Met een haast verveelde blik keek Elijah om zich heen. Een of andere domme lockdown was van start gegaan en zorgde ervoor dat ze of het huis konden verlaten in tweetallen – en dan het liefste niet te ver van het huis – of gewoon thuis moesten blijven. Aangezien Elijah niemand van het huis vertrouwde om met hem mee te gaan, besloot hij maar om binnen te blijven. Hij zou nog wel zien of hij de stomme regel zou breken en naar buiten zou gaan, maar voor nu had hij voldoende aan het sigaretje dat hij buiten ging roken. Hij liep met één hand in zijn zak en de andere bij zijn mond naar buiten en richtte zijn blauwe ogen op zijn omgeving. Het was jammer dat hij hier nu geen afleiding had. Die trut van bij hem in het huis zou wel grappig zijn geweest om nu tegen te komen. Een grijns kroop nog altijd om zijn lippen als hij haar ontzette gezicht voor zich haalde toen hij tegen haar had gezegd dat ze op moest donderen nadat ze haar romantische ideeën met hem had besproken. Nee. Hij had om één meisje gegeven en dat was er één te veel geweest. Maar toegegeven.. het meisje waar hij mee naar bed was geweest, had iemand geweest kunnen zijn op wie hij verliefd had kunnen worden als hij in het verleden niet al zo gekwetst was geweest. Hij had zijn kansen bij haar echter al wel verpest. Hoewel… Zulk soort types met hun romantische ideeën waren altijd weer makkelijk opnieuw te strikken. Daar had hij geen magie voor nodig. De jongen ging in het gras zitten en keek bedenkelijk voor zich uit, waarna hij de rook voor zich uitblies en een tikkeltje verveeld wachtte of iets of iemand om hem te entertainen.
