Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer...
Lees verder!
Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:
Aantal berichten : 872 IC-berichten : 172 Leeftijd : 28
Character sheet Bijzonderheid: shadow manipulation Uiterlijke leeftijd: 16 Quote: the memories haunt me, I know that they haunt you too
Onderwerp: Re: Shadow Moses wo feb 22, 2017 9:10 pm
rise from the dead you say? secrets don't sleep TILL THEY'RE TOOK TO THE GRAVE
15:05. Vandaag was een dag vol verrassingen geweest. Hij realiseerde zich nu pas hoeveel behoefte hij daar aan gehad. Doordat elke dag op de minuut hetzelfde verliep, had hij niet eens door hoeveel hij van afwisseling hield. Zelfs al was hij nu medeplichtig aan moord. Het mooie was dat hij wel lekker een wederdienst mocht vragen. Eentje waar hij zelfs zichzelf mee verraste. Normaal was hij niet het type om zo roekeloos om te springen met iets zo gevaarlijk als liefde. Maar dit was onschuldig flirten, dus kon het geen kwaad, toch?
Natuurlijk had hij het langer willen laten duren, maar het was slimmer om haar te laten verlangen naar meer.. En het haar voor even niet te geven. Dan kwam ze later nog een keer terug. Iets wat hij ook voor zichzelf wilde verzekeren. Haythel kwam opnieuw dichterbij, leunde daarbij tegen hem aan. ”Fine, but now you need to take me somewhere fun,” Zei ze, wat hij bijna gemist had omdat hij zo intens naar haar keek. Hij vond het al bijna jammer dat ze van hem weg stapte.
Maar hij moest sterk zijn nu. ”I’m looking forward to it,” Grijnsde ze. ”Same”, Grinnikte hij. Ze verliet de badkamer, door de deur. Amateur. Zelf keek hij nog even naar buiten, waar de regen nog steeds door ging. Geen onweer, wat dan weer perfect was. Hij knipte het licht weer uit, stond zo in de duisternis. Zijn kamer was niet eens zo heel ver, maar hé, waarom lopen als je kon teleporteren?
