Dit was beschamend. Straight up embarrassing. Met een grote regenjas liep ze over de gangen van het huis. De mensen die ze tegen kwam keken haar verbaasd aan. Ze hoorde zelfs een meisje fluisteren: “De regenbui is toch net al geweest?” Een vernietigende blik had Olivia het meisje gegeven. Nou had Olivia absoluut geen moeite om zichzelf uitdagend en sexy aan te kleden. Maar dat zag ze eerder zitten als ze naar een feestje ging of met een leuke jongen had afgesproken. Niet als ze moest schoonmaken voor fucking Laxus. Waarom zou de jongen haar dit aan doen? Olivia had het antwoord in haar hoofd al klaar: omdat hij een psychopathische moordenaar was, zonder enig gevoel van empathie voor iemand anders dan zichzelf. En daar was Olivia wederom slachtoffer van geworden. Maar Olivia zou het met geen enkele glimlach op haar gezicht doen. Mocht ze er plezier aan beleven, dan zou hij dat op geen enkele manier zien. Terwijl ze zijn deur naderde, haalde ze uit haar jaszak een roze flacon met “Lifesaver” erop geprint. Olivia ging voor zijn deur staan, voelde nog even of haar lange paardenstaart goed zat en deed toen de dop van de flacon open. De sterke geur van patron drong haar neus binnen en ze haalde even diep adem. Vervolgens zette ze de flacon aan haar lippen en dronk deze voor bijna de helft leeg. Haar gezicht vertrok eventjes toen de sterke drank haar keel schroeide en vanuit haar slokdarm haar hele lichaam leek te verwarmen. Met een vies gezicht deed Olivia de flacon weer terug in haar lange regenjas en haalde toen diep adem. Het moest maar. Haar gezicht zette ze op Laxus stand: chagrijnig, geïrriteerd en met een attitude alsof ze hier absoluut niet wilde zijn. Met dit gezicht bonsde ze een paar keer hard op de deur, hopend dat hij sliep of het wellicht vergeten was dat hij een afspraak had met haar.  

Tag: @Laxus Dreyar
Outfit: Klik

MONTY

Zijn verwelkoming was iets waar ze zich al aan irriteerde, maar zodra hij de deur open deed en zij hem aan keek, was het alsof er in haar hoofd een knop omging. Haar emoties en gevoelens gingen uit. In haar hoofd begon ze motiverende dingen tegen zichzelf te zeggen. Zonder hem nog een blik waardig te keuren stapte ze de kamer in. Uit haar jaszak viste ze een doekje en een fles met schoonmaakmiddel. Vervolgens trok ze haar jas uit en duwde deze in Laxus zijn armen. Ze pakte de fles beet en keek rond in de kamer. Het was vies en ranzig, maar ze moest ergens beginnen. Olivia haalde diep adem en liep toen naar het raam toe. Met een paar spuiten had ze wat van het schoonmaakmiddel op het raam gespoten en begon te vegen met het doekje. Ondertussen zong ze in haar hoofd liedjes, probeerde ze te tellen, alles om haar gedachte naar iets positiefs om te zetten.