Zo gezegd, zo gedaan: Hunter was naar de supermarkt gegaan die zich in het centrum van Inndyr bevond en had vier flessen alcohol gepakt. Twee flessen voor hem, twee flessen voor Cyrek. Hij had de vorige keer met Connor gezien wat een fles met hem deed en hoe het was afgelopen toen hij de halve fles tegen de muur kapot had geslagen. Hij had geen alcohol meer gehad, maar had er wel een leuke avond voor teruggekregen. Hoewel hij dronken was geweest, herinnerde hij zich nog genoeg van de avond om zich te kunnen beseffen dat hij Connor als een vriend had gezien en niet meer als een kennis. Hij had de jongen daarna niet meer gezien, maar hij was er vrij zeker van dat het er nog eens van zou komen. Hij was benieuwd of hij bij Cyrek ook in een rap God zou veranderen, maar dat zou hij nog wel zien. Het zou hem in elk geval afleiden van de miserie en dat was zijn doel. Als hij er een nieuwe vriend bij maakte, dan was dat prima. Als dat niet zo was, dan was dat ook prima. Hunter’s doelstellingen om een goede avond te hebben, lagen niet erg hoog wat het maken van vriendschappen betrof en hij dacht dat dat voor Cyrek hetzelfde was. Als ze beiden maar hun middelen kregen, dan zat het wel goed. En dus liep hij met de vier flessen in een tasje naar het park toe. Hij had niet specifiek gezegd waar in het park hij de jongen zou ontmoeten, maar hij gokte dat Cyrek meer aan de rand van het park zou blijven zodat Hunter hem makkelijk tegen zou komen. En inderdaad; Hunter herkende het silhouette van de jongen al snel en liep op hem af, het tasje naast zijn voeten neerzettend en er een fles uithalend voor Cyrek. “Don’t blame me if the inside of the toilet is the only thing you’ll see tomorrow,” zei hij met een grijns tegen de jongen.

“Good, because my previous experiences have shown that I’m not a good father figure,” reageerde Hunter op een toon waarop het niet duidelijk was of hij ermee aan het lachen was of dat hij het serieus meende. Als hij dronken werd voordat hij naar de lus kwam, dan was het altijd in zijn eentje en hield hij zich afzijdig van anderen. Je zou denken dat Hunter een afkeer zou hebben voor drank omdat zijn vader een alcoholist was, maar Hunter begreep juist wel waarom die oude man naar de drank greep. Hij begreep alleen niet waarom hij er handtastelijk van werd. Hunter had tijdens zijn dronken bui met Connor geen enkele keer de zin gehad om slaags met de jongen of iemand anders in de lus te raken. Hij had plezier gehad en hoewel hij de ochtend erna erachter gekomen was dat het niet veel had gescheeld of hij was over de rand van de klif getuimeld, had dat hem er niet van weerhouden om de motivatie te hebben Connor nog eens op te zoeken en zich nog eens lam te zuipen. Maar plannen veranderden blijkbaar en nu zat hij met iemand die niet eens oud genoeg was om zijn drank zelf te gaan kopen. “Nah, it’s okay,” antwoordde Hunter. “I’ve got it.” Hij zei er maar niet bij dat hij de drank letterlijk gepakt had. Als in niet betaald. Hij gaf al geen goed voorbeeld door de jongen zich lam te laten zuipen, laat staan dat hij ook nog eens erbij zei dat hij de drank had gestolen omdat het toch niks uitmaakte. De man zou geen extra geld verdienen of verliezen als Hunter het zou betalen of laten liggen en Hunter zou het wel merken aan zijn portemonnee. Hunter draaide de dop van zijn tweede fles drank af en stak zijn fles naar Cyrek toe. “Cheers,” zei hij, waarna hij het topje van zijn fles tegen die van Cyrek duwde en meteen grote slok nam. De alcohol brandde in zijn keel, maar dat was niet te merken aan de gezichtsexpressie van de jongen. “How often do you get drunk?” vroeg hij aan de jongen. Nu hij nog normale gesprekken kon voeren, zou hij dat doen ook. Dat zou straks wel anders worden als er genoeg alcohol in zijn systeem zat.

“I once got a girl pregnant and she decided to not let me see the baby because she thought I couldn’t handle it,” zei hij op een serieuze toon. Connor zou zich waarschijnlijk een breuk lachen als hij hoorde wat Hunter zojuist gezegd had. De jongen was dan ook de enige die wist dat Hunter nog maagd was en dat zelfs zoenen met een meisje hem nooit echt gelukt was. Er waren kansen genoeg geweest, maar Hunter had er gewoon geen behoefte aan gehad. Maar ach, er een grapje over maken kon wel, niet dan? Er waren genoeg jongens die opschepten over dingen die nooit gebeurd waren. Alsof een jongen in één week echt meer dan vijf meisjes in zijn bed had kunnen krijgen. Hunter had dat soort verhalen nooit echt geloofd en had er eerder zijn ogen op gerold. Hunter richtte zijn blik weer op Cyrek toen deze begon te praten en fronste kort toen de jongen zei dat hij elke dag dronken werd. Het leek wel een soort therapie te zijn voor de jongen. Hunter besloot echter om er niet achter te vragen. De jongen zou er zijn reden wel voor hebben en voor de rest kon het Hunter weinig schelen of de jongen zich elke dag naar de kloten zou drinken. Dat was zijn eigen keuze. “I’ve never relied too much on booze,” gaf hij toe. “I just drink it for the occasion, but not to use it as a medicine to soften mental pain or anything.” Hij hield, nadat hij dat had gezegd, de reactie van de jongen scherp in de gaten. Hij had er misschien niet naar gevraagd, maar dat wilde niet zeggen dat hij geen vermoeden had in het waarom de jongen zo veel zou drinken. “What kind of behaviour do you have when you’re drunk?” Als de jongen gewelddadig zou worden, dan zou Hunter zijn juiste moment kiezen om te verdwijnen. Alles behalve dat opnieuw meemaken, immers.

Er viel een duidelijke verandering op te merken in de houding van de jongen, wat Hunter deed vermoeden dat hij wel eens gelijk kon hebben. Iemand sloeg niet zomaar zo veel alcohol achterover. Zijn vader was ook pas echt goed beginnen drinken toen zijn moeder hun verlaten had. Het was met de dood van zijn broertje begonnen dat hij niet kon verwerken en was verder gegaan toen zijn moeder hun in de steek had gelaten na hem meerdere keren gewaarschuwd te hebben dat ze niet langer met zijn gedrag kon omgaan. Maar omdat ze steeds was gebleven, had zijn vader haar voor als vanzelfsprekend beschouwd en op een dag was ze weg. Maar goed, het toonde dus aan dat mensen begonnen te drinken om iets te vergeten of te verdoelezen. Aangezien Hunter echter niet zou beginnen over waarom hij niet aangeraakt wilde worden en Cyrek eerder niks had gezegd over zijn reacties, besloot Hunter dit met een begrijpend knikje ook maar te laten varen. “I used to go to the club every weekend. Since I came to the loop, I only did it twice,” antwoordde hij uiteindelijk. Hij rolde met zijn ogen toen Cyrek niet echt een antwoord gaf op zijn vraag. “If you get violent I’ll burn your ass and feed it to a dog,” waarschuwde hij de jongen. “I would eat it myself, but I’m not a cannibal and I think you taste disgusting anyway.” De alcohol begon duidelijk al in zijn systeem te geraken; Hunter begon meestal onzin te vertellen als hij te veel alcohol had gedronken. Toen hij naar de fles keek, zag hij dat er al meer dan een kwart uit was. Het probleem met hem en alcohol was dat hij het dronk alsof het water was en dat het te snel in zijn bloed kwam omdat hij niet vaak dronk. Dat hield Hunter echter niet tegen om de fles opnieuw naar zijn lippen te brengen en weer een grote teug te nemen.

Hoewel het hem niet beviel dat Cyrek geen antwoord gaf op zijn vraag en daarmee dus ook niet liet blijken of hij nu wel of niet gewelddadig werd, was het ook weer zo dat Hunter ook gewoon weg kon gaan als dat wel zo was. En dat hij, zelfs in een dronken staat, zichzelf nog steeds kon verweren als dat echt zou moeten. Dus nee, hij hoefde eigenlijk helemaal geen angst te hebben voor dit soort dingen. Hij zou wel zien hoe de middag en de avond nog zouden verlopen, maar hij kalmeerde zichzelf in elk geval wat met zijn rustige attitude en richtte zijn blik weer op Cyrek toen deze een opmerking maakte op zijn woorden. “Strawberries?” Hunter nam de jongen inschattend in zich op, alsof hij op deze manier echt probeerde te concluderen hoe dat de jongen zou smaken. “No, you probably taste like shit,” zei hij uiteindelijk. “Not that I ever tried to eat that, but oh well.” Hij trok een vies gezicht bij het idee dat hij een hap zou nemen van zijn eigen ontlasting. Dat klonk echt vies en hij verwierp de gedachte dan ook meteen. Alsook de drang om hardop te gaan rappen. Als Connor het al niet accepteerde, dan zou Cyrek dat zeker niet doen. Alhoewel… “How do you like rap songs?” was er al uit voordat hij het tegen kon houden. “Because I can probably make some good rhymes and lines and Connor doesn’t appreciate it, but maybe you will.” 

Hunter greep overdreven naar zijn borst toen ook Cyrek niet in de mood leek te zijn om zijn rap songs aan te horen. Hij gaf niet alleen aan dat hij meer voor metal was – wat Hunter echt de grootste zooi vond wat je maar kon luisteren – maar ook was het duidelijk in zijn blik te bemerken dat hij zo zijn twijfels had bij Hunter’s rapkunsten en Hunter keek hem dan ook met samengeknepen ogen aan. Hij was er namelijk vrij zeker van dat hij wél talent had. Hij opende zijn mond dan ook, helemaal klaar zijnde om Cyrek één van zijn vette rapteksten te laten horen, maar de jongen onderbrak hem door over Connor te beginnen en Hunter slikte de woorden weg. Voor zover je woorden weg kon slikken. Hoe zouden die dan proeven? Hij had geen idee. Hij schudde zijn hoofd verward door zijn eigen gedachten en nam nog een slok, wat de gedachten er vast niet beter zouden maken, maar ach. “You mean the stupid man whore?” vroeg hij. “Yeah, I know that piece of shit.” Er was echter duidelijk aan zijn blik te zien dat hij niks meende van zijn woorden en dat hij Connor juist wel kon appreciëren, al was hij nog steeds niet zeker of Connor en hij wel vrienden waren. “When we were drunk, we were a good team. He was Special Agent Con-Con and I was Detective Hunty.” Hij zuchtte. “Or as Connor put it: Special Agent Con-Con and Detective Virgin.” Hij rolde met zijn ogen. Alsof maagd zijn nu echt zó erg was. “But he apparently has a good sex life, so I called him man whore,” ging hij verder op een tevreden toon.

De blik die Cyrek over hem heen liet glijden, beviel hem niet echt en hij fronste zijn wenkbrauwen. Wat was er in godsnaam toch zo erg aan maagd zijn? Alsof je echt indruk maakte door te zeggen dat je al twintig meiden in je bed had gehad. Hoewel… Voor sommige mensen zou dat inderdaad ook zo overkomen. Als dat de manier van indruk maken was, dan wilde Hunter niet meer op deze planeet leven. Bovendien had hij meer persoonlijke redenen waarom hij zich niet op die manier aan iemand wilde binden. Als hij zomaar seks met elk meisje zou hebben, dan zou ze zijn diepste geheim zien dat op zijn lichaam getekend stond voor de rest van zijn leven en had hij niet eens meer zin in seks als ze hem naar het litteken zou vragen. Hij moest eerst iemand emotioneel kunnen vertrouwen voordat hij zich lichamelijk aan iemand zou binden. Ze zou hem moeten accepteren voor zijn sociale gebreken en het feit dat hij zich in het begin nog niet volledig kon geven en dat zag hij met de persoonlijkheden die hij hier al ontmoet had nog niet snel gebeuren. En natuurlijk waren er ook anderen die een vergelijkbaar verleden als hem hadden, ook littekens op hun lichaam hadden en wel gewoon naar bed gingen met Jan en alleman, maar zo was Hunter simpelweg niet. “Don’t give me that look,” waarschuwde hij de jongen. “It’s nothing to be ashamed about, so stop acting like it is.” Hij knikte traag toen de jongen vroeg of Connor en hij vrienden waren. “Sort of,” antwoordde hij, daar niet echt op uitbreidend. Hij haalde zijn wenkbrauw opnieuw op toen Cyrek een opmerking maakte. En ook nog eens een die Hunter niet goed begreep. “So that means that you’re a virgin as well?” vroeg hij verward. “Or did things get complicated after you had it?” Hij zou maar niet vragen of welke dingen dan zo gecompliceerd waren. De kans bestond dat de jongen dan naar zijn verleden zou vragen en dat was iets wat Hunter niet zag zitten.

Hunter keek Cyrek met een droge blik aan toen de jongen aangaf dat hij ook nog maagd was. In tegenstelling tot Hunter leek de jongen voor hem er echter wel behoefte naar te hebben, maar hield iets hem tegen om dat effectief ook te doen. De jongen gaf aan dat zijn gave hem tegenhield en Hunter luisterde aandachtig naar de uitleg die volgde. “Well, at least the girl who eventually has sex with you doesn’t have to be afraid that you turn out to be a fuckboy,” zei hij op een droge toon tegen de jongen. Aan de andere kant was het natuurlijk wel zo dat als Cyrek haar als zijn vaste partner zou zien en zij zou wel een slet zijn, dat hij dan vast zou zitten met die gevoelens. Het leek echt een geval van vallen of staan te zijn en Hunter kon zich inbeelden dat dat demotiveerde om sekspartners te hebben. Het was in elk geval heel anders dan zijn eigen reden, hoewel hij niet zeker was of hij echt een fuckboy zou zijn geweest als hij dat ingewikkelde verleden van hem niet had gehad. Hij keek dan ook met een serieuze blik naar Cyrek. “I think it’s a good thing that you’re commited to your relationship once you would have sex,” verwoordde hij zijn gedachten naar de jongen. “It depends on the girl you’re with.” Hij maakte een grinnikend geluid zonder zijn mondhoeken te bewegen. “Maybe if you find another wolf you would be sure that she doesn’t turn out to be a slut,” zei hij op een grappende toon, waarna hij nog een grote slok van zijn fles nam.