[FINISHED] Thinking about a lot of things.

Onderwerp: [FINISHED] Thinking about a lot of things. zo apr 05, 2020 10:39 pm

Een kille blik was in Hunter’s ogen te vinden terwijl hij van zijn broodje met hagelslag at. Hij liet zijn blik kort glijden naar de andere kinderen die zich in het huis bevonden, maar hij deed geen moeite om een gesprekje met ze te doen. Hij was nog niet erg lang aanwezig in het huis en hij had tot dusver geen moeite gedaan om zich de namen te herinneren van de anderen. Het liefste wilde hij weer teruggaan naar zijn thuisbasis, zijn excuses aanbieden aan zijn vader en zijn normale leven weer oppakken, maar hij wist dat dat niet ging. Hij wist dat hij voor altijd hier zou blijven. Hij vroeg zich af hoe oud hij inmiddels zou zijn, want de tijd stopte hier natuurlijk. De tijd was gestopt toen hij achttien jaar werd, iets waar hij nog altijd niet aan uit kon, noch aan het feit dat hij vuur beheerste en dat hij ermee kon spelen als hij dat wilde. Aan de ene kant klonk dat cool, maar aan de andere kant had het hem ook veel gekost. Veel dat hem dierbaar was. Zijn gedachten gleden kort naar zijn tweelingbroer, de broer die hij nooit had gehad. Een brok vormde zich in zijn keel en Hunter propte eten naar binnen zodat hij niks zou laten merken. Het was één ding om hier aanwezig te zijn, maar het werd een heel ander ding als hij zijn emoties liet zien aan de mensen die zich hier bevonden. Hij had nog geen moeite gedaan om bevriend te raken met de rest en het stond eigenlijk ook niet zozeer op zijn agenda. Toen één van de jonge kinderen zich dus naar hem richtte, stond hij gauw op en liep naar de tuin toe, waar hij in het gras ging zitten. Na een poosje besloot hij om te gaan liggen, zijn armen achter zijn nek geslagen en zijn ogen richtend op de hemel. En na een korte tijd sloot hij zijn ogen, zich even afzettend van hoe zijn realiteit nu was.

+ Eerste post voor karakter van Lotte

Thinking about a lot of things

Niklas zou het vast niet op prijs stellen als hij zou horen dat Cyrek bij nog geen één gezamenlijk ontbijt was geweest, maar in zijn verdediging was het gezamenlijk ontbijt gewoon veel te druk voor hem. De vele kinderen, jongeren, al die geluiden van bestek en mensen die praatte – het was verschrikkelijk. Het zorgde ervoor dat de wolf in hem onrustig werd en voor eens luisterde Cyrek ernaar. Natuurlijk speelde het ook mee dat Cyrek het liefste weer uit de lus wou verdwijnen en het liefste zo min mogelijk met die gekke te maken had die zich hier bevonden. Niklas had hem duidelijke instructies te geven. Ze waren vrij simpel. Cyrek moest zich enkel gedeisd houden en geen gekke dingen doen. Well.. Dat ging dus nooit gebeuren. Cyrek hield te veel van zijn vers gekregen vrijheid om zich ook meteen weer te gedragen. Gisteren was hij nog tot laat buiten geweest en had hij iemand kunnen overtuigen om voor hem wat drank te kopen. Het was een leuke maar korte nacht geweest. Cyrek kon nooit lang genieten van de leuke dingen in het leven aangezien de wolf in hem nog altijd erg tegen alcohol en drugs was. Het zorgde er immers voor dat zijn instincten werden bedolven en het overweldigde de wolf. Op zich was dat geen probleem, maar als hij de wolf tot het uiterste zou drijven, was er een grote kans dat hij tevoorschijn zou komen en dat was iets wat Cyrek liever voorkwam. Zo had hij het gisteren vroeg beëindigd, waardoor hij vandaag toch redelijk vroeg al weer buiten was.

Cyrek had besloten om in de vroegte van de ochtend naar het dorp te gaan. Het was nu tenminste nog lekker rustig en daarbij waren de broodjes van de bakker het verst. Aangezien hij toch het gezamenlijke ontbijt zou skippen, was dit de beste manier om aan voedsel te komen – niet dat hij er ging voor betalen though. Hij had geen zin om geld te verspillen aan zulke kleine dingen. Subtiel had hij een paar broodjes onder zijn jas gepropt waarna hij de bakker uit was gesneld. Het maakte toch niet uit, de volgende dag zouden de broodjes er net zo weer liggen. De dorpelingen beleefde toch elke dag opnieuw, wat maakte het nou uit of ze de ene dag werden bestolen? Met zijn half gegeten stuk brood liep hij terug de tuin in van Bluebonnet om terug naar zijn kamer te gaan, maar merkte op hoe een jongen uitgebreid in de zon lag. Even kreeg Cyrek de neiging om een omweg te maken om sociaal contact te vermijden, maar hij was te koppig en toch ook ergens nieuwsgierig. Hij liep dichterbij en kwam tot een halt bij het voeteneinde. Met een kleine schop tegen diens voeten hoopte hij de aandacht van de jongen te krijgen. ”This ain’t the best place to take a nap,” murmelde Cyrek wat bespottend. Niet dat hij veel beter wist. Hell, hij was zelf nog maar een paar dagen in de lus. Hij herkende de jongen niet, maar hij herkende hier eigenlijk niemand.

@Hunter storm

FROM MITZI WITH LOVE

Maar natuurlijk werd hij weer gestoord zodra hij even afstand van anderen wilde nemen, zodra hij zich even af wilde sluiten. Het begon met de zon die geblokkeerd werd waardoor er een schaduw over hem heen viel. Als Hunter iets beter was geweest in het tonen van zijn emotie, dan had hij laten merken dat hij het nu koud had. Want ja, in een shirt in de zon gaan liggen en dan opeens moeten dealen met een plotselinge schaduw… Maar aangezien hij geen meid was en klagen over iets al helemaal niet zijn stijl was, opende hij slechts ongeïnteresseerd één oog en keek naar de jongen dat voor hem stond. Ah. Dat soort type. Het “Ik-zit-onder-de-tatoeages-en-ik-rook” type. Stoer hoor, hoe hij daar zo voor Hunter stond en iets zei over dat het niet de beste plaats was om een tukje te doen. Juist ja. Was dat het enige wat hij te zeggen had? Hunter legde nonchalant een arm over zijn voorhoofd en richtte daarna zijn blauwgrijze ogen op de voor hem onbekende jongen. “It will be if you get out of my face, you dumbass,” sprak hij niet bepaald op een vriendelijke manier terug. De schop tegen zijn schoenen was hem niet welgevallen en Hunter reageerde door de jongen ook een trap te geven, maar dan wel iets hoger gemikt. “If you have nothing important to say, get lost. I have to deal with you idiots enough as it is, no need to bother me about this.” En nadat hij dat gezegd had, legde hij zijn hoofd terug neer en sloot hij zijn ogen weer. Zo, hij had zijn zegje gedaan. De jongen zou waarschijnlijk wel zijn gezond verstand gebruiken en nu oprotten, niet dan? Stomme idioot.

thinking about a lot of things

Zodra zijn blik was gevallen op een jongen die in het gras lag, kon hij het natuurlijk niet laten om de jongen er ongeschonden vanaf te laten komen. Hij had veel te veel opborrelende frustratie en irritatie om mensen zomaar te negeren of vriendelijk te zijn. Met een schop tegen diens voeten wist hij de aandacht van de jongen te krijgen. De jongen opende verveeld een oog, waarna hij zijn arm over zijn voorhoofd heen legde en Cyrek aankeek. Cyrek hield zijn hoofd iets opzij, wachtend op een reactie. “It will be if you get out of my face, you dumbass,” sprak de jongen op een niet zo vriendelijke manier die Cyrek enkel breder deed grijnzen. Hij week uit naar achteren zodra de jongen omhoog schopte, maar werd toch geraakt in zijn knie. Het veegde de grijns niet van zijn gezicht af. “If you have nothing important to say, get lost. I have to deal with you idiots enough as it is, no need to bother me about this,” sprak de jongen verder, waarna hij zijn ogen sloot alsof hij nu van zijn probleem af zou zijn. Hah, as if. ”Oh don’t worry, I’m not like the other idiots,” stelde hij de jongen gerust. ”But I still enjoy bothering you,” vervolgde hij met een grijns en keek enkel naar de jongen. ”I suppose you’re new here as well then?” ging hij ongegeneerd verder.

@Hunter storm

FROM MITZI WITH LOVE

“No, you’re not,” antwoordde Hunter bot. “You’re worse.” Nee, hem tegen zijn schoen schoppen om zijn aandacht te trekken was niet bepaald de beste manier om een gesprek met hem te beginnen. Aan de andere kant was het ook wel weer eens nieuw om te zien dat iemand die provoceerde niet gelijk boos werd wanneer er teruggeschopt werd. Nee, de jongen leek het allemaal heel amusant te vinden en aan de ene kant irriteerde dat Hunter, maar aan de andere kant wekte het ook een onverholen nieuwsgierigheid in hem op naar hoe de jongen verder nog was qua karakter. Het zou best wel eens een verademing kunnen zijn als het merendeel van dit godvergeten huis alsnog wel mee bleek te vallen, al had de jongen wel nog flink wat te bewijzen eer dat Hunter dat voor zichzelf kon concluderen. “No, not really,” antwoordde hij. “I’ve been around here like more than a year or something, but I’m just keeping myself as much on the background as I can.” Hij zag immers geen reden om heel sociaal te worden met de anderen hier en dat had hij tot nu toe prima volgehouden. Hij opende zijn ogen weer, maar deed geen moeite om zijn arm van zijn voorhoofd te halen en keek de jongen enkel kort aan. “But I assume you’re new then?” Hij gaf de jongen geen tijd om te antwoorden. “Well, then I might explain the rules for you a bit, seeing you don’t know them. When a guy is laying on the grass and enjoying the sun, you don’t block his view. Ever. And when you do bother him and decide to kick him, be manly enough to receive a kick.” Zijn mondhoeken drukten zich slechts kort omhoog. “Dumbass.” En daarna sloot hij zijn ogen weer. Zucht.

thinking about a lot of things

Terwijl Cyrek met een grijns meedeelde dat hij niet was zoals de andere idioten in het huis, vond de jongen het leuk om er weer bot op te reageren. “You’re worse,” klonk het bot. ”Aw, you flatter me too much,” sprak Cyrek geamuseerd terwijl hij zijn hoofd wat scheef hield. Deze ontmoeting liep misschien niet zoals hij had gehoopt, maar het was altijd leuk om anderen te irriteren. Dat was iets wat Connor hem wel had geleerd. Aangezien de jongen in het midden van de tuin lag en daarbij ook het ontbijt leek te skippen, gokte Cyrek erop dat de jongen ook nieuw was, maar kennelijk had hij het daar bij het verkeerde eind. “No, not really,” antwoordde de jongen. Kennelijk had de jongen dan enkel lak aan verplichtingen. Iets waar Cyrek zich wel in kon vinden. “I’ve been around here like more than a year or something, but I’m just keeping myself as much on the background as I can,” legde de jongen verder uit. Dat klonk behoorlijk saai en vermoeiend in Cyrek’s oren, maar ieder zijn ding. Als de jongen liever alleen was, dan moest hij dat doen. “But I assume you’re new then?” Cyrek kon enkel nog een zuchtte hum eruit laten voordat de jongen alweer verder begon te preken. Cyrek fronste terwijl de jongen sprak over de ‘regels’ die hij zelf begon op te stellen. De woorden waarmee Cyrek eindigen deden hem kort lachen. ”Right, just stand still and let myself get hit? It’s not my fault you can’t aim,” ging Cyrek er bespotten op in. ”And I’m sorry, but I’m not one to follow the rules, especially not if they’re made up by some spoiled brat who needs a beauty nap in the middle of the garden,” vervolgde Cyrek met dezelfde bespottende, maar nu ook uitdagende toon. Hij voelde de wolf in hem al grommen. Kennelijk leek hij en zijn wolf eindelijk eens op dezelfde lijn te zitten.

@Hunter storm

FROM MITZI WITH LOVE

“My aim would’ve been perfect if you hadn’t stepped away from me,” antwoordde Hunter op een laconieke toon. Hij opende zijn ogen weer en zuchtte zachtjes. Het leek er niet op dat deze knul hem met rust zou laten. Hunter keek kort naar beneden en observeerde hem. Hij vermoedde dat de jongen ongeveer een jaar of zeventien moest zijn. Wat natuurlijk niks zei over de echte leeftijd die hij had. Van wat Hunter had begrepen, waren er hier mensen die over de honderd jaar oud waren en die er alsnog uitzagen alsof ze achttien waren. Wat niet zo moeilijk was als dezelfde dag steeds opnieuw afspeelde. Maar goed, dezelfde datum had ook ergens wel iets goed. Geen winter, geen extreme zomer, geen herfstdag vol met regen. Het leek erop dat de lus een perfecte periode had uitgekozen om stil te gaan staan in de tijd, al wist Hunter niet zeker of het wel zo zou blijven. De dag herhaalde zich, maar zij die een bijzonderheid hadden voelden dat natuurlijk niet aan omdat ze wel gewoon hun herinneringen hadden. Ach, wat zou het ook? Het was nu zonnig en hij kon er nu van genieten. Hunter trok een wenkbrauw op toen de knul verder ging met praten. “Watch it, kid,” waarschuwde hij. “Play with fire and you might get burned.” En de jongen moest zelf maar uitzoeken wat dat betekende. Zou hij überhaupt weten dat het een letterlijke betekenis had? Hunter was nog niet kwaad genoeg om nu al een vlam te produceren, maar hij wist dat hij het zou kunnen als hij zich goed genoeg zou concentreren. “But it’s really cool that you can actually describe my personality in such a short time. Good on you!” Zijn stem droop van het sarcasme en hij rolde er met zijn ogen bij, maar een grimas ontstond desondanks toch om zijn lippen. Want ergens amuseerde de jongen hem wel. Ergens.

thinking about a lot of things

“My aim would’ve been perfect if you hadn’t stepped away from me,” antwoordde de jongen op zijn woorden. Oh my god, had die jongen überhaupt ooit gevochten? Opnieuw grinnikte Cyrek zachtjes. ”You need tot hink of how your opponent is going to react before you place an attack and like I said, I’m not gonna just wait till you hit me, I doubt anyone would. So put a bit more thought in it if you actually wanna hit someone,” las Cyrek hem de les. Cyrek had hier en daar wel wat gevechten gehad, maar de meeste waren in zijn wolven vorm geweest aangezien zijn wolf de situatie nogal kon overnemen als hij echt boos werd. Hij ging er niet vanuit dat dat ook nu kon gebeuren aangezien hij nog geen greintje woede of boosheid voelde. Nee, hij vermaakte zich nog perfect. Geamuseerd sprak hij verder of hoe hij zeker niet de regels zou gaan opvolgen die hem worden opgelegd, al helemaal niet van een of andere dude die per se in de ochtend in het gras wou gaan liggen slapen. “Watch it, kid,” waarschuwde de jongen hem. Kid? Excuse him? De jongen was nauwelijks een paar jaar ouder dan hem, tenminste, dat gokte Cyrek. In ieder geval liet hij zich niet denigreren door hem. “Play with fire and you might get burned.” vervolgde de jongen zijn waarschuwing. De grijns verdween echter niet van Cyrek’s gezicht. ”Didn’t know you were so easily triggered,” gaf hij enkel aan. Hij was niet zozeer bang voor de jongen. Natuurlijk wist hij niet wat voor bijzonderheid de jongen had en wist Cyrek ook dat er een grote kans was dat diens bijzonderheid gevaarlijker was dan die van Cyrek, maar dat liet hem niet wegjagen. Misschien was het dom, maar het was hoe Cyrek was. “But it’s really cool that you can actually describe my personality in such a short time. Good on you!” Het sarcasme was overduidelijk, maar Cyrek ging er enkel op in. Wijs was het zeker niet. ”Well thank you!” reageerde hij daarom enthousiast terwijl de brede grijns rond zijn lippen lag. Natuurlijk wist hij dat de jongen het sarcastisch had bedoeld, maar hij had gewoon te veel plezier om nu op te geven. ”I was just guessing, but you do seem like someone who often takes a beauty nap,” sprak Cyrek verder, zich er niet bewust van dat dat op een rare manier als een compliment kon worden opgevat.

@Hunter storm

FROM MITZI WITH LOVE

“I was actually doing that,” antwoordde Hunter op een botte toon. “You seemed like a dumb person to me, so I thought you would just keep standing the way you were.” Hij zuchtte. Waarom moest hem dit nu weer overkomen? Ergens trok de jongen zijn aandacht echter wel. Het was duidelijk dat de jongen hem aan het uitdagen was, maar het was haast bewonderingswaardig te noemen hoe de jongen geen stap terug nam, zelfs niet toen hij bedreigd werd door iemand die ouder was dan hem. Hunter was er vrij zeker van dat hij groter zou zijn dan de jongen, maar dat was lastig te bepalen in de positie waarin hij nu lag. “And now you know,” zei Hunter op een gemaakt vrolijke toon. “Can you go away now now that you found that out? I bet that you’ll sleep better tonight, knowing this information,” ging hij sarcastisch verder, maar zijn mondhoeken drukten zich ongewild toch omhoog toen de jongen begon over een schoonheidsslaapje. “Well, yeah.” Hij liet zijn hand langs zijn kin glijden, waar hij niks anders voelde dan een gladde huid. Hunter en baardgroei ging nou eenmaal niet echt samen, maar dat vond hij niet erg. Liever een gladde kin dan dat hij leek op een neanderthaler. “It keeps my skin soft and makes me look young.” Hij opende zijn ogen en knipperde ze een paar keer achter elkaar op een verleidelijke manier naar de jongen. Zijn mondhoeken drukten zich nog iets verder omhoog en subtiel liet hij zijn arm over zijn mond zakken zodat de jongen hopelijk niet op kon merken dat hij er ook wel lol in begon te hebben. “It’s quite interesting what a good little nap can do to your skin. You should try it sometimes as well. Bet it would help with that ugly face of yours.”

Thinking about a lot of things

Cyrek lachtte kort door Hunter’s woorden. ”You shouldn’t underestimate everyone, no matter how dumb they may look,” reageerde Cyrek op diens woorden met een knipoog. Hij had er geen moeite mee om zichzelf dom te noemen. Hell, hij wist dat hij ontzettend domme keuzes maakte en zichzelf te vaak liet leiden door zijn temperament dan er goed over na te denken, maar daarvoor was hij hier. Hij was hier om van zijn vrijheid te genieten, om domme dingen te doen en heel veel fouten te maken. Zolang die fouten niet zijn fataal zouden worden, zou het vast wel goed worden. De niet zo subtiele hint dat hij weer moest vertrekken werd opnieuw genegeerd. De jongen was veel te leuk om zomaar bij weg te lopen. Cyrek was ervan overtuigd dat de jongen hem ook zou missen als hij weg zou lopen, dus hij zou voor hen beiden nog even rond blijven hangen. De opmerking over het schoonheidsslaapje was opnieuw een opmerking die hij in een impuls had gemaakt. God, wat was hij daar toch goed in. “Well, yeah.” begon de jongen en liet zijn hand langs zijn kin glijden. Cyrek keek met een lichte grijns toe. Hij besefte zich hoe de woorden hadden geklonken, maar hij zou ze niet terugnemen. Hell, als de jongen graag even wou laten zien hoe handsome hij was, moest hij het vooral doen. “It keeps my skin soft and makes me look young.” Cyrek grinnikte zachtjes en schudde zijn hoofd. ”It’s not like time affects your skin here anyway,” reageerde hij enkel erop. Kort lachtte hij door de manier waarop Hunter naar hem knipperde. Oké, misschien liep deze ontmoeting toch iets gezelliger dan hij in eerste instantie had verwacht. “It’s quite interesting what a good little nap can do to your skin. You should try it sometimes as well. Bet it would help with that ugly face of yours.” Opnieuw grinnikte Cyrek. ”Ouch,” murmelde hij en gleed even met zijn eigen hand over zijn wang heen. Hij wist precies hoe hij eruitzag en dat hij er ook behoorlijk gehavend uit kon zien als je beter keek. De littekens van verschillende gevechten waren hier en daar in zijn gezicht gegraveerd. De ergere littekens zaten voornamelijk op zijn borst en rug, iets wat de jongen waarschijnlijk nooit zou zien. ”I’m sorry, but I don’t think beauty naps can save my ugly face,” reageerde hij er daarom op met een grijns.

@Hunter storm

FROM MITZI WITH LOVE

De ontmoeting tussen hem en de jongen die voor hem stond, verliep ietsje anders dan Hunter in eerste instantie had gedacht. Hij had gedacht dat ze uiteindelijk grote ruzie zouden krijgen, maar dat viel uiteindelijk wel mee. De jongen was duidelijk niet gepikeerd door de opmerkingen die Hunter maakte en hoewel Hunter dat in het begin wel was, merkte hij op dat hij er steeds minder last van begon te hebben. Hij grinnikte zachtjes om de opmerking over de lus. Het was nog altijd vreemd te noemen hoe zijn lichaam buiten de lus wel verouderde, maar hij hier daar niet veel van merkte. Hij was dan ergens ook wel blij dat hij als tiener naar hier was gekomen en niet als iemand die al ver boven de veertig was. Het leek hem vrij vervelend om in die leeftijdscategorie vast te zitten, aangezien er in dit huis alleen maar tieners waren. Maar ja, ze hadden hem dat ook gezegd dat er hier geen kinderen rondliepen waarvan de leeftijd hoe ze eruitzagen ouder was dan eenentwintig. Het was soms nog moeilijk te geloven hoe dat allemaal in zijn werk ging, maar hij had het inmiddels al een stuk beter geaccepteerd, al wilde dat nog niet zeggen dat hij niet wilde dat de dingen niet teruggingen naar hoe ze eerst waren. “I don’t think so either,” was zijn droge antwoord op de opmerking van de jongen. Hij liet zijn blik kort over het gezicht van de jongen glijden. Hij was niet lelijk om te zien. Hunter was niet voor de mannen of iets in die trant, maar hij had er zeker geen moeite mee om iemand die hij knap vond te benoemen als datgeen. Er waren mensen die zich daar oncomfortabel bij voelden, mensen van hetzelfde geslacht als zijzelf als mooi bestempelen, maar Hunter had daar vrij weinig moeite mee. “Do you have a name or should Ugly Face be an appropriate nickname for you? I think I quite like it.”

@tag

YTN

Thinking about a lot of things

Een paar seconden nadat Cyrek de woorden had gezegd besefte hij zich dat de woorden meer als een compliment overkwamen dan als een belediging. Op zich maakte het niet uit. Ondanks zijn eerdere woorden was het ook niet per se zijn bedoeling om een gevecht aan te wakkeren. Hij wou enkel plezier hebben. Of dat nou was in een leuk gesprek of een goed gevecht, maakte hem nou niet uit. De sfeer leek naar de goede kant te trekken. Cyrek had er geen moeite mee om zichzelf neer te praten aangezien hij toch al een laag zelfbeeld had. Hij wist hoe hij eruitzag, hij wist dat hij domme dingen deed en hij wist dat hij altijd een mislukkeling zou zijn in de ogen van een ander, dus waarom zou hij doen alsof het mooier was dan het was? Hij had het geaccepteerd, dus de anderen moesten er ook maar mee leren leven. “I don’t think so either,” reageerde de jongen op Cyrek’s reactie dat een schoonheidsslaapje zijn gezicht niet meer zou redden. Cyrek greens enkel wat terug. “Do you have a name or should Ugly Face be an appropriate nickname for you? I think I quite like it,” sprak de jongen verder. Cyrek grinnikte zachtjes en haalde zijn schouders op. ”You can call me whatever you want,” reageerde Cyrek met een plagende knipoog, waarna hij even zijn hoofd schudde. ”My name is Cyrek,” stelde hij zichzelf nu voor. ”So should I call you Sleeping Beauty or will you grace me with your name?” vroeg Cyrek nu op dezelfde manier terug terwijl een grijns nog altijd zijn lippen sierde.

@Hunter Storm

FROM MITZI WITH LOVE

Hunter wilde net op een botte manier vragen of de jongen soms een tic met zijn oog had toen hij zich bedacht dat dat misschien niet het aardigste was om te zeggen nadat ze de strijdbijl zo half en half begraven hadden. Of nou ja, nadat híj de strijdbijl zo half en half begraven had; de jongen tegenover hem leek minder problemen te hebben met Hunter’s opmerkingen dan dat het andersom het geval was geweest. Maar Hunter had voor zichzelf geconcludeerd dat de jongen eigenlijk best wel meeviel en dat er misschien een heel kleine, zeer minieme, zeer minuscule kans zou kúnnen ontstaan dat ze vrienden zouden worden. Hij kon niet eeuwig boos blijven op de rest van de wereld en op de lus, wel dan? En dan vooral op de personen bínnen de lus. Dat wilde niet zeggen dat hij vrolijk met een houten mandje en met bloemetjes overal rond ging wandelen, maar misschien moest hij zijn muur maar een klein beetje laten zakken voor sommige personen. Misschien. Héél misschien. De jongen had zich inmiddels voorgesteld als Cyrek en Hunter kon een kleine grijns nauwelijks onderdrukken toen de jongen een nickname voor hem voorstelde. “Not bad, not bad at all, but I prefer Hunter,” zei hij op een rustige toon tegen de jongen. “Although Sleeping Beauty is quite the compliment, I think you should give it to a beautiful girl or something.” Niet dat hij al erg veel mooie meiden hier in dit huis had gezien, maar goed. Hij had Chloé ontmoet en zij viel wel mee. En voor de rest had hij niet veel andere meiden gezien omdat hij er simpelweg niet op had gelet. “What did you do before you came to the loop? You seem quite young compared to the other children around our age.” En eigenlijk was hij onder Cyrek’s leeftijd ook nog niet echt iemand tegengekomen, niet iemand waar hij op had gelet, tenminste.

@tag

YTN

Thinking about a lot of things

Goed en lang dacht Cyrek niet over zijn woorden of acties na, waardoor het nogal vaak voorkwam dat hij iets verkeerds zei of iets dom deed. In dit geval was het een bijnaam geweest die meer als een compliment over kwam dan een belediging. Cyrek was zich er al snel van bewust en had erop zich geen moeite mee. Het was niet alsof de jongen lelijk was, dus maakte het dan nog uit? De jongen kon zelf toch ook wel na gaan dat Cyrek niet op die manier geïnteresseerd in hem was en dat het enkel een grapje was. Op zijn beledigende manier vroeg de jongen naar zijn naam en stelde Cyrek zichzelf voor. Hij liet de belediging achterwege en besloot verder te gaan op zijn nieuwe bijnaam voor de jongen. De jongen grijnsde lichtjes bij het horen van de naam. “Not bad, not bad at all, but I prefer Hunter,” antwoordde de jongen die dus kennelijk Hunter heette. Cyrek knikte eens. Het was een opvallende naam. Jager. Wat had de jongen gedaan om die naam te verdienen? Niet dat Cyrek moest beginnen over rare namen. Hij wist dat zijn naam ook nauwelijks voorkwam. “Although Sleeping Beauty is quite the compliment, I think you should give it to a beautiful girl or something,” stelde Hunter voor. Zichtbaar rilde Cyrek door de suggestive. ”No thank you. I’m not interested in smoochy shit like love or relationships,” reageerde Cyrek al meteen. Daarbij zou hij als werewolf nooit ‘zomaar’ een vriendinnetje of vriendje kunnen hebben, wetend dat de kans te groot was dat het zijn mate voor life kon worden, en dat wou hij zeker nog niet. Hij was veel te jong om vast te zitten aan iemand anders. “What did you do before you came to the loop? You seem quite young compared to the other children around our age,” sprak de jongen verder. Kennelijk was de eerdere neiging om Cyrek weg te krijgen uit z’n buurt ook al vervlogen. Niet dat Cyrek er moeite mee had natuurlijk. Hij haalde zijn schouders even op. ”I pissed off my dad, so he send me to this loop so my brother could watch over me,” antwoordde hij. Gelukkig waren er genoeg manieren om zijn broer te ontlopen en kon hij daardoor goed zijn eigen gang gaan. ”Who did you piss off to end up in this hellhole?” vroeg Cyrek op zijn beurt met een lichte grijns.

@Hunter storm

FROM MITZI WITH LOVE

Het antwoord van Cyrek zorgde ervoor dat een klein glimlachje om Hunter’s lippen verscheen, al probeerde hij deze te onderdrukken zo snel als dat het gekomen was. De reactie op de woorden die Hunter had gesproken, was vrij normaal voor een jongen van zijn leeftijd. Hunter zelf was vroeger te veel bezig geweest met andere dingen om zich te bekommeren om een meisje en nu hij in de lus was, was dat niet veel anders. Hij had er meer tijd voor en hij hoefde zich minder druk te maken om andere factoren, maar toch… Het was iets dat in zijn bloed zat en dat hij er niet zomaar uit kreeg. Hij ging niet zomaar letten op de meisjes om zich heen en dus kon hij Cyrek’s mening perfect volgen. Hij had altijd haat en woede gekend, dus vond hij het lastig om zich voor te stellen hoe liefde moest zijn, al vermoedde hij dat Cyrek heel andere beweegredenen had dan hijzelf. En dus liet hij het enkel bij een glimlachje en een knikje. Cyrek vertelde over hoe hij zijn vader kwaad had gemaakt en het beeld dat voor Hunter volgde, was zo duidelijk dat de jongen kort ineenkromp. Zijn lichaam verstijfde en hij klemde zijn kaken op elkaar. Automatisch liet hij zijn armen over zijn gezicht zakken, alsof hij zijn ogen beschermde tegen de zon, maar in werkelijkheid wilde hij niet dat Cyrek zijn reactie zag. Zijn vader achtervolgde hem zelfs nog in de lus en dat was iets wat Hunter moeilijk vond om van zich af te zetten. “My dad,” was zijn korte antwoord op Cyrek’s vraag. Hij probeerde het neutraal te zeggen, maar de herinneringen aan de vele littekens en blauwe plekken die zijn vader hem had bezorgd, zorgden ervoor dat er toch een lichte trilling ontstond in zijn stem. “So, your brother has a peculiarity as well. The same one as yours?” vroeg hij snel door. Hij wilde niet dat Cyrek zijn ongemak opmerkte als hij het over zijn vader had. Hij zou nooit in woorden uit kunnen leggen wat er tussen hem en zijn ouweheer gebeurd was en wilde dat ook helemaal niet. Daar waren de wonden te vers voor.

@tag

YTN

» Are there still beautiful things?
» Some things never change
» Best things in life aren't free
» [FINISHED] It's a new day.
» [FINISHED] I won't let the sun go down on me.