Het was romantisch in de torenkamer. Gelukkig had ze een deel kunnen vinden dat niet bij Halloween stukje hoorde, waarin ze haar kleine plannetje kon uitvoeren. Waxinelichtjes waren verspreid door de hele kamer, waardoor het er extra romantisch uitzag. Een fles rode wijn, inclusief twee glazen, stonden op een tafeltje. Het was prachtig. Een zacht geluidje van de deur verraadde dat hij binnenkwam. Een verbaasde uitdrukking op het gezicht van David. Olivia glimlachte. “
Olivia I-” begon David, terwijl de deur sloot. Ze had hem gevraagd om netjes gekleed te komen, ze had speciaal voor hem een prachtige jurk aangetrokken, dus dat hij hier in zijn trainingspak stond vond Olivia een beetje minder. Maar alles was vergeven toen ze zijn prachtige gezicht zag. “
Ssh” zei ze toen zachtjes “
There are some things I’d like to say first.” David sloeg moet een argwanend gezicht zijn armen over elkaar en zachtjes kuchte zachtjes. Ze sloeg haar ogen en begon zachtjes: “
I don’t ever tell you how I really feel, ‘cause I can’t find the wors to say what I mean. And nothing’s ever easy, that’s what they say. I know I’m not your only, but I’ll still be a fool…I’m a fool for you.” Olivia opened haar ogen om de reactie van David te peilen. Hij keek vrij emotieloos, dus daarom ging Olivia maar verder. “
Just a little bit of your heart, just a little bit of your heart, just a little of your heart is all I want.”
Het was de bedoeling dat hij nu in ieder geval iets van een blije emotie moest laten zien. Dat was namelijk de bijzonderheid die Olivia had: mensen blij maken met haar stem. Maar om een reden werkte dat niet bij hem. Was hij te persoonlijk voor haar? Was hij te gevuld met negatieve gevoelens? Of was er iets anders aan de hand? Olivia had geen idee – maar ze besloot niet op te geven. Olivia liep op hem af en pakte zijn hand beet. “
I know I’m not your only, but at least I’m one. I heard a little love is better than none…oh babe, just a little bit of your heart, just a little bit of your heart, just a little bit of your heart is all I want.” Ze eindigde het liedje en kneep toen zachtjes in zijn hand. Maar hij trok zijn hand terug en liep verder de kamer in. Een akelig gevoel bekroop Olivia. Iets was er niet in de haak, maar ze wist niet wat. Echter, daar zou ze snel genoeg achter komen.
“
Olivia I-” begon David toen weer en haalde even diep adem “
It’s really sweet that you’re feeling this way. And I never wanted to hurt you, but I want to tell you that I’m staying with Laura. I feel like she is my true love and that I need to be with here. I’m so sorry.” Op het moment dat hij dat zo, voelde Olivia haar hart in duizend stukjes breken. Natuurlijk had ze haar bedenkingen gehad over David en ging het niet altijd goed tussen hen. Maar ergens had ze gedacht dat de liefde tussen hen zou overwinnen. Maar…dat was niet zo. Hoe had ze zo stom kunnen zijn? Olivia sloeg haar ogen neer. “
Can you say something?” vroeg David toen. Olivia haalde diep adem en keek van hem weg. Ze liep naar de comfortabele stoel, die ze van beneden naar boven had getild, samen met Chloé. Eventjes haalde ze diep adem en keek hem met tranen in haar ogen aan. “
You just used me.” Hij schudde zijn hoofd, maar Olivia zuchtte. “
Yes, that’s what you did. You never had the intention to leave Laura. You just wanted to have fun with me. And now that I’m not fun anymore, you chose to put me down.” David keek haar met een verdrietige blik aan. “
No, Olivia, that’s not-” begon hij, maar Olivia keek hem aan en gilde: “
YES, DAVID! That’s exactly what you did! You used me and now you’re trowing me away like a piece of candy paper.” Licht hijgend begonnen de tranen over haar wangen te rollen. Ze keek van hem weg. “
Please, just go. You’re only making it worse by staying here.”
Met een klap van de deur was dit het einde van hun relatie. Olivia begon harder te snikken en haalde haar naaldhakken van haar voet. Vol pure frustratie gooide hem naar de muur. De hak liet een gat achter in de muur, maar dat kon haar niets schelen. Dat gat was nog maar niks vergeleken met het gat in haar hart. Olivia keek verdrietig naar de fles rode wijn en pakte deze. Ze zou niet eens de moeite nemen om het in te schenken. Het ging heel wat van deze flessen kosten om hier over heen te komen. Terwijl ze de fles aan haar lippen zette, begon te drinken. En te drinken. En te drinken. Totdat ze de volgende dag wakker werd in haar bed, met een enorme kater en een enorm gat in haar hart.
