Nadat de regenbui voorbij was, beloofde het weer om een mooie dag te worden. Tara verbaasde zich er steeds weer over hoe anders het klimaat hier was dan in Schotland. In Schotland was het niet extreem koud, maar veel warmer dan een paar graden boven de twintig zou het in de zomer ook niet echt worden. Of misschien had ze het nog niet eerder meegemaakt omdat ze nu eenmaal niet vaak buiten het kasteel kwam. In het kasteel was het gelukkig altijd een aangename temperatuur en kon ze die wat verlagen als ze het te warm vond worden. De jurk en het korset dat ze in het kasteel droeg, zorgden er dikwijls voor dat ze het algauw te warm had en dat alle warme temperaturen verstikkend aanvoelde. En dus had ze samen met een blondine die ze ontmoet had en die Alicia heette een nieuwe garderobe voor zichzelf aangeschaft nadat ze had geconcludeerd dat ze in haar jurken van het kasteel nauwelijks adem kon halen hier in deze lus. Het was wennen geweest om met blote benen rond te lopen, maar Tara had het aangenaam gevonden en had algauw een bepaalde liefde ontwikkeld voor hoe de zachte stof langs haar huid streek telkens als ze het aantrok. Ook nu droeg ze een zwart shortje en een wit topje dat haar bleke huid blootstelde aan de zon. Ze droeg haar haren in de gebruikelijke zilveren vlecht die ze op het kasteel ook altijd droeg en had haar ijsblauwe ogen donker opgemaakt. Ze liep door het park en draaide haar hoofd naar rechts, waardoor ze kon zien dat een jongen omringd werd door een hoop eenden. Toen ze het positieve gevoel ervaarde dat de jongen leek te omringen, begreep ze wel waarom de eenden in zijn buurt wilden zijn. Zelf werd ze er ook door aangetrokken en niet veel later stond ze naast de jongen. “You don’t always have to use food to attract their attention,” zei ze op een kalme toon tegen hem. “You can use other methods as well.” En met een paar bewegingen liet ze een glanzende, kristallen zwaan voorzichtig op het water terechtkomen, waar ze het liet dartelen in de richting van de eenden. “See?” grinnikte ze toen ze zag dat een paar eenden aangetrokken werden door de zwaan, maar de meesten verkozen om in de buurt van de jongen te blijven, iets wat ze wel begreep. Ze vermoedde dat het een gave van hem was dat die uitwerking op hem en de eenden had; Tara geloofde niet dat ze zich vanzelf zo kom bekommeren om iemand. En eenden kwamen al helemaal niet in groepen zomaar op je af. “How long have you been in the loop?” vroeg ze dan ook.