[FINISHED] My food went oops.

De jongen gaf aan dat hij geen pannenkoeken hoefde te hebben, maar dat hij wel mee wilde helpen en Alyssa schonk hem nogmaals een brede glimlach. “I would really appreciate that,” zei ze met een brede glimlach tegen hem. Ze zette de mix al klaar, pakte melk uit de koelkast en controleerde snel of ze alles had. Ze voelde haar wangen echter rood worden toen hij zei dat ze zich al voorgesteld had en dat hij Blake noemde. Oh ja. Ze had nog over de accenten en zijn afkomst zitten twijfelen. Waarom was ze dat alweer vergeten? “I also tend to have the Alzheimer’s disease apparantly,’ zei ze nog altijd met de rode blos op haar wangen. Ze lachte wat ongemakkelijk, al twinkelden haar ogen wel vrolijk en vond ze het ook weer niet zo erg. Het was beter dat dan ze hem bij een verkeerde naam noemde, toch? Voor de zekerheid herhaalde ze een paar keer zijn naam in haar hoofd zodat ze hem niet zou vergeten. Blake. Blake. Blake. De naam bleef nu goed in haar hoofd hangen en ze besloot dat ze het wel zou onthouden. En ook het simpele feit niet vergat dat ze zich aan hem voor had gesteld. “Alright, Blake,” zei ze met een grijns tegen hem terwijl ze rode blos eindelijk wat weg begon te trekken, al hield ze haar handen wel wat verlegen tegen haar wangen gedrukt zodat ze de roodheid er hopelijk letterlijk uit kon drukken. Wat het natuurlijk alleen maar erger zou maken, maar ach. “Can you pour some milk in a measuring cup? I think the instructions should be on the package of the mix.” Terwijl ze hem dat liet doen, boog ze zich voorover en pakte een grote pan uit de lade, waarna ze deze op het fornuis zette en zelf een pakje mix opende en deze in een beslagkom deed. Ze pakte een garde zodat ze, zodra Blake klaar zou zijn met de melk, het tot een mix kon roeren. “And remember that you can always poke me if you change your mind and want a little piece of the pancake. I really don’t mind to share with you.” Ze wierp hem weer een vrolijke glimlach toe en gooide het inmiddels lege zakje weg, waarna ze de mix weer terug in de kast stak.

“Well, I might let it happen,” zei ze met een grijns. “I think Azalea is quite the beautiful name, don’t you think? Maybe I’d go for that.” Ze lachte. Nee, ze was nog wel blij met haar eigen naam. Ze zou het maar vreemd vinden als ze haar eigen naam niet mooi zou vinden, al had ze van gevallen gehoord die dat effectief wel hadden. Die echt niet blij waren met hun naam en ze op termijn ook lieten veranderen. Ze zou dat probleem in elk geval niet hebben en dat vond ze prima. Ze grinnikte toen hij haar op een officiële manier toesprak en lachte, waarna ze met haar ogen naar hem rolde en boter uit de koelkast pakte. Ze pakte nog een extra pan zodat hij ook pannenkoeken kon maken. Als ze er te veel had – wat waarschijnlijk het geval ging zijn – dan kon ze het resterende deel nog altijd in de koelkast deponeren en konden andere Peculiars er weer gebruik van maken. Het zou in geen geval verspilling zijn, iets waar Alyssa wel blij mee was. Toen Blake klaar was met zijn deel deed zij de mix in de beslagkom en begon het fanatiek te kloppen met een garde. Het puntje van haar tong stak een klein beetje uit haar mond, maar Alyssa ging nog niet zo op in haar handelingen dat ze de opmerking van de jongen naast haar niet meer hoorde. Met een lachje draaide ze zich naar hem toe, deed stiekem wat beslag op haar vinger en tikte daarmee plagerig op zijn neus. “You’re quite the funny guy, aren’t you?” lachte ze. Ze veegde het resterende deel van het beslag weg van haar vinger, deed boter in beide pannen en liet de mix in haar eigen pan lopen en daarna in die van Blake zodra de boter volledig gesmolten was. “Alright, let’s see who has the best flipping skills,” zei ze met een grijns tegen hem. “I bet yours will be sticking to the ceiling in a few seconds!” Zodra de mix volledig was uitgelopen in de pan en er al vorm begon te komen, hield ze haar pan weg van Blake, flipte er één keer stevig mee en ving de mix bijna perfect op in het midden. Ze wierp hem een grijns toe en knikte naar zijn pan ten teken dat hij het ook eens mocht proberen.

“Well, you’re funny,” reageerde ze met een brede lach naar hem. “At least to me you are.” Dat klonk misschien minder bemoedigend dan dat ze het bedoelde, maar Blake zou vast wel weten wat ze bedoelde, toch? Ze richtte haar aandacht weer op de pan, maar grijnsde naar hem toen hij zijn opmerking maakte. “You’ll be the one wiping your own tears away for this challenge,” zei ze met een grijns tegen hem. Ze had wel een paar trucjes die ze kon gebruiken, wat ook mede te maken had met haar verleden, maar daar zou hij wel achter komen. Nadat zij haar flip perfect had gemaakt en ze met een grijns naar hem keek, zag ze dat hij zijn gave gebruikte om zijn eigen pannenkoek om te draaien. Ze giechelde toen de pannenkoek een slag in de lucht maakte, perfect in de pan terechtkwam en vervolgens door de lucht leek te zweven. Het gaf een grappig zicht en ze vond het eigenlijk wel schattig hoe trots hij leek te zijn met zijn eigen creatie. Ze had echter nog wel een idee dat ze tegen hem kon gebruiken en ze was ook zeker van plan om die uit te voeren toen hij aangaf dat het één-nul voor hem was. De pan werd weer zichtbaar en Alyssa zag dat hij inderdaad perfect in het midden gevallen was. Ze wierp hem een blik toe met samengeknepen ogen, maar de lach brak algauw weer terug door op haar gezicht en ze grijnsde breed naar hem. “I have to say that was a good one.” Ze grinnikte. “But I’ve got a trick on my sleeve as well.” Ze gaf hem een knipoog, haalde diep adem en concentreerde zich toen op de pan. Ze herhaalde de danslessen die ze voordat ze naar de lus kwam had gehad en richtte zich op één bepaald deel. “Watch this,” zei ze nog tegen hem, waarna ze de pannenkoek hoog de lucht ingooide, haar benen wijd uit elkaar deed, haar ene hand in de lucht stak en vervolgens haar hoofd naar achteren wierp waarna ze de pannenkoek perfect in het midden van de pan opving in een lenige split. Ze keek naar hem op en lachte. “Would you look at that,” bootste ze hem vervolgens lachend na. “I call that one-one for me, darling.” Ze lachte uitgebreid en kwam vervolgens weer overeind.

Hoewel Alyssa moest lachen om zijn woorden, kroop er toch wel een lichte blos om haar wangen. "It's a compliment, of course," lachte ze naar hem. En ze meende het. Als al haar ontmoetingen waren zoals deze, dan mocht ze zichzelf de hemel in prijzen. Ze was blij dat ze het zo goed met hem kon vinden en dat ze waarschijnlijk aan het einde dag wel kon spreken van een potentiële vriend. Het deed haar glunderen en met een brede grijns ging ze de strijd dan ook aan. Ze deed haar split die ze op haar dansles had geleerd nog voordat ze naar de lus was gekomen en dat leek hem wel bewondering voor haar te hebben; Alyssa maakte een diepe buiging toen hij begon te klappen. "Oh my God," reageerde ze quasi ontzet. "You're the one using your gift and you're saying that I'm cheating?" Ze begon hard te lachen en schudde haar hoofd, maar voordat ze nog meer kon zeggen, ging de wedstrijd voort. Ze legde haar hoofd in haar nek om te kunnen zien dat de pannenkoek langs het plafond streek, om vervolgens weer netjes in de pan te belanden. Deze keer was het aan haar om te klappen, maar inmiddels had ze al wel weer een nieuwe poging bedacht, al was hij wel wat tricky. "Alright, stand back for this one," zei ze lachend, haar pak pakkend van het vuur. Ze ging bij het gedeelte staan waar het plafond ietsje hoger was dan bij de rest van de keuken, flipte haar pannenkoek omhoog en maakte onmiddellijk daarna een back flip. Omdat ze echter te snel wilde reageren, verloor ze haar evenwicht en viel ze recht op haar kont. Ze hield de pan nog net goed genoeg omhoog om de pannenkoek te vangen, al belandde deze net op het randje zodat hij half in de pan viel en er half buiten hing. Alyssa begon te lachen totdat er tranen in haar ogen verschenen en keek op naar Blake. "Two-two?" vroeg ze vervolgens liefjes aan hem, breed grijzend.

Alyssa voelde dat ze buikpijn kreeg van het lachen en op een bepaald punt moest ze zelfs naar adem happen omdat ze zo hard aan het lachen was. Het was dat ze de pan in haar handen had, anders had ze haar handen ook stevig tegen haar buik geduwd van het lachen. Ze vond het dan ook wel leuk om te zien hoe hard hij moest lachen met haar pogingen om te winnen. En het bleek nog te werken ook; Blake gaf de overwinningsbeker – figuurlijk dan – aan haar en Alyssa kon het niet laten om breed naar hem te grijnzen. “But you’re a great second,” zei ze lachend tegen hem, waarna ze eindelijk overeind kwam en naar haar pannenkoek keek. Ze trok een pruillipje naar hem toen ze zag dat de randen zwart begonnen te worden, aannemend dat ze de pannenkoek maar weg moest gooien. “Okay, let’s make one for real this time,” lachte ze. “Because I’m actually starting to get hungry now.” Het was immers al een uurtje geleden dat ze aan het eten had willen beginnen en het was er nog niet van gekomen, al kon Alyssa daar niet geërgerd over zijn als ze zag met welke reden dat zo was. Ze vond Blake aangenaam gezelschap en het was lang geleden dat ze zich echt nog eens zo te pletter had gelachen met iemand die niet uit haar pleegfamilie kwam. Met een glimlachje gooide ze de aangebrande pannenkoek weg en deed opnieuw boter in de pan, waarna ze de mix weer in de pan goot. “Thanks for the good laugh,” grinnikte ze tegen hem. “Although I kinda have a confession to make.” Ze probeerde hem serieus aan te kijken, maar de brede lach brak algauw weer door op haar gezicht en ze lachte. “I had dance lessons before I came to the loop, so I guess I kind of had the advantage when it came to showing off moves.” Ze grinnikte en begon met een spatel onder de randen van haar pannenkoek te duwen zodat het deze keer geen tweede keer aan zou branden. “Did you do some kind of sport?” vroeg ze vervolgens aan hem, de spatel naar hem houdend zodat hij deze kon gebruiken als hij dat wilde.

Alyssa’s grijns werd steeds een beetje breder bij elk knipoogje dat ze kreeg van de jongen. Het was een hele verandering van gedrag hoe hij eerst nonchalant in de keuken stond tegenover hoe hij nu was, ongeveer iets meer dan een uur later. Ze wist dat ze dat effect wel op anderen kon hebben omdat het haar zo vaak overkwam. Haar vrolijkheid was aanstekelijk en ze had eigenlijk nooit echt problemen met anderen gehad omdat ze zo rustig en vrolijk reageerde dat zelfs de koelste kikkers uiteindelijk wel wat ontdooiden. Ze had natuurlijk ook momenten gehad dat dat niet zo was, maar dan was ze uiteindelijk wel weggegaan als het te heet werd onder haar voeten. De beginnende band die ze met Blake op aan het bouwen was, voelde echter wel aangenaam aan en Alyssa zou het zeker een leuk idee vinden om meer tijd met elkaar te spenderen doorheen hun verblijf in de lus. Voor nu was een rustig, aangenaam gesprek echter ook leuk om te doen en Alyssa grinnikte om Blake’s reactie nadat ze hem had verteld dat ze danslessen had gehad en eigenlijk dus best wel een voorsprong op hem had wat het tonen van haar moves betrof. “How could I ever forget hundreds of lessons of torture?” lachte ze. Ze had voornamelijk aan hiphopdansen gedaan, maar ze had ook een tijdje balletlessen gevolgd en voor de lol had ze met een vriendin ook paaldanslessen gevolgd, al waren ze daar al snel mee opgehouden toen bleek dat ze meer lachend van een paal vielen dat dat ze er echt een sexy show van konden maken. Ze had echter wel haar tips en tricks, dus als ze ooit eens een show moest opvoeren, wist ze wel hoe ze dat kon doen. Ze knikte toen hij zei dat hij niet echt aan sport deed buiten de verplichte lessen op zijn school, maar een brede grijns brak uit toen hij over motors begon. “Motorcycles, huh?” Ze lachte breed. “We should find a motorcycle around this place or somewhere else when we have the chance and should take a ride together.” Ze begon te lachen. “That would go so well!” Ze zag hun al slap van de lach over de motor hangen. “Now I see an image of you behind the handlebar and me just holding onto you in pure fear.” Ze lachte opnieuw. “Yeah, that would defenitly go so well for the both of us!” En grijnzend zond ze hem een knipoogje terug, waarna ze haar pan een voorwaartse beweging liet maken zodat de pannenkoek zich met een flip omdraaide. Om vervolgens perfect in het midden te belanden. Hell yeah!

“The first lessons were pure torture, the rest was actually quite fun. I trained like four times a week and I practised sixteen hours per week. Remembering the steps and get in perfect sync was what took the most time and effort, but aside from that it was actually really fun.” Ze glimlachte. “I specialized myself in hiphop and I actually did some ballet lessons. I used to mix those two up to get a cool dance and it was overall just really fun.” Er verscheen een twinkeling in haar ogen terwijl ze terugdacht aan die heerlijke tijd. Ze vond het jammer dat ze die tijd voorlopig even niet meer terug kon halen, al had ze de danspasjes wel genoeg in haar hoofd zitten om ze weer naar boven te halen als ze dat zou moeten. Ze vertelde Blake nog maar even niks over het paaldansen; misschien kon ze hem op een later stadium van hun vriendschap wel eens verrassen met enkele moves die ze kon, maar voor nu besloot ze om het nog wat oppervlakkig te houden als hij een demonstratie wilde zien. Het gesprek ging echter al snel over naar motors en Alyssa luisterde geïnteresseerd naar zijn woorden. Telkens als er een lach doorbrak op haar gezicht, werd zijn lach breder en werd daardoor haar lach ook weer breder. “Well, maybe we should wait it out before we judge. We might actually surprise ourselves.” Ze grinnikte en schudde lachend haar hoofd. “I would like to show you some more moves, but I would like to eat my breakfast in peace. So that means I’ll show my moves after I ate so I can have broken bones with a full stomach.” Ze gaf hem plagerig een zetje en flipte haar pannenkoek nog een laatste keer, waarna ze hem op het bord liet glijden dat ze naast het fornuis had gezet. Plagerig stootte ze hem met haar heup een beetje opzij zodat ze weer bij de boter kon, welke ze opnieuw in de pan liet glijden zodat ze heel het proces van het pannenkoeken bakken weer kon herhalen. Simpel, toch?