The final decision.

Een relatie met Matthew zag hij toch niet gebeuren, een one night ding had hem ergens nog wel leuk geleken. Met de manieren waarop hun persoonlijkheden wel overeenkomsten leken te hebben maakte het Blake nieuwsgierig genoeg naar hoe de jongen in bed was. Of het bazige van een gangleider dan ook zou tonen. Helaas was hij hetero en had het geen nut om proberen die grenzen te verleggen. De andere beloofde tenminste dat hij zou kijken of er nog knappe jongens voor Blake waren, insgelijks zou hij wel wat meisjes in Matthew’s richting kunnen sturen. Lang kon hij er ook niet over treuren met het onderwerp dat vanzelf ging naar ex relaties, waarvan hij er ook maar twee had gehad. Geen indrukwekkend nummers, maar het was ook niet niks. ”That’s a nice way to discover such thing,” reageerde Matthew en Blake gaf hem een korte oprechte zijdelingse glimlach. Zijn vraag terug werd beantwoord met een nee. ”I’ve not come further than just a simple kiss,” ging de ander opnieuw tegen zijn verwachtingen in. Met af en toe een knik luisterde Blake naar zijn verhaal over zijn eerste kus. Het klonk plezierig. Op de woorden over drama queens stootte hij een korte lach uit. ”Tell me about it,” stemde hij kort in. Sommige maakte van alles een drama, het tegenovergestelde van wat de dealer zelf deed. Op de achtergrond was waar hij zich het meest comfortabel voelde. Naast hem vertelde Matthew verder terwijl ze door het dorp slenterde en hij met een half oog keek of er een mogelijkheid was om een deal te doen. Zacht knikte hij. Het viel niet moeilijk voor te stellen dat hij haar buiten de gevarenzone had willen houden. ”How did you do it? Protect Willow and Chris without stopping with dealing drugs?” vroeg de jongen verder. ”I had it easy on that front,” antwoordde Blake. Een kleine zucht onderdrukte hij. Ergens deden de herinneringen aan Willow nog altijd pijn, het feit dat hij niet wist of ze leefde of niet. ”When I was dating Willow I wasn’t in the business yet so I had nothing to worry about it. After that Chris was the one who got me into dealing and not soon after that we broke up so I had nothing left to worry about,” legde hij uit. ”And now I’ve decided not to get close to people,” ging hij wat zachter door.

Zo rampzalig bleek het gesprek over relaties niet te worden, niet wanneer de ander zo chill was over dingen. Het gaf Blake nog meer hoop dat hij contacten kon maken hier in deze lus als iedereen zo ontspannen was en nog belangrijker; dat hij business partners met Matthew kon worden. Het moedigde hem verder aan om te vertellen over zijn exen en hoe de relaties waren gegaan, zonder bij de details te komen die hij niet wilde noemen. Het beste was dat de jongen tot nu toe er niet verder naar gevraagd had, evenals Blake hem ook weinig dieps had gevraagd. Misschien zou het ooit nog komen. In ieder geval waren ze ver genoeg dat hij zijn laatste opmerking ook toevoegde zonder enige plannen om er verder op in te gaan dan dat. Zo diep was hun net wat ontstane vriendschap ook weer niet en het zou zien zijn of het ooit zo ver ging. Voorlopig niet. Voorlopig concentreerde de dealer zich meer op de omgeving terwijl hij het klopje op zijn schouder voelde. Ondanks alles werd het gebaar gewaardeerd. ”I know how you feel,” begon Matthew. Duidelijk stelde hij zich ook net wat verder open en ergens waardeerde Blake het wel, al hield hij zijn blik neutraal. Niet al zijn emoties hoefde per se van hem af gelezen te worden. ”And I actually had the same attitude when I came to the loop, but then I met most of these people and I don’t know man…” Een kleine glimlach dwong zich toch over Blake’s lippen. Zoveel had hij er nog niet ontmoet, net genoeg om te weten dat Matthew het niet compleet bij het verkeerde einde had. Met meer aandacht luisterde hij naar de rest van wat de jongen zei. Mensen dichtbij laten was een concept dat hij voor zichzelf afgezworen had. Het maakte hem eenzaam, sure, maar het maakte hem ook doelgericht. Het maakte hem de criminele mastermind die hij wilde zijn, het soort dat nergens wat om gaf. Tegelijk leek het onmogelijk om dat doel te volgen en zich volledig af te sluiten, het was frustrerend. Het was zoveel moeilijker dan hij had gedacht om de jongen te zijn die alleen om geld en om niks anders gaf. ”I have no interest in letting anyone in,” sprak hij uiteindelijk de woorden die hij hoorde te zeggen. Of ze de waarheid waren maakte weinig uit. ”I’m here to make money, not friends,” ging hij door.

Zo neutraal mogelijk probeerde hij om de woorden van Matthew te beantwoorden, alsof het er allemaal niet zo toe deed. Het probleem was overduidelijk dat het er wel toe deed. Hij was vrienden aan het maken en hij was in dezelfde valkuilen als eerst aan het vallen. Zelf wist hij ook wel dat zijn gedrag niet paste bij de woorden die hij uitsprak en dat hij zich er ook niet aan hield. Het was een conflict. Iedereen wilde wel vrienden maken en tegelijk wilde Blake zijn afstand van alles houden en niet te diepe relaties creëren. Dan nog moest hij toegeven dat hij langzaam vrienden met Matthew aan het worden was. ”And yet here we are, talking about dieper stuff than money and deals alone,” wees de jongen hem ook op de feiten. Zacht zuchtte de dealer terwijl hij knikte. ”Yet here we are,” gaf hij ook toe. ”I get your attitude,  but I don’t think it will last. A human can’t survive without any friends or some postitive attention,” ging de jongen door. Een kleine zet liet hem ondanks de situatie toch grijnzen en hij gaf de jongen ook een zachte zet terug. ”Just think about it,” voegde hij nog toe. ”I will,” mompelde Blake er nog over. Voor nu hadden ze anderen prioriteiten dat zijn ingewikkelde emotionele gedoe. ”Okay, so I know some guys who are always dealing at this hour in the park,” begon Matthew over hun originele goal. Blake knikte, hij had ze ook gezien en ingeschat als competitie die niet al te moeilijk te verslaan was. ”We could try over there. I also know some adresses where they do deliveries of drugs or deal drugs themselves.” Even bleef hij nog stil terwijl hij de opties af woog voor hij met een besluit richting het park wees. ”Let’s try the park, all those guys are stupid enough to easily get their money and make a bunch of profit,” besloot hij. Blij met de verandering van onderwerp begon hij erop af te lopen. ”I’ve been around the town a couple of times to judge the competition but there really isn’t much,” zei hij verder. Het maakte dingen zoveel makkelijker.

Zijn ontkenning haalde weinig uit tegenover de harde feiten en dat wist hij ook. Heel veel protest kwam er ook niet van Blake’s kant uiteindelijk. Als hij en Matthew vrienden werden dan zou het zo zijn en dan zou hij vanaf dat punt wel verder kijken. Er was een kans dat het allemaal gewoon zonder drama zou gebeuren en eerlijk gezegd was dat de afloop waar Blake naar verlangde. Om het gewoon makkelijk te hebben omdat er al genoeg denken in wat hij aan het opbouwen was zat. Ook nu viel er weer te denken over het deal dat ze mogelijk gingen sluiten. Het vorige onderwerp werd aan de kant gelegd zodat ze erop konden focussen. Aan hem was het om het besluit te nemen en de keuze viel vrij makkelijk op het park. Eenvoudig maar zeker om geld in het laatje te brengen. ”I know,” verzuchtte Matthew naast hem over de eenvoud van de competitie hier. ”The competition in London was way more fun than this piece of shit town,” sprak de jongen met nog een zucht. Instemmend knikte Blake. Het viel niet te ontkennen dat er weinig spanning zat aan deals in een dag die zich steeds herhaalde. Zelfs als het mis ging keerde het zich allemaal weer terug om klokslag twaalf uur. Bovendien was Inndyr een te klein dorp om veel variatie te hebben. Eerlijk gezegd was het nog een reden dat een deal met Matthew wel eens goed af kon lopen, het bracht iets nieuws en Blake was typisch genoeg dat hij hield van nieuwe ervaringen. Zolang hij maar overzicht hield in die ervaringen. ”Although it’s easy money. Can’t have anything against that,” ging de jongen door. Blake grijnsde licht naar hem terwijl hij instemmend knikte. ”I guess you’re right,” gaf hij toe. Alle factoren aan de kant bleef het een manier om geld te verdienen. Eenmaal in de beurt van hun slachtoffers verviel de dialoog terwijl hij alles in de gaten hield. Zijn blik ging naar de jongen waar Matthew op doelde. De ander had een punt met de inschatting van het joch en hoe hij waarschijnlijk simpel was om een goed deal uit te troggelen. Bedachtzaam knikte Blake alweer. ”How do we want to approach this?” vroeg hij. ”Looks like I’m about his age so I should probably strike up most of the conversation to keep him at ease,” ging hij door met de feiten. De rest zou gedeeltelijk afhangen van de reactie van het joch.

Slachtoffers waren gekozen en slachtoffers gingen als het goed ging afgetroggeld worden van hun geld en middelen. Heel moeilijk kon het niet worden als Blake ze zo inschatte en Matthew had er precies dezelfde mening over. Met een specifieke jongen uitgekozen als hun slachtoffer begon de dealer hem in te schatten om te bepalen wat hun beste strategie was. Snel genoeg legde hij zijn plan voor aan de ander die met een knik zijn goedkeuring aan gaf. Perfect. Het leek erop dat Matthew zijn voorstellen ook serieus nam en Blake niet alleen afschreef als jong en onervaren. Eveneens luisterde Blake ook weer naar wat hij te zeggen had over hun beste strategie hier. Het klonk als een eenvoudig maar goed plan. Eerst laten denken dat Matthew de baas was om vervolgens zelf zijn rang als de baas van de twee duidelijk te maken om respect af te dwingen bij het joch. Meer dat aangaf dat hij de ex-gangleider kon gebruiken als partner in crime. ”Sounds like a good plan to me,” gaf Blake aan met een grijns. Met het respect zou de jongen vanzelf aannemen dat wat hij dan ook aangeboden kreeg de beste keuze was en er niet bij stil staan dat hij keihard bedrogen werd. Al met al was het een goed plan waar hij automatisch enthousiast over werd. ”I actually used this tactic a lot with my gang. Only difference being I was the actual leader,” ging Matthew door en Blake grinnikte er kort op. Voor ze te lang hier konden blijven staan en verdacht werden gaf de ander een knikje dat ze konden beginnen. ”Let’s go then, follow your leader,” sprak de dealer duidelijk grappend. Het hele leider zijn was niet zijn ding, daar was hij teveel van een one wolf voor.

Daarmee liep hij op de jongen af, rechtstreeks naar hem toe zodat hij zich ook nog eens speciaal zou voelen. ”Hey there,” begon hij eenvoudig het gesprek. De jongen keek verrast op en Blake gaf hem geruststellende glimlach, waardoor de jongen weer leek te ontspannen. ”We are looking to make a deal,” ging hij door met een knikje naar Matthew. Nu keek de jongen pas echt verbaasd op met een bepaalde blik naar respect tegen Matthew. Perfect, dat konden ze gebruiken voor hun plan. Vanaf daar kon Blake het plan voor respect inzetten. ”You,” snapte hij naar Matthew om eens duidelijk te maken wie de ‘leider’ hier was. ”Show him how much we got in store,” gaf Blake het bevel. Automatisch zag hij de blik van respect verschijnen bij de jongen. Tot nu toe ging alles goed.