I say "hi", you say "hi", we stay high, you look so pretty, yeah

Met haar vinger veegde ze het witte poeder een beetje weg van haar neus en schudde haar hoofd. Vervolgens keek ze in haar spiegel en glimlachte toen. Ze was nu al een paar dagen in de lus, maar heel veel verder dan drugs gebruiken, slapen en eten was ze nog niet gekomen. Ondanks dat er wel leiding was in de vorm van mentoren en mensen die de leiding hadden, was het verdomd makkelijk om hier onder het oog van iedereen drugs en andere verboden middelen te nuttigen. Tenminste, Blair ging er maar even van uit het verboden was, anders had ze een heel verkeerd beeld van de lus. Misschien moest ze haar kamer maar eens verlaten en op onderzoek uitgaan. Haar lange blonde haren werden naar achteren geslagen en met een vleugje van de wind was ze op weg. Het was alsof haar benen haar automatisch ergens heen voelde. Ze wankelde een beetje en haar ogen stonden eerder op half dicht dan dat ze daadwerkelijk open waren. Opeens was ze in een ruimte met allemaal boeken. Het was donker – was het nacht, of was het licht gewoon uit? Blair had geen idee. Ze liep naar de dichtstbijzijnde boekenkast en pakte er een boek uit. Zachtjes giechelde ze toen ze de voorkant van het boek zag. Het was een enorme walvis die uit het water sprong. Blair sloeg het boek open op een willekeurige bladzijde en draaide het boek toen om. Ze zette het op haar hoofd. Nu had ze een hoedje. Top. Vervolgens pakte ze nog een boek en deed deze ook op een willekeurige bladzijde open. Voorzichtig legde ze het boek op haar arm, maar meteen viel het er af. Awh. Dat was niet de bedoeling. Gefrustreerd pakte ze nog een boek en legde het op haar arm. Meteen viel het wederom op de grond. High grinnikte ze eventjes en pakte een plank van de boekenkast beet om niet om te vallen. Dit was grappig. Dit was goed.