Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer...
Lees verder!
Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:
Aantal berichten : 131 IC-berichten : 127 Accounts : Alicia West
William Salvador
Lazar Dimitri
Ian Russell
Jimmy Robinson
Melody Mattilla
Character sheet Bijzonderheid: Illusions Uiterlijke leeftijd: 21 Quote: We fall in love with strangers in the night
Onderwerp: Re: Up to no good vr okt 16, 2020 4:56 pm
We fall, we fall in love
with strangers killing time. we fall, we fall in love
William geloofde Tara niet toen ze zei dat het oké was. Maar hij begreep het gevoel wel. Zijn gedachtes gingen naar zijn moeder en zijn vader, dat was ook niet oké, wat er was gebeurd met hun. Hij wilde het Tara niet vertellen, hij wilde het niemand niet vertellen. Als hij zijn leven ging doorbrengen met Tara zou ze het uiteindelijk misschien wel vragen, en er was een kleine kans dat hij het dan ook daadwerkelijk moest gaan zeggen. Maar voor nu niet, zijn lippen gingen opslot. Hij ging er nu zijn voor Tara en andersom maakte hij zichzelf wijs dat hij het niet nodig had. Wat is gebeurd, is gebeurd. Tara glimlachte warm naar hem en automatisch glimlachte hij weer terug, als een spiegel reflectie. "Of course," zei hij lieflijk. "Always and forever."
️