toe en zei vlakbij zijn oor, zodat hij haar zou verstaan: “Ik wil eigenlijk nog wat te drinken halen. Maar als je je niet op je gemak voelt en je wilt gaan, gaan we gewoon hè? Geen enkel probleem!”

Chloé gaf aan dat hij zich niet zo druk moest maken. Hij wilde dat hij zo rustig kon zijn als zij, maar de club maakte hem alles behalve rustig. Hij hield er niet van hoe mensen zijn persoonlijke ruimte steeds opzochten en zich erin drongen alsof ze hem heel goed kenden. Hij moest wel eerlijk toegeven dat het hem na elk drankje dat hij naar binnen goot steeds minder begon te ergeren. Alcohol kon een pijnstillende werking hebben, had hij al gemerkt uit zijn ervaringen met zijn vader en ook deze keer stelde het drankje hem niet teleur. En dus knikte hij maar op de woorden die de blondine sprak en zag hoe ze zich weer los liet gaan op de muziek, hoe ze zelfs een beetje mee zong. Het viel hem ook op dat een paar kerels haar bekeken alsof ze een stuk vlees was en even was er een gevaarlijke glinstering in zijn ogen te zien. Zo lang hij hier vanavond was, moesten die kerels maar met hun poten van haar afblijven. Vanavond zou ze even geen slachtoffer zijn van dat soort nonsens. “Nee, we blijven,” zei hij op een koppige toon, alsof hij zowel zichzelf als haar ervan probeerde te overtuigen dat hij hier uiteindelijk zich wel thuis zou gaan voelen. “Maar laten we dat drankje maar gaan halen, ja,” zei hij vervolgens, waarna hij achter haar stapte en begeleidend een hand onderop haar rug legde, haar een dwingend duwtje gevend. “En laten we er een wedstrijd van maken,” zei hij vervolgens tegen haar, waarna zijn mondhoeken even kort omhoog drukten. “Een paar shotjes snel achter elkaar naar achteren slaan. Wie daarna nog recht kan blijven staan, die wint.” Misschien niet het slimste voorstel, maar hij werd helemaal gek van al die mensen hier en hij wilde aan iets anders denken dan de constante pijn die overal aanwezig leek te zijn, waar hij ook was. 

@Chloé Hill

YTN

Chloé wilde graag dat Hunter zich op zijn gemak voelde, maar ze zag aan hem dat hij dat niet was. Vandaar dat Chloé had voorgesteld om weg te gaan en misschien naar de bar te gaan. Dat vond ze namelijk helemaal niet erg, niet iedereen was zo’n feestbeest als zij en bovendien kon het in een bar ook heel gezellig zijn. Maar Hunter was koppig en hield vol dat ze hier bleven. Ze stelde voor om dan nog maar een drankje te halen en daar was Hunter dan wel weer voor in. Leidend ging ze hem voor richting de bar en ze voelde hoe hij een hand op haar onderrug legde, om haar te helpen met begeleiden. Dat vond Chloé – ze voelde zich veilig. Ze was alleen in een club in een plek waar ze nog niet zo heel erg lang was, dus was het fijn dat er iemand bij haar was die ze kon vertrouwen. Chloé en Hunter kwamen aan bij de bar en twijfelend bekeek Chloé de shotjes lijst, die naast de dranken hing. “Wat is lekker, waar hebben we zin in?” vroeg ze zich hardop af “We gaan geen tequila shots ofzo meer doen hoor, want anders kan je mij zo meteen ergens in een hoekje op de grond vinden.” Hardop lachte Chloé. Hoe vaak dat al niet was gebeurd, thuis in Los Angeles. Toen boog ze naar voren, wenkte de barman en vroeg hard aan hem: “Zou ik alsjeblieft 10 Trojka shotjes mogen?” Terwijl de barman hun bestelling aan het klaar maken was, draaide Chloé zich weer naar Hunter toe. “Trojka is een wodka met een soort limonade erdoor en het is echt een van mijn favoriete drankjes” vertelde ze hem, terwijl de barman de roze kleurige alcohol over de shotglaasjes verdeelde. De barman zette de tien kleine glaasjes voor hen neer, 5 voor elk. Met een grijns pakte Chloé een glaasje beet en stak hem in de lucht, om met Hunter te proosten. “Zoals ze in Geordie Shore zeggen, time to get absolutely mortal!”

Haar begeleiden door de menigte heen leek makkelijker dan gedacht. Hunter begon al iets meer te wennen aan de drukke sfeer. Het harde kloppen van zijn hart nam af en de adrenaline gonsde nog wel door zijn lijf, maar dat was meer door het vooruitzicht dat hij shotjes ging doen met een onbekende dan dat hij echt in de club was. Hij kon er echt van alles uitflappen als hij dronken was, dus hij moest zichzelf nog een klein beetje onder controle houden. Niet dat hij dadelijk ergens zoenend in een steegje met haar zou belanden. Hij grinnikte alleen al om het idee. Nee, dat zou hem niet overkomen. Vooral in zijn dronken staat zou hij er niet van houden om aangeraakt te worden. Of hij zou het niet merken, dat kon ook, maar zoenen ging hij vanavond niet doen. Dat had hij die avonden dat hij uit was gegaan ook niet gedaan, dus hij vroeg zich af waarom hem dat nu wel zou overkomen. “Ik zie ze ook nog niet met een lach op hun gezicht mijn kots van de vloer boenen, dus laten we dat inderdaad maar achterwege,” zei Hunter fronsend tegen de blondine. Ze kwamen algauw aan aan de bar en Chloé bestelde iets dat Hunter absoluut niet kende, maar waar hij wel een goedkeurend knikje op gaf toen ze zei wat het inhield. “Time to get fucked up,” zei hij met zijn mondhoeken gekruld in een beginnende glimlach, waarna hij zijn glas tegen de hare tikte en het achteroversloeg. Hij deed dat ook met de tweede, al snel gevolgd door de derde. “Wow,” zei hij en hij hield zich aan de bar vast om niet naar achteren te kukelen. “Sterk spul dit.” Maar hij was een koppige jongen en dus dronk hij de overige twee glaasjes ook snel op. De alcohol begon zijn werk al snel te doen, maar dat kwam voornamelijk omdat Hunter en alcohol niet echt een succesvolle combinatie waren. Hij zoog zijn wangen vol met lucht en blies toen ietwat harder dan bedoeld uit. “Oké,” zei hij tegen haar. “En wat is nu het plan?” Ze konden naar buiten gaan, ze konden gaan dansen, als ze maar iéts deden. Hunter had het gevoel dat hij niet stilde wilde zitten en dat werd enkel maar erger door hier te blijven zitten en niets te doen.

@Chloé Hill

YTN