Zodra Alicia had verteld dat haar bijzonderheid een hoog IQ was, wist Zeal niet zeker of de bibliotheek dan wel zou gaan helpen. Uit alle plaatsen in de lus was het waarschijnlijk wel de beste plek, maar er was een hoge kans dat er geen boeken waren die haar nog echt konden uitdagen. Waarschijnlijk waren er wel veel boeken die ze nog niet eerder had gezien of van had gehoord, aangezien die boeken van de buitenwereld werden weg gehouden voor de veiligheid van de bovennatuurlijke. "Oh, that is disappointing..." reageerde ze op zijn woorden. Zeal knikte eens. ”I mean, there are enough books about super natural powers you won’t find anywhere else,” voegde Zeal eraan toe in de hoop dat de bibliotheek tenminste haar iets kon aan bieden. "And what is your peculiarity?" werd de vraag terug gesteld. Zeal grijnsde wat. ”Electricity,” antwoordde hij. Hij wou zijn bijzonderheid verder uitleggen en misschien zelfs een voorbeeld geven, maar toen verscheen een schim naast hen. De plotselinge verschijning van de jongen zou hem eigenlijk al niet meer doen opkijken, maar toch keek hij even verbaasd op naar Connor die nu bij hen stond. ”Am I interrupting something?” vroeg Connor hen. Zeal knipperde even om te verwerken dat de jongen inderdaad uit het niets was verschenen voor god mocht weten wat, maar al snel schudde hij zijn hoofd. ”Alicia and I were just talking,” antwoordde Zeal. Hij ging er vanuit dat Connor daarover niet jaloers kon worden. ”In fact, we were just talking about you,” vervolgde Zeal daarom ook al snel om te voorkomen dat Connor te lang na kon denken over waarom Zeal met Alicia aan het praten was. Zeal richtte zich weer tot Alicia. ”Alicia, this is Connor, the part demon I’ve told you about.” Alsof dat nog niet logisch was met Connor’s binnenkomst.

Zeal wou nog trots vertellen over zijn krachten, wetend dat hij er ontzettend veel mee kon en er heel veel ervaring mee had, maar kennelijk voelde Connor zich geroepen om tevoorschijn te komen. Zeal wist niet waarom de jongen plots tevoorschijn was gekomen en besloot de twee maar aan elkaar voor te stellen. "Speak of the Devil,” sprak Alicia met een grijns, overduidelijk was ze zelf erg trots met haar begroeting en natuurlijk kon Connor niet achterblijven. ”At your service,” reageerde de jongen terwijl hij een buiging maakte. Right, alsof er geen verschil zat tussen een demon en de duivel. Zeal voelde ergens de neiging om de twee een lesje in demonen, de hel en satan te geven, maar hij gokte erop dat hij dan enkel geïrriteerde blikken zou krijgen. Het was maar een grapje, hij moest de misinformatie niet te serieus nemen. ”Or should I just say hello,” ging Connor ongestoord verder. Right, natuurlijk, nog meer puns. Zeal rolde eens met zijn ogen en sloeg zijn armen over elkaar. Hij richtte zich op Connor. ”Why are you here Connor?” vroeg hij hem met een scherpere ondertoon dan bedoelt was.

Zeal had het gevoel dat hij verbaasder moest zijn om het feit dat Connor achter hem aan was geteleporteerd. Tenminste, hij gokte erop dat Connor hier was voor hem. Natuurlijk kon hij dat ook mis hebben, maar hij zag de jongen er niet voor aan om uit zichzelf naar de bibliotheek te gaan. Zeal was blij dat de twee het goed leken te vinden, maar was daarbij ook geïrriteerd aangezien hij het eindelijk eens met iemand over bovennatuurlijke krachten kon hebben, maar daar werd nu roet in het eten gegooid. Dus vroeg Zeal Connor al snel wat hij hier deed. ”I was looking for you actually,” bevestigde hij Zeal’s vermoede. ”It’s about our room, I want to switch sides. Mine is getting boring,” legde de jongen verder uit. Zeal fronste eens. ”How can a side even be boring?” vroeg Zeal zich hardop af. Hij schudde even met zijn hoof den weerhield zichzelf ervan om opnieuw te zuchten. ”Fine, just be careful when moving the stuff,” ging Zeal akkoord, wetend dat Connor toch niet een negatief antwoord zou accepteren.

Natuurlijk kwamen de puns meteen boven en Zeal leek de enige te zijn die ze niet grappig vond. Hij besloot er niet veel aandacht aan te geven vroeg Connor in plaats daarvan waarom hij hier überhaupt was. Hij ging er niet vanuit dat Connor hier was voor een goed boek, aangezien de jongen lezen toch niks vond. Al snel bleek dat Connor hem inderdaad iets wou vragen. Connor wou van plek verwisselen aangezien zijn kant ‘saai’ was geworden. Zeal wist niet hoe zoiets in hemelsnaam saai kon worden, maar wist wel dat Connor waarschijnlijk te koppig was om nog ertegenin te gaan. Zeal mocht al blij zijn dat Connor naar hem toe was gekomen om het te vragen. Zo ging Zeal akkoord en zei hij Connor enkel om voorzichtig te zijn als hij de spullen ging verplaatsen. Tevreden keek Connor hem aan voordat zijn blik naar Alicia ging. ”I’ll see you around,” groette hij haar. Het leek erop dat Connor eens niet jaloers was dat Zeal met iemand anders om ging. Wellicht omdat het een meisje was. ”I’ll be careful,” beloofde Connor hem. Zeal knikte eens. ”Take care,” zei hij hem nog, voordat Connor verdween. Met een lichte zucht richtte hij zich weer op Alicia. ”But yes, like I said, he has demon like wings. If he’s truly part demon is something to be figured out,” herpakte hij hun eerdere conversatie.

En zo snel als Connor was verschenen, was hij ook weer verdwenen. Ergens maakte Zeal zich nog zorgen om de status waarin hun slaapkamer zich nu in verkeerde, maar hij wist ook dat zorgen erom maken niks ging helpen en daarbij wou hij zijn aandacht bij Alicia houden en niet bij de catastrofe die in hun slaapkamer plaats vond. Met gemak herpakte hij het gesprek met Alicia, pratend over de demonische vleugels die Connor had laten zien. "Well if you ever see me around again, keep me updated on what you've found," antwoordde ze. Zeal knikte eens. ”I surely will,” beantwoordde hij met een glimlach. Hij overhandigde vervolgens het boek over demonen die hij nog steeds vasthield. ”I hope you enjoy it as well,” vervolgde hij met een knikje richting het boek. ”And if you need any information about supernatural powers that you can’t find in books, you can always ask me, I’m sure I can help you,” sprak hij nog met een glimlach en voegde er een korte knipoog aan toe. Hij hoopte dat ze nog een keer verder konden praten over bovennatuurlijke krachten. Het gebeurde niet vaak dat hij iemand ontmoette die er ook interesse in had, maar hij wou zichzelf natuurlijk ook niet opdringen.

Alsof er niks was gebeurd hoopte Zeal het gesprek weer op te pakken. Hij overhandigde het boek aan Alicia en hoopte dat ook zij het boek leuk zou vinden. Zelfs als je dan een bijzonder hoog IQ had, kon in het boek vast nog genoeg staan over bovennatuurlijke krachten wat ze nog niet wist. Ze glimlachte terug, waardoor zijn glimlach spontaan verbrede. "I'll give it a chance," antwoordde ze. Zeal knikte goedkeurend. Hij besefte dat ze waarschijnlijk het boek, en daarmee alle andere boeken in de bibliotheek, snel uit zou hebben en besloot daarom er ook bij toe te voegen dat als ze nog vragen had, ze ook altijd hem kon op zoeken. "I definitely will. I'll know who to look for now." Zeal’s glimlach verbreedde terwijl hij opnieuw knikte. ”Great, I look forward to it,” reageerde hij met een knipoog. Eindelijk leek het erop dat hij iemand had gevonden die net zo geïnteresseerd was in het bovennatuurlijke als hem, dus natuurlijk wou hij haar graag meer vertellen over alles wat ze maar wou weten en over alles wat hij wist. Echter leek het er ook op dat dit moment niet het moment daarvoor was. De glimlach zakte af van zijn gezicht en hij slaakte een zachte zucht. ”I think I’ll have to check up on my roommate, make sure he doesn’t break anything,” gaf Zeal nu tegen zijn zin in aan. Het liefste bleef hij hier nog langer, ook omdat hij nog nieuw leesmateriaal nodig had, maar hij wist ook dat hij Connor niet lang alleen moest laten als hij eenmaal een gek plan in zijn hoofd had. ”I will talk to you later alright? My room number is 369 if you need me!” zei Zeal nog terwijl hij al naar achteren begon te lopen. Hij gaf haar nog een laatste glimlach toe, waarna hij de bibliotheek uit liep, hopend dat zijn kamergenoot de kamer niet geheel had afgebroken.