Hell of a way to make friends

Onderwerp: Hell of a way to make friends za apr 11, 2020 9:43 am

Met grote passen liep Mike de trap af, de living in. Hij had net vanop het tweede verdiep een beer in de tuin zien lopen en die moest en zou hij van dichtbij zien! Het was echt wel ongelooflijk cool wat je hier allemaal al kon tegenkomen! Hij had mensen gezien die van gedaante konden veranderen zoals hij, mensen die de elementen konden besturen of met iemands gevoelens konden spelen, maar dit sloeg echt alles. Een echte beer! Zou dat ook een veranderde mens zijn, of gewoon echt een beer? Alles kon hier.

Hij was zo bezig met zijn laatste waarneming, dat hij amper op zijn omgeving lette en dus ook pas die kerel met zijn tatoeages pas te laat zag opduiken en er vol op knalde. Hoewel hij niet aan het lopen was geweest, had hij toch een flinke snelheid gehad en tesamen met zijn lengte en gewicht, was het toch een ferme klap. Hij was het gewend van te incasseren vanuit zijn rugby, maar hier moest hij toch ook een paar stappen achteruit zetten en even zijn evenwicht hervinden.

OOC: Eerst Hunter Storm, voel u vrij om er daarna bij te komen!

Onderwerp: Re: Hell of a way to make friends zo apr 12, 2020 4:50 pm

Hunter had geen idee wat hij vandaag wilde gaan doen. Hij had niet echt zin om naar buiten te gaan, maar hij had eerlijk gezegd ook weinig zin om hier te de hele tijd binnen te zitten en niks te doen. Natuurlijk kon hij een film gaan kijken, een boek gaan lezen of in het centrum een ijsje gaan eten, maar dat waren allemaal al dingen die hij eerder had gedaan. Hij overwoog kort om te kijken of hij iemand kon vinden waar hij al eerdere mee gesproken had, maar zag uiteindelijk toch maar af van dat idee. Hij voelde al aan zichzelf aan dat hij weinig zin had om sociaal te zijn en dan zou zo’n contact enkel averechts verlopen. De jongen bevond zich dan ook net in de woonkamer, klaar zijnde om een definitieve keuze te maken, toen iemand opeens vol kracht tegen hem opstormde. Hunter wankelde enkele stappen vooruit en de enige reden dat hij wist te voorkomen dat hij viel, was dat hij een stoel bij de leuning vastgreep en zijn rechtervoet naar voren zette om meer balans te houden. Hunter keek over zijn schouder naar een tamelijk grote jongen en trok zijn wenkbrauw spottend op. “En ik maar denken dat die tatoeages hielpen om op te vallen,” zei hij sarcastisch. “Luister, knul, kijk de volgende keer beter uit je doppen, wil je?” Er was een brandplek verschenen op de plek waar Hunter de stoel stevig had vastgehouden en irritatie was waarneembaar in zijn blik terwijl hij de jongen van boven naar beneden bekeek. Hij dacht niet dat hij de jongen al eerder gezien had, maar daar kon hij zich in vergissen. Ach, wat zou het ook.

Onderwerp: Re: Hell of a way to make friends di apr 14, 2020 5:44 pm

“En ik maar denken dat die tatoeages hielpen om op te vallen." Verbaasd trok Mike een wenkbrauw op. Zo een sarcastische reactie was nu ook weer niet nodig, hij had het ook echt niet opzettelijk gedaan. De kerel voor hem was een beetje kleiner van gestalte en een stuk slanker gebouwd, maar de vele tatoeages deden hem er nu niet bepaald als een lieverdje uitzien.

“Luister, knul, kijk de volgende keer beter uit je doppen, wil je?” Een ongelovige grijns verscheen op Mikes gezicht. Knul, hij? Hij was godverdomme groter als die kerel hier. "Luister kerel, dat neerbuigende toontje van jou is nergens voor nodig." Nu werd ook bij Mike stilaan de frustratie zichtbaar. In normale omstandigheden zou hij zich al lang verontschuldigd hebben, maar met dat botte toontje van deze kerel had hij daar nu eens echt geen zin in.

"Misschien moet je in het vervolg maar eens maken dat je niet in mijn weg loopt." Hij zetten een klein stapje naar voor. Een vage geur van verbrand hout bereikte zijn neus, maar hij kon het niet meteen plaatsen. Waarschijnlijk was er buiten iemand een vuurtje aan het aansteken of was hier ergens een kacheltje aan het branden. Niets waar hij zich nu zorgen om moest maken.

Onderwerp: Re: Hell of a way to make friends wo apr 15, 2020 3:44 pm

In plaats van dat de jongen slim was en zijn kop hield, besloot hij olie op het vuur te gooien en deed nog een extra stapje naar voren. Hunter kon het niet helpen, maar een flashback van vroeger waarin zijn vader een stap naar hem toe deed, schoot door zijn hoofd heen en even wilde hij een stap naar achteren doen. De jongen was duidelijk groter dan hem en had misschien meer spiermassa, maar Hunter had vroeger al geleerd dat weglopen van een probleem niet de oplossing was en dat zwakte tonen gelijk stond aan je overgeven. Nee, deze jongen zou zeker niet zijn zin krijgen. En dus keek Hunter hem niet bepaald onder de indruk zijnde aan en deed zijn kin wat naar boven zodat hij de jongen minachtend aan kon kijken. “Dat beslis ik zelf wel of dat nodig is of niet,” gromde hij geïrriteerd, maar de jongen bleek nog meer te zeggen te hebben en Hunter kon het niet laten om even sarcastisch te lachen. “Ja, want als ik met mijn rug naar je toesta, kan ik ook echt zien dat jij er aan komt.” Hij rolde met zijn ogen. “Groei een stel hersens en neem ook het initiatief om ze effectief te gebruiken, sukkel.” Toen tilde hij zijn hand op die aan gloeien was en richtte hem naar de jongen. “En maak dat je nu een stap naar achteren doet of een flink eind oprot of je zal er spijt van krijgen,” vervolgde hij kil. Als de jongen een gevecht wilde hebben, kon hij er een krijgen wat Hunter betrof.

@tag

YTN

» Trouble in Hell
» ღ It's my heaven, my hell
» Old friends!
» This place is worse than hell
» Match made in hell