Up to no good

Een korte glimlach was om haar lippen gegleden toen ze William opeens tegengekomen was in de hal waar de kamers zich bevonden. Het was niet specifiek haar plan geweest om samen iets met hem te gaan doen – eigenlijk had ze zelfs helemaal geen plannen voor de dag – maar het was zeker iets waar ze geen “nee” tegen zou zeggen. En toen William dus het voorstel had gedaan om naar de woonkamer te gaan, had ze er een knikje op gegeven en was ze hem gevolgd. Nu de tweede lockdown in gang was gegaan, was het een beetje zoeken naar waar ze hun tijd mee door konden brengen. Tara had gehoord van de Hollows en hoewel ze niet echt schrik had omdat ze een gave had waar ze zich goed mee kon verdedigen en omdat angst geen emotie was voor een echte prinses was het ook weer niet zo dat ze haar verstand niet zou gebruiken. En dus bleef ze binnen. Ze had geen idee wat William en zij konden gaan doen – waarschijnlijk een film kijken of zo – maar de plannen draaiden duidelijk ergens anders op uit toen ze iemand anders tegenkwamen, iemand die William leek te kennen. Tara’s gezicht bleef hetzelfde staan ook al ontging de uitdagende toon van de jongen haar niet. Ze nam hem kort in zich op en hoewel ze zich afvroeg waar de jongen het over had, had ze wel enkele vermoedens. Ze richtte haar blik snel van de onbekende jongen voor haar naar William en schraapte toen kort haar keel. “Well, as I haven’t met you yet Michael Bublé jonge, I guess it would be polite to introduce myself,” zei Tara op een kalme toon tegen de jongen. “Name’s Tara, nice to meet you.” Ze stak haar hand vervolgens naar de onbekende jongen uit en nam hem in zich op. Het ging van William’s reacties afhangen waar die “encounter” over kon gaan, maar ze dacht wel dat het niet moeilijk kon worden om daar achter te komen. En anders zou hij het haar vast wel vertellen als ze erachter zou vragen. Ze had hem al eerder aangegeven dat hij zich nergens voor moest schamen om het met haar te bespreken en dacht wel dat ze die boodschap duidelijk op hem over had gekregen.

De uitdagende twinkeling in de ogen van de jongen voor haar was haar niet ontgaan. De twee stelden zich aan elkaar voor en Tara knikte toen hij aangaf dat hij Connor noemde. Ze had zijn naam nog niet eerder gehoord, maar ze moest ook toegeven dat haar aandacht naar de mensen in het huis vrij gelimiteerd was. Ze deed enkel moeite om namen en gezichten te onthouden wanneer ze effectief een gesprek met hun had en dan nog hing het van de persoon zelf af of het haar bij zou blijven of niet. Ze trok een wenkbrauw op toen Connor opnieuw een referentie naar William maakte en haar blik schoot kort opzij. Hoewel hij het nog zozeer wilde onderdrukken, verraadde de lichte verandering in zijn blik wat hij over Connor’s woorden dacht en Tara dacht razendsnel na. Haar gedachten gingen naar het gesprek dat ze met Alicia had gehad en hoewel ze de hele tijd opgesloten had gezeten in een kasteel was de volgende opmerking van Connor haar meer dan duidelijk en hoefde ze er ook geen tekening van te maken om te begrijpen wat hij bedoelde. De jongens hadden duidelijk een verleden en het leek erop dat Connor daar vrij bitter over was. Of dat hij William wilde uitdagen. Maar waarom? Naar Tara’s idee was het een vrij kinderachtige houding om William te benaderen. Als Connor iets wilde bespreken, waarom deed hij dat dan gewoon niet als William en hij alleen waren? Ze legde dan ook kort haar hand op William’s arm en gaf er een kneepje in, waarna ze haar ijsblauwe ogen op hem richtte en een zachte blik in zijn richtend zond. Daarna keek ze weer naar Connor en werd haar blik iets killer. “I don’t know what you’re trying to pull off here, but if this is a joke or an attempt to humiliate William, then stop doing your best. It doesn’t impress anyone.” Haar ijsblauwe ogen werden nog killer en haar mond trok naar een streep. “I think I can make my own decisions on what I think of William when I get to know him better. I don’t need someone who clearly has troubles with the history he had with this boy telling me what he can and can’t. I think I can figure that one out on my own, thank you very much.”  

De kille blik in de ogen van Connor ontging haar niet, maar Tara beantwoordde de blik zonder blikken of blozen. Net als met karakters zoals Kelvin Grant had ze er geen enkele probleem mee om Connor op zijn plek te wijzen als hij dat nodig achtte. Het was duidelijk dat er historie was tussen Connor en William, maar Tara kreeg ook het idee dat dit pas gebeurd was voordat William en zij hun date hadden gehad. En zoals ze tijdens de date al tegen hem had gezegd: ze had opgesloten gezeten in een kasteel en kon niet verwachten dat tieners de dingen deden die normale tieners deden. Wie weet wat zij allemaal wel niet gedaan had als ze niet onder het strikte regime van haar vader had geleefd. Toch was er ergens een deel in haar dat hoopte dat als William en zij hun gevoelens voor elkaar zouden ontwikkelen, hij loyaal aan haar zou blijven. Er was in haar kasteel en op de troon geen ruimte voor twijfels en al helemaal niet voor ontrouw. Ze duwde de gedachten geïrriteerd weg en woede vlamde in haar op toen Connor nog een poging ondernam om William in een verkeerd daglicht bij haar te zetten. Hoewel ze een masker behield op haar gezicht begonnen er kleine ijsvlakten rondom hun heen te ontstaan naarmate haar woede toenam. Ze keek toe hoe William een stap naar voren zette en vroeg zich af hoe veel het nog zou kosten voor de jongen om uit te halen naar Connor. Ze had er echter geen behoefte aan om hem te kalmeren en zou het ergens lichtelijk vermakelijk vinden om de jongen voor haar een klap in zijn gezicht te zien krijgen. Toen schoot haar iets te binnen. Connor, Connor… “Aren’t you one of the three mentors in the resident?” vroeg ze met een frons aan hem. “Because if you are, it’s quite pathethic how you’re supposed to give a good example to the children of this house, but yet can’t shut your mouth and deal with your history like a normal person would do.” Ze richtte haar blik hooghartig naar hem op en plaatste haar handen in elkaar. “If you can’t keep your nasty comments to yourself, I demand you to leave this room and go bother someone else with your unneccesary prescence.” Als je Tara boos maakte, dan kon je wel wat giftige commentaar verwachtte en lette ze niet bepaald op de beledigingen die ze naar iemands hoofd slingerde. Het was één van de dingen waar haar vader specifiek voor haar gevraagd dat ze eraan zou werken in de lus. En één van de dingen die ze, net als het ijs dat zich langzaam over de vloer verspreidde, nog altijd niet onder controle had.

Een kille blik ontstond in haar ogen toen ze de blik van Connor ontmoette. “Then I think you might have to check your job description again,” sneerde ze naar hem. Dat hij een verantwoordelijke functie had en zo kinderlijk omging met zijn verleden liet voor haar een vraagteken achter bij het feit hoe hij in godsnaam mentor was geworden van het verblijf. Het was duidelijk dat hij William wilde kleineren met zijn woorden en Tara’s wenkbrauwen trokken zich samen in een zorgelijke frons toen ze William’s gezicht van woede naar schaamte zag vertrekken na Connor’s kinderachtige opmerking over wat William leek vond. Ze zette slechts een klein stapje naar achteren om haar evenwicht te bewaren toen de jongen zich ruw langs hun duwde en ze keek hem na, maar besteedde niet al te lang aandacht aan hem en richtte haar blik algauw weer op William toen hij aangaf dat hij biseksueel was. “I don’t care,” liet ze hem weten. Ze was vrij openminded op dit vlak, waarin ze erg verschilde met haar vader. Alles wat afweek van wat haar grootvader goedkeurde, was voor haar vader ook niet goed. Het had er echter toe geleid dat haar moeder niet de juiste behandeling had gekregen en dat ze daaraan was overleden, dus er was een enorme kloof ontstaan tussen Tara en haar vader. Ze liep dichter naar de jongen voor haar toe en legde kort haar hand op zijn wang, zacht druk leggend zodat hij haar wel moest aankijken. “Ignore him,” zei ze op een zachte toon tegen hem terwijl er een warme blik in haar ogen ontstond. “He obviously has no proper ways to deal with his history and takes that out on you. It’s not your fault that he’s so dense.” Onbewust gleden haar ogen iets lager, naar zijn lippen en licht geschrokken zijnde deed ze een stapje naar achteren. Ze verborg haar emoties echter zoals alleen zij dat goed kon en glimlachte naar hem toen hij zijn compliment maakte. “Well, I am the future queen of Scotland,” zei ze met een knipoogje naar hem. “It would be bad if I didn’t.” Zijn confessie bracht echter wel wat vragen bij haar teweeg en ze knikte naar de bank ten teken dat ze moesten gaan zitten. “Is it okay if I ask you a few questions? I still feel like we have to get to know each other,” zei ze met een warme glimlach tegen hem.

Tara merkte op dat William nog steeds erg onder de indruk was van wat Connor gezegd had. Ze vroeg zich af wat er omging in zijn hoofd. En ergens vroeg ze zich ook wel af of ze de vragen die in haar opkwamen wel aan hem mocht stellen. Ze besloot om hem allereerst rustig naar de bank te leiden zodat ze konden gaan zitten en zodat ze de tijd had om de vragen in haar hoofd op te stellen zodat ze wist hoe zij ze ging stellen. Het had geen zin om te haastig te zijn en haar vraag verkeerd te formuleren waardoor hij een verkeerd idee kreeg, maar ze wilde wel duidelijkheid hebben als… als ze doorgingen met wat er dan ook tussen hun speelde. In tegenstelling tot Alicia had Tara niet echt een ontkenningsfase en wist ze dondersgoed dat ze de jongen voor haar leuk begon te vinden. Het feit dat ze net naar zijn lippen had gekeken, had dat enkel bevestigd. Maar dan wilde ze eerst wél iets uit de weg hebben en hoewel ze het uit had willen stellen, had dit met Connor het alleen maar versneld. En dus leidde ze William naar de bank, waar ze zelf op ging zitten en haar handen in haar schoot legde, haar gezicht naar hem gekeerd. “Okay.” Ze keek even naar haar handen en haalde diep adem. “You obviously have a history with that guy, just like you must have history with several others. That means that you’re the most experienced one when it comes to the two of us.” Ze wreef haar handen over elkaar heen en slikte. “I’m just…” Ze schudde haar hoofd en een tikkeltje nerveus speelde ze met het uiteinde van haar vlecht. “What you had with Connor… is that what you’re planning to do with me?” Ze richtte haar ijsblauwe ogen naar hem op en beet kort op haar onderlip. “I’m not judging you or anything, but I just want to make clear that I’m not… the kinda girl who can opens up to just anyone.” Fuck. Dat had ze niet zo willen zeggen, maar het was er nu uit en ze kon enkel afwachten op zijn reactie nu.