[MC] It's a beautiful day for some fun.

Connor's blik was strak gericht op de horizon. Het was compleet blauw met een paar wolkjes waar de zon slapjes doorheen scheen. Een koele dag met een temperatuur die niet veel deed voor zijn humeur. Kou was goed zolang je maar binnen kon blijven en hij zou toch echt zo de warmte moeten verlaten. Het was al beter dan de afgelopen dagen, dat moest hij toegeven en hij kon begrijpen dat anderen wel naar buiten wilden, maar dat betekende nog niet dat hij het ook wilde. Een zucht verliet zijn mond waardoor het raam even besloeg. Zijn blik gleed naar beneden om te kijken hoe het wit langzaam verdween van het raam. Nature's wonder right. Hij ademde opnieuw op het raam zodat het weer besloeg. Hij moest nu echt eens naar buiten gaan voordat het laat werd. En dat alleen maar omdat iemand hem deze ochtend had vermeld dat hij de afgelopen weken nauwelijks het grote huis uit was geweest. No shit, Connor had zijn aandacht besteed aan het verkennen van het huis. Maar truth be told, hij moest echt eens de omgeving bekijken. Met een nieuwe zucht knipte hij in zijn vingers en verdween van de plaats waar hij een seconde geleden nog had gestaan.
Tussen het hoge gras verscheen hij met een flits van licht en de oneven grond liet hem een stap naar voren zetten om zijn gewicht op te vangen. Meteen voelde hij de koude wind tegen zijn gezicht en in zijn nek. Connor haalde zijn handen uit zijn zakken en trok zijn lange jas dicht. Ook de schaduw van zijn vleugels verdween algauw. Iets wat hij nog steeds niet onder controle had hoe vaak hij het ook probeerde. Iedere keer dat hij zo plotseling van plek veranderde kwamen de zwarte vleermuis achtige vleugels tevoorschijn om te verdwijnen wanneer hij verscheen. Het maakte hem ook niet uit, ze waren badass. Als er nou een manier was om ze langer te laten zien... Met het nieuwe idee ging hij aan de slag.
Connor liep naar voren zonder op te merken dat er in zijn buurt een shirtloze jongen lag. Hij sloot zijn ogen, concentreerde zich op de schimmige vleugels en knipte met zijn vingers. Om enkele meters verder te landen op een onbekende ondergrond. Verbaasd en verward struikelde hij naar voren en viel bovenop het onschuldige slachtoffer van zijn kunsten aka Laxus Dreyar. "Fuck."

Als er een ding was waar hij een hekel had was het bovenop knappe jongens vallen tussen hoog gras. Niet dat het hem vaak gebeurde maar you get the point. Het liet alleen maar zien dat zijn evenwicht niet top was, iets waar je tijdens het teleporteren nog best wel last van kon hebben. Na iedere landing was het nog maar de vraag of hij elegant overeind bleef of voor de voeten van zijn subject viel. En in dit geval was hij niet voor maar op zijn subject gevallen. Gelukkig had Connor altijd wel zijn woord klaar voor situaties als deze. "Guess I fell for you," grijnsde hij. In zijn bruine ogen lag een twinkeling en er stond een onmiskenbare grijns op zijn gelaat. De jongeman onder hem had zeker wel iets aantrekkelijks.
”Well sure babe. Do you want me right here and now?” Hij had nooit eerder met de jongeman gesproken en had geen idee gehad van zijn reactie maar dit, dit was goed. Hier kon hij zeker wat mee. Even gleed zijn tong tussen zijn lippen door om ze af te likken. Dat offer kon hij onmogelijk afstaan. "If you insist." Zijn handen had hij naast Laxus' hoofd geplaatst om zichzelf op te vangen en de hele situatie was quite sexual. De manier waarop hij met zijn lippen vlak boven die van de andere hing, zijn warme borstkas tegen de ontblootte van de man aanduwde en de duim die zacht langs zijn wang gleed. Als ze nu niet in het openbaar lagen... Maar dat lagen ze wel en dus haalde Connor niks uit terwijl hij op de jongeman lag. Bovendien had hij nog wel iets van standaards als het ging om met wie hij naar bed ging. Hij moest minstens de naam van de jongeman weten. Als zijn teleportatie oefeningen gingen eindigen in een one night stand zou hij tenminste weten met wie.

Zijn lippen deden het werk voor hem, hij zag hoe de blik van de jongeman naar beneden gleed. Om het nog iets verder te nemen beet Connor zacht op zijn onderlip terwijl zijn mondhoeken omhoog bleven in wat alleen maar een smirk kon zijn. Automatisch ging zijn blik ook naar de aantrekkelijke lippen van de man onder hem. Hij hoefde zijn hoofd maar een beetje te laten zakken en hun lippen zouden al raken. Ze ademden praktisch de zelfde adem in en uit. Hij voelde de borst van de jongeman op en neer gaan onder hem. In zijn gouden ogen  kon hij hetzelfde verlangen zien en dat liet hem breder grijnzen. Hij zou hier bepalen of ze zouden zoenen, de jongeman onder hem kon daar alleen maar liggen. Hij deed echter nog niks voor de simpele reden dat hij de man nog even wou teasen. Met moeite trok hij zijn ogen weg van de lippen van de jongeman om zijn vragende blik te ontmoetten. ”What’s wrong boy?” Die simpele 'boy' deed het hem all en Connor moest moeite doen om zijn lippen niet aan te vliegen. ”Are you afraid?” A challenge. Als er een ding was waar hij niet tegen kon waren het dat soort opmerkingen die zijn gezag ondermijnde. Hij was in control en moest dat ook blijven. "Never afraid buddy." Zijn ogen boordde zich in de zijne terwijl hij zijn lippen ruig tegen die van de jongeman aandrukte. Hij zakte door zijn handen waardoor hij compleet tegen de jongeman aangedrukt lag. Connor sloeg zijn benen om die van de man en klemde hem vast tegen de grond. Een hand ging omhoog naar zijn zwarte haar om zich daarin te verwikkelen en de andere plaatste hij op zijn wang. Als hij het zo wou kon hij het krijgen.

Nee, hij had zeker niet verwacht dat naar buiten gaan hiermee zou eindigen. Als hij dat had geweten was hij al veel eerder naar buiten gegaan. Helaas, of gelukkig, was zijn gift niet om in de toekomst te kijken. En als hij niet gevallen was waren ze ook nooit in deze situatie beland, of misschien ook wel omdat het leven het zo had voorbestemd. Voorbestemd of niet, Connor genoot ervan. Zijn felle reactie op de woorden van de jongeman leken hem niet te deren. Zijn ogen gleden dicht en hij gaf zich over aan de kus. Hij kantelde zijn hoofd iets naar links zodat hij extra goede access had tot de lippen van de jongeman. Zijn hand klemde zich vast in het zwarte haar om een betere grip te krijgen. Connor haalde zijn lippen van elkaar en liet heel even zijn tong naar buiten glippen, gewoon om de andere zijn lippen te kunnen proeven. Hij voelde de hand over zijn rug glijden en plotseling had hij spijt van zijn keuze om zo'n dikke jas aan te doen. Gelukkig wist de jongeman onder hem al een oplossing voor het probleem van kleding. Koude wind liet hem rillen en kippenvel vormde zich op zijn rug. Maar het was makkelijk te negeren met het warme lichaam onder hem. De hitte straalde praktisch van hun af zoals ze daar in het gras lagen. Hij trok zich terug van de tongzoen om te kunnen spreken. "Just take my fuckin' coat off." Geduld was nooit zijn beste kwaliteit geweest.
Toen Connor voor het eerst in de loop kwam had hij er tegen op gezien om zijn vrijheiden kwijt te raken en vast te komen zitten in voortdurende herhaling. Het was zo eentonig om altijd maar op dezelfde tijd alles weer mee te maken. Iedere keer kwamen dezelfde mensen weer langs en zelfs dezelfde wolken! Nu had hij eindelijk zijn afwisseling gevonden in de jongeman onder hem en hij was nog lang niet van plan om dat te verliezen.

Hij zag iedere beweging van de jongeman onder hem als een aanmoediging om daar te gaan met zijn actie's. Zijn tong glipte naar binnen. Er was niks zachts of romantisch aan, al zijn bewegingen waren uit pure lust naar de jongeman wiens naam hij nog steeds niet wist. Maar wie gaf er om namen als je dit kon hebben? Namen waren pas belangrijk als ze verder gingen en hij een naam nodig had om uit te ademen tegen de zachte huid van de man als ze verder verwikkeld waren. Zijn tong duwde hij zowat de mond van de man binnen in zijn need for more. Maar al was het zoenen geweldig was het niet genoeg om hem te bevredigen en dus vroeg hij snel naar meer. Hij wou van zijn kleren af, nu. De stukken stof belemmerde alleen maar zijn mogelijk om verder te gaan. ”As you wish,” sprak de ander op zijn commando en Connor grijnsde.
Lippen hechte zich aan zijn nek en verdere woorden die hij had willen vormen waren verloren. Dit was te goed om tijd te besteden aan woorden zoeken. Een zachte tong streelde over zijn huid gecombineerd met de sensatie van de prikkeling van tanden. Een perfecte combinatie die bewees dat de jongeman onder hem geen groentje was. Gewillig liet hij zijn jas uittrekken alvorens zijn shirt en hemd ook volgde. De ijzig koude wind sloeg tegen zijn ontblootte huid aan en hij was net wat meer willig om op zijn rug te belanden. Het gaf hem alleen maar meer opties terwijl hij ook nog eens verwarmd was. Grijnzend keek hij op naar de jongeman, zijn twinkeling weerspiegeld in diens ogen. "You forgot a little thing darling." Zijn hand hief hij op met zijn vingers in de houding, klaar om te knippen en te verdwijnen. Connor deed echter nog niks, te benieuwd om de reactie van de jongeman te zien.

Vaag kreeg hij het idee dat wat ze hier speelden een spel van macht was. Geen van hun had tot nu toe aangegeven om zijn positie aan de top te willen opgeven. Dat hij nu onder de jongeman lag kwam alleen maar omdat hij nog een troef had. En stiekem was het best opwindend om eens niet volledig in control te zijn maar in plaats daarvan tegen de grond aangedrukt te liggen. Als de andere besloot nog meer macht de nemen betwijfelde Connor of hij er echt tegen zou protesteren. Hooguit wat meer plagen en doen alsof hij tegenzin had om zijn casuele imago te behouden. Tenslotte had hij nog altijd zijn pride. Vandaar dat hij ook zijn hand ophield, dreigend om te verdwijnen met een simpele vingerknip. Het knippen van zijn vingers was niet nodig maar het gaf net dat extra tintje aan het verdwijnen. Bovendien was het al een gewoonte geworden na vele jaren nonchalant vingerknippen. Hij zag aan de andere zijn ogen dat hij begreep wat zijn plan was. De 'I'm not mad just disappointed' blik liet hem nog wat sluwer grijnzen terwijl hij dreigend zijn duim en middelvinger nog wat dichter bij elkaar bracht. Ieder moment kon hij nu verdwijnen...
”Please, let’s not involve our powers in this.” Hij kende de gave van de jongeman bovenop hem niet eens. Misschien was hij er gewoon minder open mee, Connor was qua dat nogal een show-off, of de man zijn krachten waren subtieler. Iets dat je niet op het eerste oog zag als zweven. Wat trouwens nogal onhandig zou zijn in dat geval. Stel je voor dat je midden in the act zat en je partner plotseling omhoog vloog. Of misschien kon de man wel gedachten manipuleren, vrij nutteloos in dit geval want het was toch wel duidelijk wat ze allebei wilden. Either way, hij kreeg het idee dat zijn dreiging om te verdwijnen niet gewaardeerd werd. ”It would be a shame if I had to hurt that pretty face of yours." Die woorden lieten zijn pupillen net iets groter worden en onbewust likte hij zijn lippen opnieuw af. Dat klonk als een challenge die hij maar al te graag wou aannemen. Het werd nog beter toen de jongeman in de lucht hapte en het leek alsof elektriciteit door zijn tanden stroomden."Hurt me?" Een vernieuwde grijns verspreidde zich over zijn gezicht. "Bitch please, I'd like to see you try." Een paar elektrische sliertjes konden hem echt niet bang maken.

In zijn ongeveer zestig jaar lange leven had hij nooit verwacht dat dit zou gebeuren, gehoopt misschien, maar nooit had hij het zich zo voorgesteld. Sowieso had hij zichzelf gezien als de gene die on top zou liggen. In zijn hele leven was hij nog niemand tegengekomen die de controle van hem kon overnemen.. tot nu toe dan. Hij leek eindelijk zijn match te hebben gevonden in de jongen waar hij toevallig bovenop was gevallen. Alsof de goden hadden voorbestemd dat ze hier in het gras elkaar zouden ontmoeten. En als het de wil van de goden was moest hij die voor een keer maar volgen. Connor wist dat dit het waarschijnlijk was, misschien alleen nu in het gras, misschien nog een paar keer als fuckbuddies. Maar het was clear dat zowel de jongeman als hij er niet meer van verwachtten. Anders zouden ze misschien langzaam aan gaan met liefdevolle bewegingen maar dit was ruig en lustvol. Geen probleem, als je geen relatie had kon je die ook niet verpesten. Er was een reden dat zijn standaard zin "I don't do boyfriends" was. Couple zijn bracht allemaal belemmeringen in zijn gebruikelijke zaken van flirten. Maar een keer of twee in zijn leven tot nu toe had hij het geprobeerd om een relatie te krijgen en die ook vast te houden. De eerste keer op zijn vijftiende met een meisje die wegging toen ze uitvonden dat hij toch net wat meer naar haar broer staarde. De tweede keer minstens dertig fuckboy jaren verder met iemand die echt 'de ware' leek te zijn. Helaas bleek na meer dan een jaar dat de ware niet zo de ware was maar gewoon een cheater.
Hij kon zien dat de jongeman grijnsde in response tot zijn eigen grijns. Zo serieus waren zijn dreigingen helemaal niet, hoogstens om net wat meer spanning naar hun spel te brengen. Hij had iets van de krachten van de man zien doorschemeren maar had nog geen idee van zijn volle capiciteit. Daarom sprak hij nonchalant zijn uitdaging uit tegen hem zonder zorgen.
”Well pay good attention then,” antwoordde de jongeman met een knipoog. Aandacht huh? Met sprankelende ogen keek hij naar de jongeman in afwachting. Ergens lange tijd aan besteden was altijd lastig geweest maar iets gaf hem het idee dat het nu niet lastig zou zijn. Alles leek gemaakt om rond hun heen te gaan zodat hij de aandacht op de knappe man kon vestigen. De kriebelende grassprieten tegen zijn rug voelde hij nauwelijks meer en de koude wind droeg alleen maar bij aan de ervaring. Ergens rechts van hun was een luide vogel neergestreken en niet zo ver weg liepen er mensen langs die hun gelukkig niets opmerkten van hun grasavonturen. Maar Connor's aandacht was alleen maar gericht op de jongeman. Zijn ogen gloeiden helder en waren een goede afleiding van zijn handen die plotseling de zijne grepen. Het verbazend romantische gebaar ging snel over in een shock, letterlijk en figuurlijk. Nogal hulpeloos keek hij toe hoe zijn handen nutteloos werden. Lippen drukte zich tegen zijn hals met bijgevoegde schokjes en Connor's mond viel open. "Holy shit." Hij ontblootte zijn nek nog meer, want wat anders kon hij doen? "That's pretty fucking amazing." Hij wou geen lof geven maar de waarheid kon niet ontweken worden. Het voelde just right. Maar dat betekende niet dat hij plotseling veranderde in een mak lammetje. "But I bet you I can do better."