[TW: Geweld] Bad memories.

Onderwerp: [TW: Geweld] Bad memories. za mei 16, 2020 6:39 am

Hazel bevond zich inmiddels al weer enkele weken in de lus en hoewel ze er aan begon te wennen, waren er nog steeds kleine dingen die haar verrasten. Zoals hoe accuraat dezelfde handelingen op dezelfde tijdstippen steeds terugkwamen. Van de jogger tot aan het groepje jongens dat 's avonds door het centrum strompelde: alles was precies hetzelfde als de dag ervoor. Maar niet alleen die dingen verrasten haar, ook de mensen in de lus. Ze ontmoette haast dagelijks nieuwe mensen en het verbaasde haar hoe gemakkelijk de communicatie haar verging. Haar gedachten gingen terug naar een wel heel memorabele ontmoeting met een bepaald persoon en een kleine glimlach kwam om haar lippen. Ondanks zijn harde reacties die hij weergaf, had ze vaker wel dan niet door zijn harde façade heen kunnen kijken en moest ze eerlijk opmerken dat hij steeds interessanter werd en dat ze er sneller geneigd naar was om erop te letten of hij niet toevallig in de buurt was. Je zou denken dat als je in hetzelfde huis woonde dat dat niet moeilijk kon zijn, maar het viel haar nog niet mee. Ze knipperde met haar ogen en probeerde het beeld van hem en de gedachten aan hem uit haar hoofd te krijgen. Met een rustige tred liep ze het hoekje om en ging zo het park binnen, waar ze nog niet eerder geweest was. Ze had even zin om te rust te komen en zich wat te ontspannen, wat haar in het huis soms vrij lastig kon vergaan door alle anderen die er rondliepen. Ze vond de drukte niet per se vervelend, maar soms had ze gewoon een moment voor zichzelf nodig. Het was dan ook de bedoeling om rustig op een bankje te gaan zitten en wat te genieten van het uitzicht, maar de dag leek andere plannen voor haar te hebben. Haar hart stond stil, haar handpalmen begonnen te zweten en haar ademhaling versnelde toen ze meende iemand voor zich te zien staan waarvan ze had gedacht dat ze hem nooit meer tegen zou komen. Zijn groene ogen, zijn donkerbruine haar en zijn gladde kaaklijn kwamen haar zo bekend voor dat de rest van haar verbeelding hetzelfde deed. Ze slikte het gal weg dat in haar keel op kwam zetten en probeerde de huivering die door heel haar ruggengraat trok met man en macht te negeren. Herinneringen van hoe haar hoofd opzij zwierde en hoe de pijn als een hardafgaande gong door haar hele gezicht leek te pulseren en hoe zijn handen dwangmatig haar heupen vastpakten, drongen zich zo erg aan haar op dat het haar de adem benam en er tranen in haar ogen schoten. Ze wankelde eerst traag naar achteren, hem in de gaten houdend, maar toen de kille blik van de jongen de hare ontmoette, draaide ze zich om en zette het op een rennen. En terwijl ze in een blinde weg een weg baande, zag ze weer voor zich hoe zijn vingerafdrukken als blauwe verf rondjes hadden achtergelaten op haar schouders, hoe het spuug in haar gezicht terechtkwam terwijl hij tegen haar tekeerging. Hazel begon luid te snikken en had geen idee meer waar ze naartoe moest rennen. Ze keek kort over haar schouder om te zien of ze achtervolgd werd en had zo geen aandacht meer naar wat er voor haar gebeurde. En dus was het ook niet onvermijdelijk dat ze vol tegen iemand op knalde. De kracht van de knal zorgde ervoor dat ze haar evenwicht verloor en hard op haar armen op de grond terechtkwam, waardoor haar armen open schaafden. Maar in plaats van zich daar om te bekommeren, hief Hazel haar armen voor haar gezicht en begon weer te snikken. "Doe me alsjeblieft geen pijn! Alsjeblieft!" riep ze verstikt uit, niet in de gaten hebbend dat er een bekende voor haar neus stond.

+ @Kelvin Grant

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. za mei 16, 2020 4:04 pm

Kalm liep Kelvin door de straten van het dorp. Zijn handen had hij in zijn zakken gestoken en voor eens was hij net wat moderner gekleed. Niet perse met een reden, maar vooral omdat zelfs hij soms afwisseling nodig had. Daarmee was zijn verse van modern nog steeds geen trainingspak of iets ordinairs in die richting, maar een overhemd niet heel anders dan die hij tijdens zijn tweede ontmoeting met Hazel had gedragen. Wat sowieso nog steeds een interessante ontmoeting was geweest. Het was moeilijk om een mening over haar te vormen, ze toonde niet het respect dat hij verlangde, maar ze was tenminste van nut, zoveel kon hij wel zeggen. Het was ook voor hem nog steeds wennen hoe alles zich herhaalde. Dezelfde reacties van mensen keer op keer die hem wel herkende vs die die hem niet herkende. Het leverde tenminste wat respect op en het gaf hem ook veel meer kansen om ze af te snauwen, wat zo’n beetje zijn nieuwe hobby was geworden. Niet dat hij thuis mensen niet afsnauwde, maar daar had zijn vader nog verwachtingen van hem. Hier was de enige voorwaarde dat hij zijn bijzonderheid onder controle ging krijgen zonder dat zijn emoties er constant doorheen gingen. Nog een reden dat Hazel van nut was.

Zijn wandeling was zonder echt doel geweest maar nu stond hij al bij het park en kon hij er net zo goed binnenlopen. Zijn blik gleed even rond door de vrij lege straat met een zucht voor hij zich omdraaide. Een flits van rood was het enige wat hij te zien kreeg voor iemand tegen hem op rende. Kelvin strompelde naar achteren en de onbekende viel op de grond. Meteen voelde hij woede en irritatie, maar dat zette zich snel genoeg om in verbazing terwijl zijn blik ging naar wie tegen hem aangerend was. Voor hij iets kon uitbrengen sprak Hazel al. ”Doe me alsjeblieft geen pijn! Alsjeblieft!” Kelvin keek neer op haar, voor eens niet arrogant omdat hij nog steeds vooral verbaasd was. Ze hield al snikkend twee geschaafde armen voor haar gezicht en het was totaal niet het beeld van Hazel dat hij kende, al was het onmiskenbaar haar. ”Dat was ik niet van plan,” sprak hij uiteindelijk droog. In zijn defense had hij geen idee hoe hij met emoties moest omgaan, niet veel durfde in zijn buurt überhaupt emoties te tonen.

x

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. za mei 16, 2020 4:18 pm

Hazel kon achteraf niet goed zeggen waar ze het meeste last van had: de schaamte omdat ze haar emoties zo duidelijk te kennen had gegeven aan een vreemdeling of het feit dat haar armen brandden van de schaafwonden die nu gemeen aan het steken waren. Hazel was helemaal verkrampt van schrik, maar liet haar armen zakken toen ze een droog antwoord hoorde. En misschien was dat voor een ander niet wat ze wilde horen op dat moment of misschien een liever antwoord had verwacht, maar voor Hazel was dit perfect. De stem paste namelijk precies bij diegene waar ze op dit ogenblik het rustigste van zou worden. Ze kende hem al het langste in de lus en hij had al meerdere keren aangetoond dat hij, ondanks zijn arrogantie en zijn grove opmerkingen, haar in elk geval niks aan zou doen. Toch was het shockeffect er blijkbaar nog steeds, want ze liet haar armen traag zakken en keek vervolgens naar boven, waar ze Kelvin zag staan met een verbaasde uitdrukking. En het was de verbazing in zijn blik die haar nog meer schaamte bezorgde, nog meer dan als hij nors gereageerd zou hebben of had gezegd dat ze zich niet moest aanstellen. Trillend verschoof ze haar benen wat zodat ze haar armen naar achteren kon bewegen en traag overeind kon komen. Ze durfde niet naar haar inmiddels fel brandende armen te kijken, bang zijnde dat ze dan duizelig zou worden en van haar stokje zou gaan, wat een nog slechtere indruk zou geven op de jongen voor haar. Ze wreef haar wangen droog en wist dat ze hem een verklaring verschuldigd was. Ze kon er nu niet vaag over doen zoals ze op het strand had gedaan. “Kelvin.” Het klonk eerder alsof ze zichzelf er nog maar eens van wilde verzekeren dat het echt hem was die voor haar neus stond in plaats van iemand anders, al leek het haar vrij duidelijk dat dat zo was. Ze moest naar boven kijken om hem goed aan te kunnen kijken en voelde zich ongemakkelijk onder zijn blik. “Kelvin, ik…” Maar ze kon haar zin niet afmaken. Opeens hoorde ze voetstappen achter haar en toen ze over haar schouder keek, zag ze dezelfde jongen waar ze voor weg was gerend. Haar hart klopte in haar keel en instinctief deed ze een paar stappen naar achteren, haar hand strijkend langs die van Kelvin. Onbewust bewoog ze zich zo dat ze half achter zijn schouder schuilde. De jongen zei niks, maar keek kil op hun neer met zijn groene ogen en trok vervolgens vragend een wenkbrauw naar haar op. Hazel voelde zich zenuwachtig worden. Waarom verbrak hij de stilte niet gewoon en zei hij niet wat hij van haar moest?

tag // @Kelvin Grant

★

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. zo mei 17, 2020 2:35 am

Het laatste wat hij had verwacht van een wandeling was om wel heel letterlijk tegen een bekende aan te lopen. Of het was eerder de bekende die in volle vaart tegen hem aan knalde en meteen zijn irritatie op bracht, tot zijn blik viel op haar bijna zielige vorm. Het enige wat hij kon uitbrengen was een droge opmerking. Het was wel de waarheid, hij ging haar geen pijn doen. Vooral omdat de verwarring geen plaats over liet voor zijn bekende woede. Kelvin keek toe hoe ze haar armen liet zakken waarna hij recht in haar zeegroene ogen keek. De tranen glinsterde erin wat hem alleen maar meer in verwarring bracht. Hij mocht dan geen hand uitreiken om haar te helpen, maar hij bleef wel toekijken hoe ze langzaam overeind kwam. Nu was al helemaal duidelijk hoe slecht eraan toe ze leek met geschaafde armen en trillende houding. ”Kelvin,” klonk het alsof ze het meer tegen zichzelf dan tegen hem had. De prins fronste nog wat dieper terwijl zijn blauwe ogen diep in de haren boorde. ”Hazel,” reageerde hij. Moest hij meer zeggen? ”Kelvin, ik…” begon ze, maar de zin werd nooit afgemaakt. Hij keek op naar de jongen die aan kwam lopen en haar blijkbaar tot zwijgen had gebracht. Met dat kon hij wel concluderen dat hij ook degene was geweest die haar zo in paniek had gejaagd. Sommige onderdanen ook. Niet dat Kelvin nooit mensen had laten huilen met zijn nare woorden en acties maar dit lag anders in zijn mening, tenslotte had hij er al het recht op. Hij merkte hoe Hazel achter hem kwam staan en zette zelf een stap naar voren in de richten van de jongen. Kelvin ging niet bezwijken voor een simpele onderdaan. Het was wel duidelijk dat de focus van de jongen vooral op Hazel lag. ”Hé,” trok Kelvin zijn aandacht. ”Ik weet niet of je brein dat kan omvatten maar we zijn duidelijk bezig hier, ga iemand anders irriteren.”

x

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. zo mei 17, 2020 9:49 am

Hoe meer de jongen zijn blik in haar probeerde te boren, hoe ongemakkelijker Hazel zich voelde. Daarnet toen Kelvin dat deed, voelde het heel anders aan. Dat was niet ongemakkelijk en het liet haar ook niet angstig voelen, want ze was zich er honderd procent van verzekerd dat hij haar geen pijn zou doen. Maar bij deze jongen was ze er niet zo zeker van en onwillekeurig deed ze nog een stap naar achteren terwijl Kelvin er juist een naar voren nam. De jongen voor hun besloot Kelvin zijn voorbeeld te volgen en ook naar voren te stappen, zijn blik nog altijd gefixeerd op Hazel. Hazel voelde haar huid ongemakkelijk prikken en de tranen verzamelden zich opnieuw in haar ogen. Wat moest hij toch van haar? Ze opende haar mond om iets te zeggen, maar toen fixeerde ze haar blik op zijn ogen en zag ze wat er aan de hand was. En eigenlijk sprak heel zijn houding het ook uit nu ze hem beter bestudeerde. Zijn ogen waren bloeddoorlopen, zijn houding was stijf en zijn handelingen waren loom. Deze man was duidelijk onder invloed van iets. Dat bleek wel toen hij traag zijn hand opstak en in Hazel's richting wees. "Ik wil weten wat haar probleem is," zei hij op een lome manier. "En wel nu." Gevolgd door nog een stap naar voren, iets waar Hazel ijskoud van werd. Zenuwachtig deed ze zelf twee stappen naar voren zodat ze in de buurt van Kelvin was. Ze stond nog steeds half achter hem en schuilde met haar gezicht achter zijn schouder, maar hij zou in elk geval niet helemaal alleen staan als deze gek besloot om iets te doen. "Kelvin, hij is onder invloed," fluisterde ze zacht. "Ik denk niet dat..." Haar woorden werden afgekapt door een geschrokken hoop uitgestoten lucht toen de jongen plotseling nog een paar stappen naar voren deed zodat er weinig ruimte tussen hun in was. Hazel was zo verstijfd dat ze niet direct kon reageren. De enige reactie die ze kon geven, was het vastgrijpen van Kelvin's hand. "Stop met je achter je liefje te verschuilen en zeg wat er is of ik zorg ervoor dat je het me vertelt," bracht de jongen loom, maar dreigend uit. Zijn kille blik, zijn woede en de nabijheid van hem leek zo erg op Steven dat Hazel moeilijk zijn blik vast kon houden en haar hoofd nog meer achter Kelvin's schouder verborg. Daar was het immers veel veiliger dan waar dan ook op dit moment.

tag // @Kelvin Grant

★

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. ma mei 18, 2020 5:42 am

Een onbekende brak door hun gesprek heen en Kelvin voelde meteen ergernis opkomen, vooral omdat de jongen geen eens aandacht aan hem bestede. Hoeveel duidelijk moest hij het maken dat hij en Hazel bezig waren en de jongen moest oprotten? Zijn ogen vernauwde wat zodra de man zijn hand loom opstak, ook Kelvin kon wel concluderen dat hij iets op moest hebben. ”Ik wil weten wat haar probleem is,” sprak hij traag. Even ging de blik van de prins naar Hazel toe. Hij wist nog niets eens wat haar probleem was. ”En wel nu,” ging hij door. Als er een ding was waar Kelvin een hekel aan had was het bevelen van anderen krijgen. Hij was degene die orders uitdeelde en anderen moesten er slechts naar luisteren. Niet andersom. ”Dat gaat je niet aan,” sprak hij voor Hazel, niet onder de indruk van de stap dichterbij die de man zette. Hij voelde hoe ze dichter bij hem kwam staan, daar zou hij haar later op moeten aanspreken. ”Kelvin, hij is onder invloed,” fluisterde ze. Instemmend knikte hij. ”Ik denk niet dat…” voor ze verder kwam zette hij nog een paar stappen naar voren. Haar hand greep zijn hand en Kelvin moest de neiging onderdrukken om zijn hand terug te trekken. Hij moest echt een preek gaan geven over het plotseling aanraken van een prins. Voor haar comfort liet hij het nu voor wat het was. ”Stop met je achter je liefje te verschuilen en zeg wat er is of ik zorg ervoor dat je het me vertelt.” Een afkeurende blik trok inmiddels over Kelvin’s gezicht. Hij was geen ‘liefje’ thank you very much. Bijna verveeld keek hij de man aan. ”Take a hint,” sprak hij kil (heh) om hem vervolgens te bevriezen waar hij stond. Zo simpel was het. Het was vermakelijk genoeg om de geschrokken blik in de ogen van de nu bevroren man te zien, maar hij keerde zich om naar Hazel. ”Ken je hem?” vroeg hij na. In dat geval moest hij ook nog een preek beginnen over betere mensen - zoals hij - kiezen om mee om te gaan.

x

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. ma mei 18, 2020 1:56 pm

Kelvin leek niet onder de indruk te zijn van de man en als Hazel niet had doorgemaakt wat ze had doorgemaakt, dan was ze er vrij zeker van dat dit soort types haar ook koud (teehee) zouden laten, dat ze zich beter had kunnen verweren. Maar de waarheid was dat de herinneringen aan haar verleden zo scherp op waren komen steken dat ze niks had durven doen, buiten zich als een bang vogeltje achter Kelvin te verschuilen en zijn hand vast te pakken. Kelvin bleef er echter vrij kil onder (teehee x2) en had de man niet veel later bevroren. Nu de man compleet stilstond en enkel zijn ogen kon bewegen, zag hij er een stuk minder intimiderend uit en Hazel durfde het eindelijk aan om Kelvin’s hand los te laten. “Sorry voor dat,” mompelde ze zachtjes, zich er scherp van bewust dat ze haar hoofd half tegen zijn schouder had geduwd toen ze bang was geworden van de plotselinge bewegingen van de man. Ze had kort zijn geur in zich op kunnen nemen en ze wist niet of het belachelijk was of dat ze wartaal uitsloeg, maar zijn geur had een aangename uitwerking op haar. Het maakte haar rustiger. En het feit dat hij de man had laten zwijgen, zorgde ervoor dat Hazel nog meer bij hem in het krijt stond. Maar stond ze in het krijt genoeg om hem te vertellen over vroeger? “Nee, maar hij deed me aan iemand denken,” zei ze zachtjes tegen hem. En toen realiseerde ze zich iets: dit was Kelvin. En Kelvin gaf niet veel om de problemen van andere mensen. Als ze het aan hem zou vertellen, zou dat later toch het ene oor uitgaan en het enige wat ze van hem kon verwachten, was een kil knikje. Wat voor haar eigenlijk wel een extra drive was om het juist wel te vertellen. Misschien niet in grote lijnen, maar gewoon de kleine dingetjes zodat ze tenminste niet als een debiel overkwam. Als ze dat al niet genoeg deed, tenminste. Ze haalde diep adem en deed een stap naar achteren zodat de ruimte tussen hun in elk geval vergroot zou worden. Zenuwachtig flitsten haar ogen naar de man voor het geval hij alsnog vrij zou komen, maar hij leek wel op zijn plek te blijven staan en iets rustiger wendde ze zich naar Kelvin, het brandende gevoel in haar armen negerend. “Ik eh…” Ze zuchtte. “Voordat ik naar de lus kwam, had ik een relatie met iemand. Die persoon heeft me, laten we zeggen, slecht behandeld. Die jongen achter jou leek nogal op hem en daarom raakte ik in paniek.” Ze richtte haar blik naar haar handen en mompelde: “Een volledig stomme, misplaatste reactie natuurlijk.” Wat wilde ze op dit ogenblik toch graag door de grond zakken. Hoewel ze eerst achteloos in haar gedachten zichzelf had toegesproken dat het Kelvin maar was, was het feit dat het hem was juist extra beschamend om dit toe te moeten geven. Maar ja, daar was nu toch niks meer aan te veranderen.

tag // @Kelvin Grant

★

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. do mei 21, 2020 8:15 pm

Het was makkelijk om koel (heh) onder de situatie te blijven met de wetenschap dat hij de ander in een paar seconden kon bevriezen. Een ervaren peculiar zou het misschien kunnen ontwijken maar deze man had nog geen eens idee wat peculiarities waren. Kelvin bevroor hem dan ook met gemak zodra hij het zat was. Hazel liet zijn hand weer los. Hij was eerlijk bijna vergeten dat ze zijn hand had vastgegrepen, maar nu veegde hij snel zijn hand af aan zijn jas. ”Sorry voor dat,” mompelde ze. Kelvin zuchtte zacht. ”Voor deze ene keer vergeef ik het, maar ik ben niet hier om je hand vast te houden.” Dat was een niveau waar hij zich niet tot ging verlagen. Bovendien was hij hier sowieso met heel andere doeleinden gekomen, al waren die zowat vergeten terwijl hij na vroeg of ze de bevroren man kende. ”Nee, maar hij deed me aan iemand denken.” Daarmee had hij ruim genoeg informatie. De man deed haar aan iemand denken en was hij bevroren en konden ze door. Het betekende tenminste dat hij geen uitleg hoefde te geven over wat wel en niet goed gezelschap was om mee om te gaan. ”Ik eh…” begon ze duidelijk met het idee dat het er toe deed. Kelvin kon haar net ze goed amuseren en luisteren naar wat er verder kwam. ”Voordat ik naar de lus kwam, had ik een relatie met iemand. Die persoon heeft me, laten we zeggen, slecht behandeld. De jongen achter jou leek nogal op hem en daarom raakte ik in paniek,” legde ze uit. Zijn blik ging van Hazel naar de jongen en toen weer terug waarna hij knikte. Het was een redelijk verhaal. Hij wist niet zeker of hij zich zorgen moest maken of niet om haar mentale gezondheid, maar het was toch niet zijn probleem. ”Een volledig stomme, misplaats reactie natuurlijk.” Even keek hij haar betwijfelend aan. ”Dat valt mee.” Hij had vaak genoeg bediende laten huilen met zijn woorden dat haar reactie ook niet vergezocht was. Waarschijnlijk niet de meest normale redenatie, maar dat viel te zeggen over het grote deel van zijn gedachtes. Hij draaide zich weer terug naar de jongen. ”Als het kon zou ik hem laten vierendelen,” sprak hij alsof het bijna jammer was. Bovendien wist hij dat de man precies kon horen wat hij zei en het zou wel verzekeren dat hij zelfs als het ijs smolt hij nog niet terug zou komen.

x

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. do mei 21, 2020 8:31 pm

Hazel wist niet goed wat ze had verwacht. Misschien dat hij het zou beamen en zou zeggen dat het inderdaad stom was, misschien dat hij zijn schouders op zou halen en er helemaal niet op zou reageren. Wat ze echter helemaal niet had verwacht, was dat hij zou zeggen dat het wel mee viel. Dat haar reactie gegrond was in zijn ogen. Ze wist niet zo goed wat ze daar van moest vinden, noch van het feit dat hij het vervolgens over vierendelen had. Ze wist niet goed wat dat was, maar gezien zijn koninklijke status en de meest logische verklaring die ze erachter kon vinden, zou het wel iets hebben te maken met één of andere MIddeleeuwse straf die niet bepaald lekker zou zijn voor de man als hij uitgevoerd zou worden. Ze vermoedde dat het te maken had met het lichaam letterlijk in meerdere delen te splijten. Was dat niet dat iemand aan vier touwen hing die voortgetrokken werd door paarden? Haar kennis van de geschiedenis ging helaas niet ver genoeg voor dat soort dingen, maar ze wist wel één ding zeker: ze vond het wel lief van hem. Oké, misschien zou niet elk meisje gecharmeerd zijn wanneer iemand zei dat hij een persoon voor haar wilde vierendelen, maar het was Kelvin's manier om te zeggen dat hij het niet eens was met de acties van de man en dat hij hem daarvoor wilde laten boeten. Al wilde hij soms nog zo kil (teehee) overkomen, toch had hij zijn momenten dat hij juist liet blijken dat hij ook wel aardig voor haar kon zijn en dit was er één. Al was dat op zijn eigen arrogante, kille manier. Maar toch... Hij had die man voor haar bevroren, hij had naar haar verhaal geluisterd en hij had duidelijk laten merken dat hij boos was voor wat de man gedaan had. Voordat Hazel zichzelf tegen kon houden, had ze haar hand op Kelvin's schouder gelegd. Deze keer niet om zich achter hem te verbergen of iets dergelijks, maar om zich aan hem op te trekken en hem snel een kus op zijn wang te geven. "Bedankt daarvoor," zei ze, waarna ze snel een knikje gaf naar de man. "Dat was lief van je." Toen drong het volle besef door wat ze eigenlijk had gedaan en een tikkeltje beduusd zijnde deed ze wat stappen naar achteren. Shit. Oh shit. Waarom had ze dat gedaan? Ze dacht dat ze na heel dit gedoe juist afstand wilde houden van jongens, dus waarom deed ze dit? Ze schudde haar hoofd en deed een nonchalant knikje naar waar Kelvin vandaan was gekomen. "Wat kwam je hier eigenlijk doen voordat ik tegen je botste?" vroeg ze op een rustige toon aan hem, alsof haar wangen niet knalrood werden door de actie van daarnet. En daarna voegde ze er lichtelijk aarzelend aan toe: "We kunnen misschien ergens iets gaan drinken of iets van middageten pakken of zo? Anders vind ik het ook weer zo stom als je me eerst redt en ik je dan zo achterlaat."

tag // @Kelvin Grant

★

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. za mei 23, 2020 1:33 am

Uiteindelijk kon Kelvin haar reactie op zijn eigen aparte manier wel begrijpen. De reddering was niet compleet normaal maar dat viel van hem toch niet te verwachten. Daarnaast besloot hij ook dat als het kon hij de man in vieren had laten delen middle ages style. Voor nu was de gedachte eraan en de angst in de ogen van de jongen goed genoeg om hem tevreden te stellen. Het leek erop dat zijn woorden Hazel niet afschrikte wat nog een bonus was aangezien het anders een snel genoeg einde aan hun semi-vriendschap zou maken. Al was Kelvin nog nauwelijks bereid om hun vrienden te noemen, tenslotte was ze uiteindelijk maar een onderdaan. Hij keek verbaasd op zodra ze een hand op zijn schouder legde om vervolgens alleen maar verbaasder te eindigen zodra ze een kus op zijn wang gaf. ”Bedankt daarvoor,” sprak ze met een knikje naar de man. Half bevroren (hah) door de plotselinge actie keek Kelvin haar aan. ”Dat was lief van je,” ging ze door. Blijkbaar leek het besef eindelijk ook tot haar door te dringen aangezien ze naar achteren stapte. Uiteindelijk wist Kelvin ook weer zijn gedachtengang terug te vinden terwijl hij zijn keel schraapte. ”Doe dat niet,” beval hij uiteindelijk. Fysiek contact was prima met mensen van zijn niveau, maar hij kon het niet van iedere onderdaan gaan toelaten. Al helemaal niet met het verwarrende gevoel dat het meebracht. De prins schudde de gedachte van zich af terwijl Hazel door sprak alsof er niks gebeurd was. ”Wat kwam je hier eigenlijk doen voordat ik tegen je botste?” vroeg ze na. ”Er lag geen doel achter mijn wandeling,” legde hij uit. Wat het alleen maar toevalliger maakte dat ze tegen hem aangerend was. Hij wist eerlijk gezegd nog steeds niet of hij er blij of niet mee moest zijn. Het was in ieder geval leuk geweest om de man te bevriezen. ”We kunnen misschien ergens iets gaan drinken of iets van middageten pakken of zo? Anders vind ik het ook weer zo stom als je me eerst redt en ik je dan zo achterlaat.” Een frons trok over zijn gezicht. ”Zolang we het niet goedkoop doen.” Kelvin was meer dan bereid om te betalen voor goede kwaliteit, al verwachtte hij in het miezerige dorp weinig van goede kwaliteit te vinden. Bovendien had hij een introductie nodig tot alles wat er was aangezien hij vooral het huis had verkend tot nu toe. ”En dat het duidelijk is dat je deze eer maar een keer krijgt, ik ga niet zomaar met een onderdaan uit eten.”

x

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. za mei 23, 2020 9:00 am

Kelvin had al een even verwarde uitdrukking als dat Hazel zich voelde. Natuurlijk had ze het bedoeld om een kus op zijn wang te duwen; haar acties spraken op dat vlak wel voor zich. Ze had alleen niet gedacht dat ze het gedurfd zou hebben om het ook daadwerkelijk te doen, zeker gezien het feit dat haar vertrouwen in jongens nogal afgezwakt was sinds heel het gedoe met Steven. Voor Kelvin leek dat echter niet te gelden en was er geen angst om closer met haar te worden, iets wat haar ergens wel een beetje bang maakte. Kelvin liet haar natuurlijk niet close worden en zou haar altijd op afstand houden, maar de opluchting die daar voor Hazel bij had moeten volgen, bleef uit en dat verwarde haar ontzettend. Ze knikte dan ook enkel op zijn woorden om die actie niet te doen, al konden beiden ze nu niet meer terug draaien om het ongedaan te maken. En misschien wilde Hazel dat ergens ook wel niet. Wat haar dan weer meer verwarde. Ze concentreerde zich op Kelvin's woorden toen hij zijn antwoord gaf en ze kon een kleine glimlach niet verhullen. "We gaan naar het duurste restaurant dat Inndyr te bieden heeft," beloofde ze hem. Was dit eigenlijk een soort van date? Hazel kapte haar gedachten meteen af. Natuurlijk was het geen date! Gewoon twee goede vrienden die iets gingen eten. Nou ja, goede vrienden...? Hazel had geen idee hoe Kelvin hun verstandhouding zag en was ook niet van plan om ernaar te informeren. Hazel voelde zich al iets rustiger worden toen Kelvin zijn gebruikelijke arrogantie weer hervatte, al vond ze het vreemd en tegelijkertijd irritant dat er een soort van steek door haar heen ging toen hij haar benoemde als onderdaan. Ach ja. Wat had ze ook verwacht van hem eigenlijk? "Dan grijp ik die eer met beide handen aan," zei ze op een vrolijke toon, gevolgd door een knipoog. Ze wilde niet aan hem laten merken wat er door haar heen ging. Als ze zelf al niet wist hoe ze erop moest reageren, dan zou hij dat ook niet weten. "Ben ik de enige onderdaan die je tot nu toe hebt moeten redden uit de nood?" vroeg ze op een plagerige toon, maar eigenlijk ook wel nieuwsgierig omdat ze wel eens hoogte van hem wilde krijgen omdat ze zo weinig over hem wist. Ze konden immers moeilijk een vriendschap opbouwen als ze niks van elkaar wisten, toch? Ondertussen deed ze een knikje naar het dorp, maar was wel zo slim om hem de leiding te laten nemen. Een kroonprins volgde immers geen onderdaan, toch? Zucht.

tag // @Kelvin Grant

★

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. wo mei 27, 2020 4:40 pm

Meer en meer begon het erop te lijken dat hij alsnog een hele preek moest gaan geven, behalve dan dat niemand het de moeite waard was om er zoveel woorden aan te verspillen. Desnoods stuurde hij Eloise op Hazel af om aan haar uit te leggen wat passend gedrag was en wat niet. Nu was toch al te laat en legde hij zijn focus maar bij Hazel’s volgende woorden. Het kwam hem wel goed uit aangezien hij het dorp nog lang niet goed genoeg kende. ”We gaan naar het duurste restaurant dat Inndyr te bieden heeft,” beloofde ze. Tevreden knikte hij. Hoge verwachtingen had hij er niet van, maar hij kon altijd nog de bediende bedreigen tot ze de beste maaltijd maakte. Zijn aandacht ging weer naar Hazel om te waarschuwen dat het maar een keer zou voorkomen. Hij had zich al eerder tot haar niveau verlaagd door chocoladepudding in de nacht te eten, te vaak kon Kelvin zich zoiets niet veroorloven. ”Dan grijp ik die eer met beide handen aan,” sprak ze vrolijk met een knipoog. Kelvin keek niet heel onder de indruk terug naar haar, maar knikte wel. ”Mooi zo.”

Zijn blik ging al naar het dorp. ”Ben ik de enige onderdaan die je tot nu toe hebt moeten redden uit de nood?” vroeg ze plagerig. Automatisch gleden zijn gedachten naar zijn tijd in het kasteel terwijl hij zonder er bij na te denken al de leiding nam. Hij verwachtte dat ze hem wel zou stoppen als ze bij een goed restaurant uitkwamen, wat niet lang kon duren met de grote van het dorp. ”Ik heb er niet vaak de kans toe gehad, maar dan nog is hun nood niet mijn probleem.” Wat de vraag opbracht waarom hij Hazel wel hielp, maar daar bleef hij stil over. ”Met alle tijd in het kasteel en alles georganiseerd als het was kwam ik niet vaak spontaan mindere tegen,” legde hij verder uit. Kelvin had er ook geen probleem mee om andere mindere te noemen, tenslotte waren het de feiten.

x

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. wo mei 27, 2020 10:00 pm

Kelvin nam zoals verwacht de leiding en Hazel volgde, haar blik gericht op hun omgeving. Haar armen begonnen weer te branden en afwezig wreef ze erover, haar gezicht betrekkend toen dat ze voelde dat haar vingers plakkerig aanvoelden nadat zij ze terug had getrokken. Ze wierp er een heimelijke blik op en zag dat haar hand onder het bloed zat. Het zag er zo waarschijnlijk dramatischer uit dan dat het was, maar echt fijn was het niet om te zien. Ze wist echter dat ze een fonteintje zouden passeren als ze in het centrum zouden zijn en dus liet ze haar zorgen over haar armen maar even varen. Terwijl Kelvin zich naar voren richtte en vertelde over zijn ervaringen met onderdanen, richtte Hazel haar armen naar zich toe en bekeek de schade. Ze beet op haar onderlip toen ze zag dat haar huid echt wel ver open geschaafd was: van haar pols tot bijna aan haar elleboog en dit aan beide armen. Haar linkerarm, waar ze ook op terecht was gekomen, was meer geschaafd en daar druppelde bloed uit. Hazel liet haar armen weer vallen. Ze kon er nu toch niks aan veranderen en als zij ze zou wassen met wat fonteinwater, zou het wel goedkomen. “Is er eigenlijk een bepaalde periode dat je vader van je verwacht dat je in de lus blijft?” Ze keek Kelvin vragend aan. “De tijd staat hier natuurlijk stil en daar niet, dus ik kan me voorstellen dat je straks geen idee hebt hoe lang je al in de lus bent geweest.” Inmiddels waren ze al aangekomen bij het centrum – de wandeling van het park naar het centrum duurde immers niet zo heel lang – en Hazel zag haar kans schoon toen ze de fontein zag. Ze stuurde snel wat water naar zich toe toen ze dacht dat niemand keek en begon haar wond schoon te maken, zacht sissend tussen haar tanden door toen het water contact maakte met haar huid. Ze waste ook het bloed van haar ene hand af en keek vervolgens in het rond, op zoek zijnde naar een restaurant. “Waar heb je zin in?” vroeg ze aan hem. “Iets met pasta of liever iets met vis? Of iets anders?” Ze knikte bij het benoemen van de verschillende soorten eten naar de restaurants die ze op het oog had en wachtte af wat hij ging zeggen.

tag // @Kelvin Grant

★

OOC: Godmode met toestemming!

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. za mei 30, 2020 4:46 pm

Het liefst was hij met een gelijke uit eten gegaan, maar Hazel was goed genoeg voor een tweede optie. Geconcentreerd liep hij door het kleine dorp heen, de omgeving nu echt goed in zich opnemend. Kelvin was eerder in dorpen geweest, maar nog nooit zo klein als Inndyr. Bovendien was bezoeken van een dorp altijd iets officieels geweest, meestal koninklijke zaken. Voor een keer hoefde hij geen front hoog te houden en ergens was het bijna ontspannen te noemen. Behalve dan dat het ook betekende dat hij nergens aan gewend was. Dorpelingen die hem herkende gingen uit de weg, maar die die dat niet deden bleven zonder probleem in de weg staan. Het viel hem niet op hoe Hazel met haar armen bezig was, ook al waren de schaafwonden hem niet ontgaan. ”Is er eigenlijk een bepaalde periode dat je vader van je verwacht dat je in de lus blijft?” vroeg ze met een blik in zijn richting. ”De tijd staat hier natuurlijk stil en daar niet, dus ik kan me voorstellen dat je straks geen idee hebt hoe lang je al in de lus bent geweest.” Hij verzuchtte zich zacht voor hij een antwoord vormde. ”Ik laat Eloise de tijd bijhouden. Ik weiger om hier te lang mijn tijd te verspillen, maar het zal sowieso duren tot ik mijn gave perfect onder controle heb. Niet dat ik hem nu slecht kan beheersen.” Het laatste werd er nog aan toegevoegd voor de zekerheid. Kelvin wist wat hij wel en niet kon, het ging alleen om wanneer emoties ongewenst weer omhoog brachten. Het viel hem ook op dat ze al in het centrum waren en zijn pas vertraagde wat. Nu vielen de schaafwonden hem ook weer op terwijl ze wat water uit de fontein stuurde met zacht gesis. ”Waar heb je zin in?” vroeg ze na. ”Iets met pasta of liever iets met vis? Of iets anders?” Er over nadenkend liet hij zijn blik ook over de verschillende restaurants gaan. Voor hij een keuze kon maken moest er eerst iets geregeld worden. ”Ik kan niet dineren met iemand die er zo uit ziet voor mensen ideeën gaan krijgen.” Kelvin knikte naar haar armen. ”De vis kan wachten. Als ik met je om ga heb je betere kleding nodig dan dit.” Duurder vooral. Bovendien maakte hij zo ook nog bekend dat hij vis had gekozen.

x

Onderwerp: Re: [TW: Geweld] Bad memories. za mei 30, 2020 7:09 pm

Hazel knikte toen Kelvin zijn woorden sprak in verband met zijn gave. “Nee, ik heb gezien dat je het goed onder controle heb,” zei ze met een glimlach tegen hem. Ze herinnerde zich hoe ze verschillende combinaties hadden geprobeerd en hoe ze ontdekt hadden dat ze eigenlijk wel redelijk goed op elkaar afgestemd waren. Kelvin kon voor de regen zorgen en zij zorgde voor het ijs of voor een krachtige waterstraal. Hoewel, Kelvin had ook al wel laten zien dat hij zelf voor het ijs kon zorgen. Ze zag in gedachten weer hoe gemakkelijk hij de man had bevroren en even voelde ze schaamte door zich heengaan omdat ze niet capabel was geweest om de man te bevriezen. Soms wilde ze dat ze van die momenten had dat ze net zo kil (teehee) kon zijn als dat Kelvin daar gestaan had, maar de waarheid was dat haar ex nog veel invloed op haar leek te hebben. Ze zag steeds weer die beelden hoe kwaad hij kon worden en hoe hij naar haar kon uithalen als ze iets deed wat hij niet goed vond. Vooral de laatste weken was dat zo geweest en toen hij zich aan haar had opgedrongen en haar daarna had bedrogen, had ze het genoeg gevonden en had ze eindelijk de moed gevonden om hem te dumpen. Ze had toen gedacht dat hij erg kwaad zou worden, maar dat was meegevallen en het had zeer gedaan hoe kil (teehee x2) hij naar haar had gekeken, de blik in zijn ogen ijzig (teehee x3). Hazel werd uit haar gedachten gehaald toen ze zag hoe Kelvin bedenkelijk zijn blik langs de restaurants liet glijden en ze vermoedde dat hij voor de duurdere optie zou gaan, wat waarschijnlijk op vis uit kon draaien of iets van pasta. Hoewel… pasta was niet zo duur, dus waarschijnlijk vis. En de verwachte keuze werd ook gemaakt. Wat ze niet verwacht had, was dat hij eerst voor andere kleren voor haar wilde gaan en het was haar onduidelijk of dat ze bloosde omdat hij voor haar duurdere kleding wilde gaan kopen of dat hij vond dat ze dat nodig had. “Heb ik ook nog nieuwe lingerie nodig of mag dat nog net door de keuring?” vroeg ze met rode wangen aan hem, meer omdat ze geschrokken was van zijn voorstel dan dat ze echt bedoeld had om sarcastisch te zijn. Ze schraapte haar keel en probeerde hem weer op een normale manier aan te kijken, maar de rode blos viel duidelijk op op haar sproetige gezicht. “En wat voor kleding had je dan in gedachten?” vroeg ze nu op een rustigere manier, hoewel het idee dat Kelvin haar in iets chiquer dan hetgeen wat ze aanhad zou zien haar ergens een beetje onrustig maakte. Ze wist niet goed wat het was, maar ergens had ze wel schrik dat het haar volledig misplaatst zou staan en dat hij haar om die reden zou afkeuren. En ze wist niet waarom ze daar zo veel waarde aan hechtte, want had ze niet met zichzelf afgesproken dat de mening van geen enkele jongen haar nog zou kunnen schelen na wat er gebeurd was met haar ex?

tag // @Kelvin Grant

★

» [TW: Geweld] It feels like insomnia.
» [TW: Geweld] Drinking problems.
» Midnight memories.
» exploding thoughts and memories
» [FINISHED] [TW: Vloeken, geweld] I don't belong in this club.