Are there still beautiful things?

Matthew was niet blind. Het was hem niet ontgaan dat Shay zich de laatste tijd verschrikkelijk voelde. Hij wist niet of het door die hufter kwam dat ze zich zo gedroeg, maar het was duidelijk dat het gedrag van de voor hem nog steeds onbekend zijnde jongen een grote impact had gehad op haar gedrag. Ze maakte zich minder op dan normaal, ze liep rond in trainingspakken en ze dacht hem te kunnen vermurwen door vrolijk te doen wanneer hij in de buurt was. Matthew liep doelbewust op een avond naar hun kamer toe zodat ze konden praten en toen hij de deur opende, zag hij nog net hoe ze snel iets in de lade van haar nachtkastje gooide en deze dichtdeed. Hij kneep zijn ogen kort samen. Wat mocht hij niet zien en wat wilde Shay zo graag voor hem verbergen? Ze vroeg iets over een film aan hem, maar het ging langs hem heen en Matthew fixeerde zijn blauwe blik op haar. “Wat was dat?” vroeg hij zonder omwegen aan haar, knikkend naar haar nachtkastje. Hij sloot de deur achter zich en leunde met over elkaar geslagen armen tegen de deur, zijn blik op haar fixerend. “En zag niet dat het niks is, want die smoes heb je al wel lang genoeg volhouden, lijkt me.” Een zucht ontging hem. “Shay, ik weet dat je je niet goed voelt en ik weet dat het iets met die kloothommel te maken heeft, dus zeg nu maar gewoon wat er is. Ik kan er niet voor je zijn als ik niet weet wat er met je aan de hand is en het doet me meer dan ik zou willen toegeven om je zo… niet-Shay achtig bezig te zien.” Hij fronste bij het eigen gebruik van zijn woorden, maar stond daar niet te lang bij stil. Hij had zich al vaker naar haar opengesteld en als Matthew eenmaal iets voelde, dan draaide hij daar niet omheen.

Matthew’s blik werd strakker toen ze weer een poging deed om te liegen. Zijn kaken klemden zich op elkaar en de spieren bewogen duidelijk in zijn aangezicht terwijl hij haar haast dwong met zijn blauwe ogen om de waarheid te zeggen. Gelukkig wist ze zelf ook wel hoe zwak haar excuus was en midden in haar zin onderbrak ze zichzelf. Matthew ontspande enigszins, maar die spanning kwam alweer even hard terug toen ze met een duidelijk herkenbaar doosje naar hem toe kwam gelopen. De nachtmerrie van iedere tiener en Shay hield het vast in haar handen. Het was voor Matthew al een opluchting dat het doosje niet voor hem bedoeld was, al voelde hij wel de verantwoordelijkheid al op zijn schouders drukken. Hij wist dat hij haar niet zomaar in de steek zou laten als ze echt daadwerkelijk zwanger was, maar hij wist ook dat hij zeker niet klaar was om een soort van tweede vader voor het kind te worden. Of een oom. Of wat hij dan ook mocht betekenen voor Shay. Hij had zijn eigen shit niet eens op orde, laat staan dat hij mee zou zorgen voor een kind. Hij wist echter ook dat hij Shay niet in de steek kon laten en dat werd bevestigd toen die eikel al aan bleek te hebben gegeven dat hij niet voor het kind ging zorgen. Hij was al wel vrij zeker van hoe de avond was gegaan en nam ook aan dat er geen anticonceptie aan te pas was gekomen. Dom van Shay, maar niet enkel haar fout. “Die gozer stopt wel zijn onbeschermde lul in je, maar de gevolgen onder ogen komen, kan hij dan weer niet. Typisch,” zei Matthew op een bittere toon. “Oh, maar ik weet het wel,” zei hij op een resolute toon toen Shay aangaf dat ze niet wist wat ze moesten doen. “Jij gaat naar de badkamer en je gaat die test doen. Hoe eerder we iets weten, hoe sneller we actie kunnen ondernemen.” Hij legde zijn handen op haar schouders en keek haar strak aan. “Je hoeft nu nog geen beslissing te maken over welke keuze je maakt als het wel zo is. Laten we eerst maar eens bevestigd zien of het daadwerkelijk ook zo is. Misschien komt die buikpijn wel van het feit dat je je er zo druk in maakt en heeft dat weer met andere dingen te maken.” Wist hij veel hoe een maandelijkse cyclus werkte. Hij had er nog nooit mee te maken gehad. Zijn worst bloedde nooit. Hij wenkte Shay ten teken dat ze hem moest volgen en opende de deur van hun slaapkamer, de gang checkend. Toen er niemand was, gebaarde Matthew dat ze naar de badkamer moest gaan. Hij wilde dit achter de rug hebben.

Ze leken het er beiden over eens te zijn dat dit de beste beslissing was. Het voelde ergens wel vreemd aan om zulke serieuze beslissingen te maken terwijl ze elkaar weken geleden nog niet kenden. Terwijl meer dan twee maanden geleden zijn enige prioriteit was om met zo veel mogelijk drugs zo veel mogelijk geld in zijn laatje te krijgen. Toen verloor hij zijn beste vriend, ging hij naar de lus en nu leek op korte termijn heel zijn leven opeens veranderd te zijn. Hij zag zichzelf meer dan twee maanden geleden immers nog niet voor een deur wachten terwijl iemand die hij als een goede vriendin was gaan beschouwen over een staafje heen zat te pissen, but here he was. Hij had haar de badkamer in laten gaan na haar terug een droge blik te hebben geschonken en een bemoedigende glimlach, waarna hij met zijn rug tegen de deur leunde en zijn armen over elkaar heen sloeg. Hij merkte dat hij met zijn vingers ongeduldig aan het roffelen was op zijn rechterarm en het moment dat hij naar binnen werd geroepen, leek eeuwig te duren. Dat hij hier samen met haar op de uitslag van de test zat te wachten en niet die eikel zei naar zijn idee al genoeg over het karakter van de hufter. Hij mocht hopen dat hij Matthew niet tegen zou komen; Matthew zou hem helemaal verrot slaan. Als hij een meisje onbedoeld zwanger had gemaakt, zou hij tenminste nog de ballen hebben om de gevolgen ervan samen met haar aan te gaan en haar geen hulp bij haar vrienden te laten zoeken. But then again: hij zou bescherming hebben gebruikt en hij zou niet zomaar seks hebben gehad met wie dan ook. Hij hoopte dat dit voor Shay echt een behoorlijk goede les zou zijn als ze niet zwanger was. Als ze wel zwanger was… Zijn gedachten werden onderbroken door Shay die hem naar binnen riep en Matthew zag haar met het staafje in zijn handen. Hij deed de deur achter zich op slot en ging op zijn hurken bij haar zitten, haar hand in de zijne. Hij nam het staafje van haar over zodat zij het resultaat niet hoefde te zien en richtte zijn blauwe ogen op haar. De nervositeit was duidelijk te lezen in haar blik en hoewel hij zijn blik kalm hield, voelde hij de zenuwen tollen in zijn maag. Het zou een grote impact hebben op zijn eigen levensstijl als ze zwanger was en dat wist hij. Twee minuten leken een eeuwigheid te duren en zijn ogen gleden naar het staafje toen er niks verscheen. Hij wachtte nog een minuut langer. Er verscheen weer niks. Hij blies de adem die hij onbewust in had gehouden uit en keek haar aan. “Negatief,” zei hij op een zachte toon tegen haar. Daarna kneep hij haar hard in haar hand. “Shay, de test is negatief. Je bent niet zwanger.” Een kleine grijns kwam om zijn lippen en zijn maag kwam tot bedaren. Als heel dit gedoe klaar was, ging hij toch eens even goed schijten. Dit gedoe had veel te veel invloed op zijn darmstelsel, als je het hem vroeg.

Matthew zag hoe de realisatie als een bom bij haar in leek te slaan. Haar blik ging van wanhoop naar angst en toen naar pure opluchting. Haar mondhoeken drukten zich omhoog in de mooiste, oprechtste glimlach die Matthew ooit van haar had mogen ontvangen en hij merkte dat zijn ogen zich afzakten naar haar lippen. Die dichterbij kwamen. Hij voelde een bepaalde druk om zijn nek en voordat hij kon registreren wat ze deed, waren haar lippen al op de zijne. Zijn ogen werden groot en verbaasd keek hij haar aan. Voordat hij kon beslissen wat hij met deze handeling wilde doen, werden haar lippen echter al weer van de zijne afgehaald en verontschuldigde ze zich. Matthew keek haar even verdwaasd aan, in zijn hoofd nagaande wat hij bij de kus had gevoeld. Het had niet verkeerd aangevoeld. Zeer zeker niet, zelfs. Hij kon zelfs zeggen dat hij het fijn vond, dat er ergens wel iets in hem was dat wilde dat het langer geduurd had. Ze was mooi, hun karakters matchten bij elkaar en Matthew kreeg hetzelfde gevoel in zijn onderbuik die hij al een paar keer in haar bijzijn had mogen opmerken. En wat versterkt was door de kus, al had die maar enkele luttele seconden geduurd. Het had veel in hem losgemaakt en de prangende vraag kwam bij hem op of dat bij haar ook zo was. “Verontschuldig je je omdat je me hebt gezoend of om welke negatieve reactie het zou kunnen geven?” vroeg hij op een zachte toon aan haar. Hij keek haar recht aan in haar bruine ogen en likte lichtelijk zenuwachtig met zijn tong langs zijn onderlip. “Heb je het enkel in een opwelling van blijdschap gedaan of was het iets wat je zelf echt wilde? En nog eens wilde doen?” vroeg hij aan haar, misschien een beetje direct, but then again: Matthew was nooit iemand om om zijn gevoelens heen te draaien en daar zou hij nu geen uitzondering om maken. En haar antwoord zou bepalen wat zijn uiteindelijke reactie op haar kus zou zijn, had hij zo het gevoel.  

De laatste keer dat hij de nervositeit door zijn lichaam had voelen gaan die hij nu voelde, was toen hij de laatste deal met zijn beste vriend ging doen. Het was net alsof zijn buikgevoel hem toen al van te voren had willen waarschuwen. Deze keer was het echter geen negatief gevoel, maar eentje die positief was. En zelfs al zou ze niet bevestigend reageren, dan wist Matthew dat hij er niet al te lang in zou blijven hangen en dat hij het gewoon zou accepteren. Hij had namelijk niet veel andere keuze. Zijn blik gleed naar haar toen ze haar mond opende om iets te zeggen en hij sloot voor kort even zijn ogen, waarna hij haar blauwe blik op haar richtte en haar haar woord liet doen. Ze beschreef precies wat hij ook al had gevoeld en hij merkte op dat het bij hem al begonnen was vanaf het moment dat hij haar gewond terug had zien keren van die vreselijke nacht met die kloothommel samen. Het had zich op een korte tijd ontwikkeld en Matthew dacht dat dat enkel in sprookjes gebeurde, maar blijkbaar was dat niet waar. Het bewijs stond hier recht voor zijn neus en voelde hij in zijn binnenste. Ze ging verder en vertelde wat ze voelde en waar ze bang voor was, waardoor er een lichte glimlach om zijn lippen ontstond. Toen ze aangaf dat ze het zo weer opnieuw zou doen en dat ze geen spijt had, werd die glimlach een kleine grijns. Haar ondeugende blik maakte meer in hem los dan hij had verwacht, maar Matthew besloot om niet te overhaast te reageren. Hij was die klootzak niet en dat zou hij ook nooit worden. In plaats daarvan kwam hij overeind, zorgde dat de afstand tussen hun miniem werd door een paar stappen naar voren te doen en legde zijn handen in haar nek. “Dat was precies wat ik wilde horen,” mompelde hij nog tegen haar voordat hij zijn ogen sloot en zijn lippen weer op de hare duwde. Terwijl zijn ene hand zich op zijn plaats hield in haar nek, gleed de andere als vanzelf door haar zijdezachte haren heen. De kus zorgde ervoor dat er iets diep in zijn onderbuik borrelde en Matthew kon enkel genieten van het gevoel. Hij kantelde zijn hoofd lichtjes en streek met zijn tong over haar onderlip, vragend om toestemming zodat hij haar mond zou kunnen verkennen met zijn tong. Zodat hij haar meer in zich op kon nemen en voor zichzelf kon bevestigen dat dit was wat hij wilde en wat hij nodig had. Al had hij daar naar zijn idee niet veel bevestiging meer voor nodig; het lekkere gevoel in zijn onderbuik, de tintelingen die door zijn lijf gingen en zijn versnelde hartslag waren al bewijsstukken genoeg naar zijn idee.  

Haar volle lippen tegen de zijne gaf een gevoel dat hij nauwelijks kon beschrijven. Matthew was niet zo heel erg voor de poëzie en hoewel hij wel altijd rekening gehouden had met het feit dat hij ooit wel een relatie zou krijgen, had hij niet verwacht dat dat zo snel zou gebeuren. En al zeker niet met een meisje hier in de lus. Maar dit voelde goed. Dit voelde compleet. Alsof alle drama dat voordien was gebeurd er nu niet meer toe deed. En hij wist dat ze in de toekomst nog vaak gingen botsen samen omdat ze het nu eenmaal zo was dat ze beiden koppig waren, maar Shay was ook het eerste meisje dat zijn muur had weten te breken en hem aan het lachen had kunnen brengen. Hij was nog niet van plan om heel zijn levensverhaal aan haar te vertellen, maar hij wist wel dat ze ook die muren uiteindelijk zou breken en dat hij dat niet erg vond. Hij wilde Shay graag de zijne noemen en zorgen dat haar veiligheid zijn eerste prioriteit was. Hij duwde de gedachten dat hij dan iets anders in de plaats op moest geven opzij en sloot het op in een donker hoekje ergens in zijn achterhoofd. Dat waren geen dingen waar hij nu aan ging denken. De gedachten gleden dan ook automatisch weg toen ze haar mond opende en zijn tong haar mond verkende. Hun tongen speelden een dominant spelletje en Matthew sloeg zijn armen stevig om haar heen en hield haar dicht tegen zich aan toen zij haar armen rond zijn nek legde. Zijn handen gleden naar haar heupen en hielden haar daar stevig vast, net zo lang totdat de kus eindigde. Matthew opende zijn ogen en grijnsde naar haar terug nadat ze hem een kusje gaf. “Laten we teruggaan naar onze kamer,” stemde hij ook in met haar plan. Hij keek haar even aan en een glimlach krulde om zijn lippen. “Gewoon wat praten.” Hoewel ze een mooie meid was en ze zeker iets in hem losmaakte, was het ook wel zo dat hij haar met respect wilde behandelen en haar niet als een lustobject wilde beschouwen. Wat zou komen dat kwam, maar hij ging zichzelf niet haasten in bepaalde dingen en hij hoopte dat ze ook wist dat hij dat niet verwachtte van haar. Hij griste de test die hij had laten vallen van de grond, keek er even naar en brak hem toen doormidden. Hij rolde het stevig in toiletpapier en gooide het daarna achteloos in het vuilnisbakje dat zich naast het toilet bevond. Daarna maakte hij zichzelf met een laatste grijns naar haar onzichtbaar en liet haar voorgaan zodat ze de deur open kon doen en hij mee naar buiten kon glippen.  

Matthew had opgevangen hoe ze naar zichzelf keek in de spiegel en een kleine grijns was om zijn lippen gekomen. Hij had het misschien nog niet officieel gevraagd of gezegd – en als hij eerlijk was, was hij er vrij zeker van dat die vraag langs zijn kant ook niet ging komen omdat hij dat net iets te zoetsappig vond – maar hij moest zeggen dat hij best wel trots was op wat hij bereikt had in de lus. De kus had voor hem min of meer duidelijk gemaakt dat ze elkaar meer dan leuk vinden en wat Matthew betrof, was ze nu zijn meisje. En hij vond het leuk hoe zijn meisje met meer zelfvertrouwen dan de afgelopen dagen naar zichzelf in de spiegel keek. En hij vond het nog leuker dat hij dat gevoel bij haar veroorzaakte. Of misschien was het wel het feit dat haar zwangerschapstest negatief was, maar daar gokte hij niet op. Hij was niet blind en had heus wel gezien hoe ze naar hem had gekeken en haar reactie gevoeld toen dat hij haar zoende. Hij had net zo’n effect op haar als zij op hem. En het voelde fucking goed. Matthew liep geruisloos achter haar aan en glipte mee naar binnen, waar hij zichzelf weer zichtbaar maakte en met zijn ogen rolde toen het meisje aangaf dat hij nog altijd moest gaan slapen. “Sure, sure,” zei hij op een achteloze toon tegen haar, haar zorgen wegwuivend. Hij plofte neer op zijn bed en grijnsde toen hij haar woorden hoorde. “Je mag gerust elke nacht naast me komen liggen, hoor. De bedden zijn er misschien niet op voorzien, maar ik weet zeker dat we wel een oplossing vinden.” Hij grijnsde naar haar en ging op zijn zij liggen, waarna hij uitnodigend op het lege plekje dichtbij hem klopte. “En ik zal wel gaan slapen als ik me moe voel.” Hij grijnsde naar haar met twinkelende ogen. “Ik denk dat je daar weinig tegen in kunt brengen. Wie wil nu niet 100 procent de aandacht van de enige echte Matthew Fields?”